فلفل سیاه | این دانه های آتشین مزاج پرخاصیت

فلفل سیاه | این دانه های آتشین مزاج پرخاصیت

فلفل سیاه یا پلپل سیاه با نام علمی Piper nigrum میوه‌های خشک شده تیره رنگ گیاه فلفل است که بومی جنوب هند است.

کلمه “پلپل یا فلفل (عربی شده)” از کلمه تامیل/مالزیایی برای فلفل دراز، pippali گرفته شده‌است.

فلفل سیاه گیاه رونده گل دهنده‌ای از خانواده فلفل‌سیاهیان است که صرفا برای میوه آن کشت می‌شود و معمولاً به صورت خشک به عنوان ادویه و چاشنی مورد استفاده میگیرد.

فلفل گیاهی است بالارونده و دارای ریشه‌های ساقه خیز و کوتاه که میوه آن ادویه‌ای است با طعم تند و سوزنده. گیاهی دارویی – خوراکی و دارای طعمی تند.

فلفل از بوته‌ای باریک و بلند و در رنگ‌های متنوعی چون سبز، قرمز، زرد، و نارنجی به دست می‌آید  که دانه آن پس از خشک و ساییده شدن در رنگ‌های سیاه، سفید و سرخ عرضه می‌شود.

فلفل در هندوستان از دیر باز به عنوان ادویه مورد استفاده بود و تا اواخر قرون وسطی از هندوستان به اروپا و سایر نقاط جهان تجارت می‌‌شد.

به خاطر ارزش این گونه ادویه‌ها بود که اروپایی‌ها در پی یافتن راه جدیدی به هندوستان بودند. اما با کشف قاره آمریکا نوع جدیدی از فلفل بومی قاره آمریکا کشف شد.
در یونان باستان از فلفل نه تنها به‌عنوان ادویه بلکه به عنوان پول و هدیه استفاده می‌شد و همچنین در قرون وسطی، سرمایه یک فرد براساس مقدار فلفل سیاه ذخیره شده وی سنجیده می‌شد.

ویژگی‌های ظاهری

میوه آن، که به صورت خشک شده به دانه فلفل معروف است، در حدود ۵ میلی‌متر (۰٫۲۰ اینچ) قطر دارد، کاملاً بالغ آن قرمز تیره است و مثل همه میوه‌های گوشتدار (مثل گیلاس)، شامل یک‌دانه تکی است.

دانه‌های فلفل و پودر فلفل که حاصل آسیاب آنهاست، ممکن است صرفاً به عنوان فلفل یا دقیق تر به عنوان فلفل سیاه، فلفل سفید یا فلفل سبز شناخته شوند.

ویتنام در حال حاضر، با تولید ۳۴ درصد محصول فلفل جهان در سال ۲۰۰۸، بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده فلفل محسوب می‌شود.

فلفل سیاه

دانه های سیاه سلامتی

فلفل سیاه دارای خواص بسیار زیادی برای سلامتی است و به همین دلیل هم یکی از پرکاربردترین گیاهان در طب سنتی ایران و بسیاری از کشورهای آسیایی محسوب می‌شود.

ماده شیمیایی پیپرین که در فلفل سیاه وجود دارد، عامل تندی این ماده غذایی است و به واسطه ویژگی های ضد باکتریایی، فلفل به عنوان ماده ای برای حفظ و نگهداری مواد غذایی نیز استفاده می‌شود.

همچنین فلفل سیاه سرشار از منگنز، آهن، پتاسیم، ویتامین C، ویتامین K، و فیبر غذایی است و عامل ضد التهابی بسیار خوبی به شمار می‌آید.

مفید برای معده

فلفل سیاه موجب افزایش ترشح اسید هیدروکلریک در معده می‌شود و از این رو فرآیند گوارش را تسهیل می‌کند.

همچنین فلفل سیاه به پیشگیری از تشکیل گازهای روده نیز کمک می‌کند و هنگامی که در رژیم غذایی فردی قرار می‌گیرد با افزایش تعریق و دفع ادرار به خروج سموم از بدن کمک می‌کند.

عرق کردن به خروج سموم و پاکسازی منافذ پوست از هر گونه جسم خارجی کمک می‌کند و همچنین می‌تواند آب اضافی یا انباشتگی که به نام ورم شناخته می‌شود را از بین ببرد.

از نظر دفع ادرار، با مصرف فلفل سیاه شما می‌توانید اسید اوریک، اوره، آب اضافی و چربی را از بدن خود خارج کنید زیرا 4 درصد ادرار از چربی تشکیل شده است.

فلفل سیاه با بهبود گوارش غذا به کاهش وزن در فرد کمک می‌کند و عملکرد کلی بدن را ارتقا داده و از برخی بیماری های دستگاه گوارش و سرطان روده بزرگ پیشگیری می‌کند.

توانایی این ماده غذایی در خروج گاز از بدن به دلیل ضد نفخ بودن آن است که به خروج گاز به شیوه ای سالم و با حرکت رو به پایین به جای فشار آن به سمت بالا و فشار بر قفسه سینه و اندام های حیاتی دیگر کمک می‌کند.

همچنین فلفل سیاه از تشکیل گاز بیشتر در بدن جلوگیری می‌کند.

کاهش وزن

لایه بیرونی دانه فلفل سیاه به تجزیه سلول های چربی کمک می‌کند. از این رو، مصرف غذاهای حاوی فلفل روشی خوب برای کمک به کاهش وزن به طور طبیعی است.

هنگامی که سلول های چربی به اجزا تشکیل دهنده خود شکسته می‌شوند به راحتی توسط بدن فرآوری شده و در فرآیندها و واکنش های آنزیمی سالم‌تر به جای ذخیره در بدن و افزودن بر وزن به کار گرفته می‌شوند.

سلامت پوست

فلفل سیاه به درمان ویتیلیگو یا پیسی، یک بیماری پوستی که موجب می‌شود برخی نواحی پوست رنگ عادی خود را از دست داده و سفید رنگ شوند، کمک می‌کند.

محتوای پیپرین فلفل سیاه می‌تواند پوست را برای تولید رنگدانه تحریک کند. درمان موضعی پیپرین در ترکیب با درمان نور فرابنفش بهتر از درمان های شدیدتر و مبتنی بر مواد شیمیایی برای ویتیلیگو است.

این روش همچنین احتمال ابتلا به سرطان پوست به واسطه تابش بیش از اندازه نور فرابنفش را کاهش می‌دهد.

تسکین تنفسی

در روش های آیورودا، فلفل سیاه به داروهای نیروبخش مخصوص سرماخوردگی و سرفه افزوده شده است. فلفل سیاه سینوزیت و احتقان بینی را نیز تسکین می‌دهد.

فلفل سیاه دارای ویژگی خلط آور است که به تجزیه خلط و مخاط تشکیل شده در دستگاه تنفسی کمک می‌کند.

ویژگی محرک طبیعی آن به خروج این مواد از طریق سرفه و عطسه کمک می‌کند که با خروج آنها از بدن به تسریع روند بهبودی از هر گونه عفونت یا بیماری که گرفتار آن شده اید، کمک می‌کند.

فلفل سیاه

ویژگی ضد باکتری

ویژگی ضد باکتری فلفل سیاه به مبارزه علیه عفونت‌ها و گزش حشرات کمک می‌کند.

استفاده از فلفل سیاه در رژیم غذایی به پاکسازی شریان‌ها به روشی مشابه با فیبر و از بین بردن کلسترول اضافی از دیواره رگ‌ها کمک می‌کند.

از این رو به کاهش گرفتگی رگ ها، از عوامل اصلی بروز حملات قلبی و سکته مغزی، کمک می‌کند.

پتانسیل آنتی اکسیدانی

یک آنتی اکسیدان مانند فلفل سیاه می‌تواند به پیشگییری و ترمیم آسیب های وارد شده از رادیکال های آزاد کمک کند و از این رو به پیشگیری از بروز سرطان، بیماری های قلبی و عروقی و مشکلات کبدی منجر شود.

رادیکال های آزاد مواد زائد حاصل از سوخت و ساز سلولی هستند که به سلول های سالم حمله کرده و موجب جهش DNA آنها و تبدیل شدن‌شان به سلول های سرطانی می‌شود.

آنتی اکسیدان هایی مانند فلفل سیاه این ترکیبات مضر را خنثی کرده و از بدن در برابر بسیاری از شرایط، حتی نشانه های پیری زودرس مانند شکل گیری چین و چروک، لکه های مرتبط با سن، انحطاط ماکولا، و از دست دادن حافظه محافظت می‌کند.

ارتقا فراهمی زیستی

فلفل سیاه به انتقال مزایای گیاهان دارویی دیگر به بخش های مختلف بدن کمک می‌کند و بهره‌وری مواد غذایی سالم دیگر که مصرف می‌کنیم را به حداکثر می‌رساند.

بر همین اساس است که افزودن فلفل سیاه به غذاها نه تنها طعم بهتری به آنها می‌بخشد، بلکه به مواد مغذی دیگر کمک می‌کند تا هر چه بیشتر در دسترس بدن ما قرار بگیرند.

اختلال شناختی و سلامت عصبی

در مطالعات مختلف مشخص شده است پیپرین، یکی از اجزای کلیدی فلفل سیاه، به کاهش اختلال حافظه و نقش شناختی کمک می‌کند.

مسیرهای شیمیایی در مغز به نظر می‌رسد با این ترکیب طبیعی تحریک می‌شوند و از این رو پژوهش های اولیه به منافع مصرف فلفل توسط بیماران مبتلا به آلزایمر اشاره داشته اند.

این پژوهش‌ها همچنین در مورد افرادی که از زوال عقل و دیگر نقص های شناختی مرتبط با افزایش سن یا انتشار رادیکال های آزاد رنج می‌برند، نیز صورت گرفته است.

زخم معده پپتیک

چندین مطالعه نشان داده اند فلفل سیاه ممکن است آثار مفیدی روی آسیب مخاط معده و زخم های پپتیک به واسطه ویژگی های آنتی اکسیدانی و ضد التهابی خود داشته باشد. پژوهش های بیشتر در این زمینه همچنان ادامه دارند.

آسم و سیاه سرفه

فلفل سیاه از آنجایی که به عنوان ماده ای خلط آور شناخته می‌شود و همچنین دارای ویژگی های ضد التهابی است می‌تواند در درمان بیماری های دستگاه تنفسی کاربرد داشته باشد.

و اما لازم است بدانید

تهیه پودر فلفل سیاه در خانه بهتر از خرید پودر آماده آن است. با این وجود، حتی پودرهای خانگی نیز تازگی خود را تنها برای سه ماه حفظ می‌کنند و این در شرایطی است که دانه های فلفل می‌توانند شادابی خود را به طور نامحدود حفظ کنند.

از این رو، افزودن مقداری فلفل سیاه به وعده های غذایی روزانه هم به بهتر شدن مزه و هم گوارش بهتر کمک می‌کند. همچنین، فلفل سیاه سلامت کلی و بهزیستی انسان را بهبود می‌بخشد.

البته فلفل سیاه می‌تواند موجب عطسه شود. بیمارانی که عمل جراحی شکمی داشته اند نباید بیش از اندازه فلفل سیاه به رژیم غذایی خود اضافه کنند زیرا اثر تحریک کننده بر روده‌ها دارد.

همچنین فلفل سیاه نباید با غلظت زیاد استفاده شود و اگر نشانه های حساسیت به آن را در بدن خود مشاهده کردید مصرف این ماده غذایی را متوقف کرده و با یک پزشک مشورت کنید.

فلفل قرمز | این عضو تند و تیز خانواده بادمجان

فلفل قرمز | این عضو تند و تیز خانواده بادمجان

فلفل تند یا پلپل تند با نام علمی Capsicum annuum میوه گیاهی از سرده فلفل دلمه‌ای و عضوی از خانواده بادنجانیان است.

فلفل قرمز از قاره آمریکا می‌آید و بعد از کشف آمریکا توسط کریستف کلمب و مبادله همه‌جانبه بین قاره‌ها، مبادله کلمبی، تیپ‌های گوناگونی از فلفل تند در سراسر دنیا برای استفاده خوراکی و پزشکی پرورش پیدا کرد که  فلفل قرمز و فلفل هابانرو از انواع این فلفل هستند.

علت تندی فلفل

علت احساس تندی کردن در دهان به وسیلهٔ فلفل، ماده‌ای است به نام کاپسیسین که بسیار برای بدن مفید است.

کاپسیسین و تعدادی از ترکیبات مشابه دیگر توسط برخی از گیاهان جنس کپسیکوم تولید می‌شود موجب رانده شدن بعضی از علفخواران می‌شود.

کاپسیسین نوعی آلکالوئید است که در برخی از گیاهان مثل فلفل قرمز یافت می‌شود که برای پوست و موکوس محرک بوده و برای تهیه نوعی دارو که در تسکین برخی از دردها به کار می‌رود مورد استفاده قرار گرفته‌است.

این ماده هرگاه به مخاط دهان برخورد کند، مغز به اشتباه آن قسمت را داغ احساس می‌کند.

خواص و مضرات فلفل قرمز چیلی برای بدن

فلفل قرمز چیلی سرشار از ویتامین ها از ویتامین ب6 تا ویتامین سی است و همچنین فلفل قرمز چیلی برای پیشگیری از بیماری ها نیز بسیار موثر است.

فلفل چیلی از میوه های گیاهان فلفلی است که به خاطر طعم تندشان معروف هستند.آن ها با فلفل دلمه ای و گوجه فرنگی مرتبط هستند و بیشتر به گونه ای تعلق دارند که از لحاظ علمی به عنوان کاپسیکوم آنوم شناخته می شود.

انواع زیادی فلفل چیلی وجود دارند، که برخی از آنها مانند فلفل ماین و فلفل هالوپینو بیشتر شناخته شده اند.

فلفل چیلی از ابتدا به عنوان ادویه و یا مواد جزئی در غذاهای مختلف، ادویه ها و سس ها استفاده می شده است که آن ها معمولاً پخته، خشک و پودر می شوند.

کاپسیسین یک ترکیب گیاهی فعال در فلفل چیلی است که علاوه بر ایجاد تندی، دارای بسیاری از مزایای سلامتی است .

[caption id="attachment_16543" align="aligncenter" width="1000"] فلفل قرمز[/caption]

ارزش غذایی فلفل چیلی:

فلفل چیلی خام عمدتاً از آب (88 درصد) و کربو هیدرات ها (9 درصد) تشکیل شده است.

100 گرم فلفل چیلی، خام، قرمز حاوی مواد مغذی اصلی زیر است.

• 40 کالری
• آب 88 %
• 9 گرم پروتئین
• 8 گرم کربوهیدرات
• 3 / 5 گرم شکر
• 5 / 1 گرم فیبر
• 0.4 گرم چربی
• چربی اشباع شده (0.04 گرم)
• 0.02 گرم چری تک اشباعی
• 24 ر 0 گرم چربی غیر اشباع شده
• امگا 3 10.0 گرم
• امگا 6 0.23 گرم
• چربی ترانس دار

ویتامین ها و مواد معدنی موجود در فلفل قرمز چیلی:

فلفل چیلی غنی از ویتامین های مختلف و مواد معدنی است با این حال، از آنجایی که تنها در مقادیر کم خورده می شوند، سهم آن ها در مصرف روزانه بسیار کم است.

 ویتامین C فلفل قرمز :

فلفل چیلی غنی از ویتامین C است. ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است که برای ترمیم زخم و عملکرد سیستم ایمنی مهم میباشد.

ویتامین B6 فلفل قرمز :

عضوی از خانواده ی ویتامین های B، که برخی از آن ها عملکردهای مهمی در متابولیسم انرژی دارند.

ویتامین K1 فلفل قرمز چیلی:

که به عنوان فیلوکینون نیز شناخته می شود، برای لخته شدن خون و داشتن استخوان های سالم و کلیه ها ضروری است.

پتاسیم فلفل قرمز چیلی:

مواد مغذی ضروری که انواعی از عملکردها را در بدن انجام می دهد. مصرف کافی پتاسیم می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش دهد.

مس فلفل قرمز :

مس یک عنصر کشف آنتی اکسیدان اساسی است که برای داشتن استخوان های قوی و نورون های سالم، مهم است.

ویتامین A:

فلفل چیلی قرمز غنی از بتا کاروتن است که به ویتامین A در بدن تبدیل می شود.

[caption id="attachment_16544" align="aligncenter" width="1000"] فلفل قرمز[/caption]

ترکیبات گیاهی موجود در فلفل چیلی:

فلفل چیلی منبع غنی کپسایسین تند است.آن ها همچنین آنتی اکسیدان کاروتنوئیدها بسیار بالایی دارند، که با فواید سلامتی متعدد مرتبط هستند.در این بخش از سلامت نمناک ترکیبات فعال گیاهی در فلفل چیلی وجود دارند:

کپسنتین:

کاروتنوئید اصلی در فلفل چیلی قرمز، مسئول رنگ قرمز فلفل است و اغلب بیش از 50 درصد کل محتوای کاروتنوئید را تشکیل می دهد. ویژگی های آنتی اکسیدانی قوی آن ممکن است ، ضد سرطان عمل کنند.

ویولاگزانتین:

آنتی اکسیدان کاروتنوئید اصلی موجود در فلفل چیلی زرد، 37 - 68 درصد کل محتوای کاروتنوئید را تشکیل می دهد.

لوتئین:

اغلب فلفل چیلی های سبز (نابالغ) غنی از لوتئین هستند، سطح لوتئین با بلوغشان کاهش می یابد.مصرف بالای لوتئین با بهبود سلامت چشم مرتبط بوده است.

کاپسیسین:

مسئول مزه تند و بسیاری از تاثیرات سلامتی آن ها است.

سیناپیک اسید:

یک آنتی اکسیدان است که به عنوان سیناپیک اسید نیز شناخته می شود و دارای فواید سلامتی بالقوه مختلفی است.

فرولیک اسید:

مانند سیناپیک اسید، فرولیک اسید یک آنتی اکسیدان است که ممکن است به محافظت در برابر بیماری های مزمن مختلف کمک کند.مقدار آنتی اکسیدان فلفل قرمز بالغ (قرمز) بسیار بالاتر از فلفل نارس (سبز) است.

تقویت سیستم ایمنی:

فلفل چیلی به دلیل محتوای بالای ویتامین ها, به ویژه ویتامین A و C به عنوان یک تقویت کننده ایمنی شناخته شده است. ویتامین A برای حمایت از بافت مخاطی از جمله مجاری تنفسی, مجاری ادراری و دستگاه گوارش بسیار ضروری است.

این سیستم ها, دفاع اولیه بدن دربرابر عفونت ها و میکروب ها هستند. ویتامین C به تشکیل و حفظ بافت های ارتباطی و عروقی کمک می کند و اطمینان می دهد که بدن شما قوی است و گردش خون مناسب است.

افزایش متابولیسم:

کپسایسین درجه حرارت بدن شما را افزایش میدهد. این تولید گرما نیازمند افزایش کار متابولیسم است. اساساً خوردن فلفل چیلی ممکن است میزان متابولیک شما را افزایش دهد و باعث شود بدن کالری بیشتری بسوزاند.

فلفل قرمز برای افزایش سلامت قلب:

کپسایسین به کاهش کلسترول و تری گلیسیرید کمک می کند که خطر تشکیل لخته خونی را کاهش می دهد و خطرات ناشی از حمله قلبی، سکته یا لخته خون کشنده را هم کاهش می دهد.

فلفل قرمز آرام کننده التهاب وسیع:

کپسایسین یک عامل ضد التهاب قوی است و در واقع باعث مهار فعالیت پپتیدهای ویژه در بدن می شود که باعث تحریک و التهاب می شود.

درد هایی مانند ورم مفاصل، سردرد، فشار سینوسی و درد مفاصل، معمولاً توسط واکنش های التهابی به وجود می آیند. کپسایسین این واکنش ها را آرام می کند و منجر به کاهش درد می شود.

فلفل قرمز غنی از ویتامین ها و مواد معدنی:

فلفل چیلی غنی از ویتامین A و C و B و E (یک آنتی اکسیدان قوی که بدن را از رادیکال های آزاد محافظت می کند) است.

همچنین دارای پتاسیم (مناسب برای حفظ سلامت سلولی، هیدراسیون و فشار خون مناسب)، آهن (در حفظ سطح مناسب اکسیژن موثر است)، منگنز (در تشکیل واکنش های آنتی اکسیدانی در بدن کمک می کند)، منیزیم (برای عملکرد مناسب عصب و ماهیچه، تنظیم قند خون و سنتز پروتیین) است.

پیشگیر احتمالی برای سرطان:

برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف فلفل می تواند واقعاً مفید باشد و وجود سلول های سرطانی خاص مانند سرطان پروستات و سرطان روده را کاهش دهد.

علاوه بر این، مواد غنی آنتی اکسیدانی آن به بدن کمک می کند تا در برابر رادیکال های آزاد محافظت کند.

[caption id="attachment_16545" align="aligncenter" width="1000"] فلفل قرمز[/caption]

فلفل قرمز برای کمک به دیابت:

تحقیقات نشان داده است که خوردن غذاهای حاوی فلفل چیلی می تواند برای افرادی که از دیابت رنج می برند، بسیار مفید باشد.

به نظر می رسد که چیلی مقدار انسولین مورد نیاز برای هضم غذا، تبدیل به سطح کلی قند خون را کاهش می دهد.این کاهش در تولید انسولین نیز به کاهش فشار کبد کمک می کند.

حتی افزودن مقدار کمی فلفل چیلی به رژیم غذایی شما می تواند منجر به بهبودی تدریجی و اما چشمگیری در وضعیت سلامتی شود.با فلفل ملایم شروع کنید وبعد انواع تندترش را امتحان کنید.

خنثی کردن اثر شیمیایی مواد آسیب رسان به بافتها

فلفل قرمز حاوی ویتامین c فراوان است و آنتی اکسیدانی قوی بوده و اثر شیمیایی موادی که به بافت های بدن آسیب می رسانند را خنثی می کند.

خواص فلفل قرمز برای دندان و لثه

فلفل قرمز حاوی ویتامین c فراوان است که به استحکام لثه ها و دندان ها کمک می کند.

بهبود کم خونی با فلفل قرمز

مصرف فلفل قرمز موجب جذب بهتر آهن در بدن می شود و برای افراد دچار کم خونی بسیار مفید است.

کاهش میزان کلسترول

اسید بیرنگ کپساسین موجود در فلفل، میزان کلسترول خون را کاهش می دهد و سبب کاهش شدت سیگنالهای درد در بدن میشود.این ماده خاصیت ضد اکسیدی و ضد باکتری دارد.

استفاده دارویی از فلفل قرمز در مناطق مختلف آسیا

فلفل قرمز به دلیل وجود سطح بالای کاپسیسین طبیعت گرمی دارد و از دیر باز به عنوان دارو در مناطق مختلف آسیا بکار می رود.

کاهش شدت سیگنالهای درد

پودر فلفل در تسکین درد دندان، زونا، آرتریت، پسوریازیس و سایر انواع دردهای مزمن مفید است و مانند یک ضد درد عمل می کند گر چه شاید در ابتدا درد به علت تحریک افزایش پیدا کند.

اما سپس کاهش شدت سیگنالهای درد در بدن مؤثر واقع میشود. مصرف فلفل قرمزسبب سوزش یا خارش نسبی می گردد، اما عوارض آن به زودی از بین می رود.

خاصیت ضدخونریزی فلفل قرمز

از مهمترین خواص فلفل قرمز خاصیت ضدخونریزی آن است. در برخی از نقاط دنیا برای بند آوردن خونریزی در موارد اوژانسی از فلفل استفاده می شود.

فلفل قرمز برای بهبود زخم و جراحت

خاصیت شگفت آور دیگر فلفل اثر ضدالتهاب آن است که سبب بهبود هر نوع جراحت و زخم می شود.

فلفل قرمز برای هضم غذا

• مصرف فلفل قرمز به معده کمک می کند که فرایند هضم غذا را بهتر انجام گیرد.
• فلفل قرمز برای کمک به هضم غذا
• فلفل قرمز برای کاهش اشتها و لاغری
• فلفل قرمز در کاهش اشتها تاثیر گذار است و در رژیم غذایی کاهش وزناز آن استفاده می شود.
• خاصیت ضد اسپاسم

فلفل قرمز خواص ضد اسپاسم دارد و در موارد قفل شدن فک ها بسیار موثراست و برای کلیه طحال و لوزالمعده مفید است.همچنین فلفل قرمز برای رفع گرفتگی عضلات معروف به دراج شدن بسیار مفید است.

فلفل قرمز برای جلوگیری از یبوست

اضافه کردن مقداری گرد فلفل قرمزبه غذا برای جلوگیری از یبوست مفید است زیرا حرکت دودی شکل روده ها را تحریک می کند.

• جلوگیری از یبوست با فلفل قرمز
• فلفل قرمز برای بهبود سرما خوردگی
• مصرف فلفل قرمز با دوز بالا اثر مفید و سریع در بهبود سرما خوردگی دارد .
• فلفل قرمز برای تسکین سرفه های شدید
• فلفل قرمز در بیرون انداختن اخلاط موثر است و در بیماری تنفسی اخلاط زایدی را دفع می کند و سبب رفع سرفه می شود.
• فلفل قرمز برای تسکین برونشیت مزمن
• فلفل قرمز بهترین داروی ریه است وبرای از برونشیت مزمن و امفیزما پیشگیری می کند.
• تسکین برونشیت با فلفل قرمز.

فلفل قرمز برای بهبود آسم

اگر افراد مبتلا به آسم به فلفل قرمز الرژی نداشته باشند مصرف آن می تواند حمله های خفگی مبتلایان به اسم را بهبود دهد.

فلفل قرمز برای درمان اسهال خونی

فلفل قرمز بهترین محرک مفید برای درمان اسهال ساده و اسهال خونی می باشد .

ضد عفونی کننده حلق

غرغره فلفل قرمز برای ضد عفونی کردن حلق بسیار مفید است.

ضد احتقان

فلفل قرمز ضد احتقان می باشد و برای رفع احتقانهای حاد در بیماری های ذات الریه و ذات الجنب مفید است همچنین به حل شدن لخته های خون کمک می کند .

فلفل قرمز برای رشد موهای سر

فلفل قرمز یا تند معروف به چیلی سبب افزایش جریان خون به پوست سرمی شود و به رشد موهای سر کمک می کند.

مصرف فلفل قرمز در بارداری و شیردهی:

بهتر است در دوره بارداری و تا چند ماه بعد از زایمان ، مادران فلفل قرمز مصرف نکنند زیرا پس از تولد نوزاد نمی تواند این ماده غذایی را که از شیر مادر به او منتقل می شود را هضم کند و به تدریج بعد از رشد دستگاه گوارش او قدرت هضم این قبیل موادغذایی را پیدا می کند.

پس فلفل های تند برای چه چیزهایی بد هستند و چرا؟

به طور کلی، فلفل تند نباید توسط کسی که از مشکلات التهابی غشا مخاطی رنج می برد، به ویژه اختلالات گوارشی مثل برگشت اسید یا زخم گوارشی مصرف شود اما اثرات جانبی فلفل تند به سیستم گوارشی محدود نمی شود.

عناصر فعال بیولوژیکی در فلفل می تواند بر دهان، چشم ها، پوست و چندین سیستم و اندام های دیگر بسته به شرایط سلامتی موجود یا حساسیت های موجود تاثیر بگذارد.

در ادامه این بخش با موضوع بررسی خواص و عوارض فلفل چلی تاثیرات جانبی فلفل چیلی خام را قسمت توضیح داده ایم:

1) فلفل تند برای بواسیر و هموروئید بد است.

به عنوان یک قاعده کلی, همه غذاهای تند برای بواسیر بد هستند.

2) معده را تحریک و گاستریت را بدتر می کند.

کپسایسین و دیگر عناصر تند فلفل , غشاهای مخاطی را تحریک می کنند و آن ها به طور مستقیم در تماس مستقیم قرار می گیرند.

خوردن فلفل تند در مقادیر زیاد می تواند گاستریت را بدتر کند و موجب تهوع, استفراغ و اسهال میشود. فلفل نیز برای افرادی که دارای زخم معده هستند، بد است.

فلفل قرمز چیلی چه عوارضی دارد؟

3) باعث سوزش سر دل و بدتر کردن برگشت اسید می شود.

فلفل تند سبب سوزش معده و برگشت اسید معده می شود پوشش معده را تحریک می کند و باعث می شود که مخلوط معده به مری بیشتر بالا بیاید و در نتیجه احساس سوزش سر دل در فرد ایجاد شود.

زردچوبه را بهتر بشناسیم

زردچوبه را بهتر بشناسیم

زَردچوبه یا زَرچوبه یا زَرده‌چال با نام علمی  Curcuma longa نوعی گیاه و ادویه ای از رده زنجبیل‌وارها (Liliopsida)، راسته زنجبیل‌ها Zingiberales، تیره زنجبیلیان  Zingiberaceae و گونه زردچوبه‌ای‌ها Curcuma است.

پودر زردچوبه به رنگ زرد تیره‌است که یکی از پرکاربردترین ادویه‌ها محسوب می‌شود و رویشگاه اصلی ان هند است.

زردچوبه  بخش اصلی ادویه معروف کاری را که در بسیاری از غذاهای هندی به کار می‌رود را نیز تشکیل می‌دهد.

زردچوبه  گیاهی است چندساله که در هند و کشورهای جنوب آسیا به‌بار می‌آید و دمای حدود ۲۰–۳۰ درجه سانتیگراد و محیط مرطوب بارانی نیاز دارد.

ساقه‌های زیرزمینی گوشتی گیاه یا ریزوم جمع‌آوری شده و پس از جوشاندن در آب و سپس خشک‌کردن، آسیاب شده و پودر زرد مایل به نارنجی تهیه می‌شود.

زردچوبه عمده‌ترین ادویه مورد مصرف در غذاهای آسیایی است. در جنوب و جنوب شرقی آسیا این گیاه به‌صورت خودرو در جنگل‌ها وجود دارد.

موارد مصرف

ریشه خشک‌شده و آسیاب‌شده آن به تنهایی یا مخلوط با دیگر ادویه‌ها در ایران، پاکستان و هند مصرف زیادی دارد. از برگ‌های آن در بعضی مناطق آسیا به صورت دُلمه نیز استفاده می‌کنند.

هرچند زردچوبه به عنوان طعم‌دهنده از مواد اصلی ادویه‌ها است، اما از آن به عنوان رنگ غذایی نیز در پاره‌ای از مناطق استفاده می‌کنند.

ترکیب شیمیایی

ترکیب شیمیایی زردچوبه شامل ۵ درصد اسانس و ۵ درصد ماده اصلی زردچوبه، یعنی پلی‌فنلی بنام کورکومین است.

در زردچوبه مواد مغذی زیادی وجود دارد که تأثیرات خوبی بر سلامت انسان دارد. از جمله مواد مغذی مهم در زردچوبه ویتامین C، ویتامین B6، آهن و پتاسیم در این ادویه کمی تندی و شوری وجود دارد.

زردچوبه

خواص و کاربردهای درمانی زردچوبه

زردچوبه به غلبه بر التهاب کمک می‌کند و به درمان ناخوشی های تحریک کننده مانند سرطان و ورم مفاصل هم کمک می‌کند.

به خاطر ترکیبات کورکومین اش، این ادویه نیز فواید عصبی و سلامتی قلبی عروقی را نیز به همراه دارد.

1- ویژگی های ضد التهابی زردچوبه:

در مطالعات متعدد، کورکومین، یک ترکیب قوی در زرد چوبه است که می‌تواند تورم بدن را کاهش دهد. یکی از راه های افزایش مصرف زرد چوبه، اضافه کردن آن به غذاها در هنگام آشپزی است که ممکن است قبلاً انجام می‌دادید.

شما می‌توانید چای زرد چوبه را نیز بنوشید، چهار فنجان آب و یک قاشق چای خوری زرد چوبه را بجوشانید.

همچنین می‌توانید لیمو یا عسل براب طعمش اضافه کنید.

2- ویژگی های عالی آنتی اکسیدانی زردچوبه:

زردچوبه به نابود کردن رادیکال های آزاد، مهار پراکسیداسیون، و کاهش پیچیدگی های آهن مشهور است که همه آن‌ها نتیجه مستقیم ویژگی های آنتی اکسیدان آن هستند.

نه تنها  زرد چوبه، بلکه حتی روغنش هم خواص آنتی اکسیدانی اش را دارد.در مطالعه ای دیگر که بر روی موش‌ها انجام شد، زرد چوبه توانست از استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت به خاطر خواص آنتی اکسیدان آن جلوگیری کند.

3- زردچوبه برای بهبود سلامت مغز

کورکومین موجود در زرد چوبه می‌تواند تجدید حیات سلول های مغزی را نیز افزایش دهد. و آروماتیک  تورمرون، یک ترکیب فعال دیگری در زرد چوبه است کخ می‌تواند رشد سلول های بنیادی عصبی در مغز را تا 80 % افزایش دهد.

کورکومین موجود در زرد چوبه می‌تواند به درمان افسردگی، دیسکینزی ناخوشایند (اختلال در حرکت داوطلبانه) و نوروپاتی دیابت کمک می‌کند. در مطالعات دیگر حیوانات، کورکومین نیز اثرات سودمند تری نسبت به استرس مزمن به نمایش گذاشته بود.

4- زردچوبه برای جلوگیری از بیماری های قلبی:

ویژگی های آنتی اکسیدانی زردچوبه به ویژه در مورد دیابت، تحت حفاظت قلبی قرار دارند.

کورکومین موجود در زرد چوبه به کاهش سطح کلسترول خون کمک می‌کند در نتیجه به سلامت قلب کمک می‌کند.

زردچوبه

5- زردچوبه برای جلوگیری از سرطان:

کورکومین خواص ضد سرطانی را در مطالعات متعدد به نمایش گذاشته بود. در واقع، کشورهایی که هر روز حدود 100 تا 200 میلی گرم زرد را مصرف می‌کنند، احتمال ابتلا به سرطان کمتری دارند.

در برخی از بیماران سرطانی که از زردچوبه استفاده می‌کردند، ایجاد تومور کاهش یافته. در برخی موارد دیگر، مواد شیمیایی سیستم ایمنی که سلول های سرطانی را از بین می‌برند، بیشتر متمرکز شده اند.

6- تاخیر در پیری و جوان ماندن با زردچوبه :

زردچوبه حاوی رنگدانه های کورکومینویید هستند که به ژن هایی تبدیل می‌شوند که سنتز آنتی اکسیدان‌ها را افزایش می‌دهند.

این کار از سلول های مغز و پوست از آسیب رادیکال آزاد محافظت می‌کند، غلظت را بهبود می‌بخشد و حتی تشکیل خطوط و چین و چروک ظریف را کاهش می‌دهد.

7- زردچوبه برای کمک به درمان دیابت :

طی یک بررسی علمی، کورکومین می‌تواند سطح گلوکز خون را کاهش دهد در نتیجه به جلوگیری از دیابت کمک می‌کند. در مطالعه ای دیگر، افراد پیش دیابت که به مدت 9 ماه دوز تجویزی از کورکومین را دریافت کردند، احتمال ابتلا به دیابتشان کم تر شد.

این ترکیب همچنین می‌تواند نحوه عملکرد سیستم ایمنی فعال در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 را نیز تغییر دهد. همچنین می‌تواند داروهای ایمن سازی تجویز شده برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 را تقویت کند.

در مطالعه ای دیگر، مکمل های کورکومین استرس اکسیداتیو تجربه شده توسط موش های دیابتی را کاهش داده بود.

کورکومین موجود در زرد چوبه می‌تواند به درمان اختلالات کبد مرتبط با دیابت نیز کمک کند. این اثر، آب مروارید دیابتی را در موش های آزمایشگاهی و در عین حال مطالعه دیگری که توسط دانشگاه چینی پزشکی پکن اجرا شد، سرکوب کرده بود.

8- زردچوبه برای بهبود ایمنی بدن:

خاصیت ضد التهابی زرد چوبه می‌تواند به افزایش ایمنی تا حد زیادی کمک کند. مشخص شد که کورکومین برخی از سلول های ایمنی خاص را متوقف می‌کند که وقتی بیش از حد کار می‌کنند، می‌تواند منجر به بیماری هایی مانند بیماری های قلبی و چاقی شود.

9- زردچوبه مانند ضد عفونی کننده طبیعی کار می‌کند:

زردچوبه خواص آنتی باکتریایی عالی را در برابر انواع مختلف باکتری‌ها نشان می‌دهد که برخی از آن‌ها شامل ای.کولای، استافیلوکوکوس اورئوس و تیفی سالمونلا) و ویژگی های ضد عفونی کنندگی آن می‌شود.

10- زردچوبه برای سم زدایی کبد:

طبق گفته مرکز پزشکی مریلند، کورکومین موجود در زرد چوبه، تولید صفرای کبد را تحریک می‌کند. کبد، همانطور که می‌دانیم، از صفرا برای بیرون کردن سموم استفاده می‌کند.

همچنین کیسه صفرا، سلول هایی را که ترکیبات مضر را می‌شکنند، تولید می‌کند.اثرات سم زدایی کورکومین آن قدر خوب است که می‌تواند برای درمان مسمومیت جیوه ای هم استفاده شود.

11- زردچوبه برای کاهش درد قاعدگی:

به گفته یکی از مطالعات ایرانی، کورکومین موجود در زردچوبه به منظور کاهش شدت علائم قاعدگی یافت شد. این اثر را می‌توان به اثرات ضد التهابی آن نسبت داد.

طبق گزارش کالج دولتی اورگرین، از زرد چوبه می‌تواند برای درمان دردهای قاعدگی استفاده شود – همانطور که توسط طبیبان سنتی چینی و هندی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

زردچوبه

12- زردچوبه یک ضد درد طبیعی:

از آنجا که به تسکین التهاب کمک می‌کند، زرد چوبه می‌تواند به عنوان مسکن طبیعی عمل کند. به ویژه برای درد های آرتروز صدق می‌کند.

همچنین زردچوبه گردش خون را بهبود می‌بخشد که می‌تواند به حذف درد کمک کند. دو قاشق سوپ خوری زرد چوبه را با آب مخلوط کنید تا خمیری را به دست آورید و این را به منطقه تحت تاثیر اعمال کنید.

13- زردچوبه برای درمان اختلال دستگاه گوارش:

طبق یک مطالعه، بیماری های معده مانند بازگشت اسید معده می‌تواند ناشی از التهاب و استرس اکسیداتیو باشد و باید با ضدالتهاب‌ها و آنتی اکسیدان‌ها درمان شود.

به همین دلیل است که زرد چوبه می‌تواند یک گزینه عالی باشد. زرپچوبه همچنین می‌تواند حساسیت مری را به اسید کاهش دهند و علائم رفلاکس معده را کاهش دهد..

14- زردچوبه برای کمک به کاهش وزن و متابولیسم:

آیا می‌دانید که چاقی منجر به التهاب در بدن می‌شود که در نهایت منجر به دیابت و بیماری های قلبی می‌شود؟ خواص ضد التهابی زرد چوبه در ابتدای کار با این حق سروکار دارد.

مصرفش به جلوگیری از کلسترول و قند خون بالا کمک می‌کند که به چاق نشدن کمک می‌کند. زمانی که بدن شما درگیر مبارزه با التهاب زیاد نیست، تمرکز بر روی کاهش وزن آسان تر است.

هم چنین زردچوبه گرمای بدن را افزایش می‌دهد که می‌تواند متابولیسم شما را بهبود بخشد. کورکومین متابولیسم چربی را تنظیم می‌کند، که در چاقی و مشکلات مرتبط نقش دارد.

آنتی اکسیدان های موجود در زرد چوبه، نقش حیاتی در افزایش سلامت پوست بازی می‌کنند. این ادویه در درمان آکنه و حتی پسوریازیس کمک می‌کند.

چنین می‌تواند علائم کشش و تجمع رنگ پوست را درمان کند. فواید زردچوبه برای پوست شامل موارد زیر است:

15- بهبود پسوریازیس با زردچوبه:

زرد چوبه می‌تواند مانع از آنزیم های التهابی در ارتباط با پسوریازیس شود.

همچنین می‌تواند سطح سیتوکنین را کاهش دهد، که التهاب سلول را تحریک می‌کند و ممکن است منجر به پسوریازیس شود.

استفاده از زرد چوبه برای پسوریازیس بسیار ساده است. می‌توانید نصف قاشق چای خوری از زرد چوبه را بردارید و به آب اضافه کنید.

سپس آن را به هم بزنید تا خمیری را به دست آورید. یک لایه نازک از این پماد برای پسوریازیس مفید است. لباس نخی و تنفسی بپوشبد و اجازه دهید یک شب بماند.

پارچه را بردارید و صبح روز بعد پوست خود را با آب گرم تمیز کنید.خاصیت ضد التهابی زردچوبه می‌تواند مزایای بسیار خوبی در درمان پسوریازیس داشته باشد.

16- زردچوبه و بهبود آکنه و خشکی پوست :

خاصیت ضد باکتری زرد چوبه به درمان آکنه کمک می‌کند. و خواص ضد التهابی آن، التهاب ناشی از جوش‌ها را درمان می‌کند. زردچوبه می‌تواند برای پوست روغنی به عنوان شستشو دهنده صورت و یا یک پک صورت استفاده شود.

همچنین می‌توانید از زرد چوبه به این منظور استفاده کنید. شیر و زردچوبه خواص درمانی بزرگی دارند که می‌توانند به درمان آکنه کمک کنند.

یک قاشق چای خوری از زرد چوبه و 3 قاشق سوپ خوری شیر – همراه با 2 قاشق سوپ خوری آرد و چند قطره عسل. خوب مخلوط کنید و یک لایه نازک از این مخلوط را روی صورت خود بمالید.

بگذارید 20 دقیقه بماند تا خشک شود. سپس می‌توانید ماسک را با آب بشویید و مرطوب کننده مورد علاقه خود را بزنید.

شیر و زردچوبه همچنین می‌تواند به درمان پوست خشک کمک کند. همان ماسک صورت می‌تواند به این هدف کمک کند.

زردچوبه

18- زردچوبه از چین و چروک جلوگیری می‌کند:

به گفته یک مطالعه ژاپنی، زرد چوبه می‌تواند از تشکیل چین و چروک و رنگدانه‌ها جلوگیری کند. هم چنین از کاهش خاصیت ارتجاعی پوست ناشی از نوردهی مزمن UVB جلوگیری می‌کند.

19- زردچوبه برای درمان علائم کششی:

زردچوبه برای علامت های کششی عالی عمل می‌کند. این کار دوباره به دلیل کورکومین که به غشا سلولی نفوذ می‌کند وجود دارد. کورکومین مشهور است که خواص فیزیکی غشا سلولی را تغییر می‌دهد در نتیجه ممکن است علائم کشش را نیز التیام بخشد.

همچنین می‌توانید از زردچوبه به عنوان کرم و یا کشک استفاده کنید. این خمیر را قبل از حمام به کمر و شکم خود بمالید. حدود 20 دقیقه صبر کنید. سپس خمیر را در حمام بشویید.

19- زردچوبه برای بهبود سوختگی و التیام زخم :

خواص ضد التهاب و ضد عفونی کننده زرد چوبه به تسکین سوختگی کمک می‌کند. همچنین، برای سوختگی (حداقل، بیشتر آن ها) وقتی از زرد چوبه استفاده می‌کنید بدتر نخواهد شد.

همچنین می‌توانید زرد چوبه را با دیگر روغن‌ها مخلوط کنید تا درمان را افزایش دهید. به سادگی این ترکیب را به مناطق متاثر اعمال کنید.خواص آنتی اکسیدانی و انقباضی زردچوبه به التیام زخم‌ها و کاهش اثر زخم کمک می‌کنند.

20- زردچوبه برای درمان رنگدانه های پوستی:

خاصیت سفیدکنندگی زرد چوبه می‌تواند به درمان رنگدانه های پوست کمک کند. هم چنین این گیاه می‌تواند پوست را از عفونت دور نگه دارد.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که یک قاشق چای خوری از زرد چوبه و عصاره لیمو را مخلوط کنید. مخلوط را به منطقه آسیب دیده بمالید و بگذارید 20 دقیقه بماند.

حداقل یک ساعت جلو خورشید نروید. با آب سرد بشورید. شما می‌توانید این کار را هر روز قبل از حمام انجام دهید.

21- زردچوبه برای درمان ترک کف پا:

خواص انقباضی زرد چوبه به التیام ترک های پا کمک می‌کند. می‌توانید مقادیر مساوی روغن کرچک و روغن نارگیل را با هم مخلوط کنید و کمی زرد چوبه به آن اضافه کنید تا خمیری درست شود.

این خمیر را روی پاشنه های ترک خورده خود بمالید و بگذارید 15 دقیقه بماند. سپس با آب سرد بشویید.

22- زردچوبه برای درمان هیرسوتیسم یا پرمویی:

این شرایطی است که در آن موهای صورت افراطی زیاد می‌شوند – و این ناشی از عدم تعادل هورمونی است. استفاده از زرد چوبه به این مساله کمک می‌کند. حتی خوردن زرد چوبه می‌تواند با عدم تعادل هورمونی که پرمویی را به همراه دارد، درمان کند.

23- زردچوبه برای کمک به سم زدایی:

شما می‌توانید اسکراب زرد چوبه را آماده کنید که به پوست شما کمک می‌کند. یک قاشق سوپ خوری زردچوبه را با یک قاشق سوپ خوری آب و سرکه سیب (یا گلاب) مخلوط کنید. این مخلوط را به آرامی به مناطق مشکل دار ماساژ دهید.

بگذارید 15 دقیقه بماند و سپس با آب بشویید. اگر رنگ زردی باقی بماند می‌توانید از یک تمیز کننده ملایم استفاده کنید. استفاده از این اسکراب دو بار تا سه بار در هفته به حذف سلول های مرده از روی پوست کمک می‌کند.

ترکیبات زرد چوبه برای جلوگیری از از دست دادن مو مفید است و به درمان بیماری هایی مثل شوره سر کمک می‌کنند. فواید زردچوبه برای موهای شما عبارتند از:

24- زردچوبه برای جلوگیری از ریزش مو:

مطالعات ویژه ای می‌گویند که کورکومینویید زرد چوبه می‌تواند به جلوگیری از ریزش مو کمک کند. با اینکه مدرک کافی برای این کار وجود ندارد، اما استفاده از زرد چوبه در موی شما هیچ گونه عوارض مضری نخواهد داشت.

25- زرچوبه برای کمک به درمان شوره:

مخلوطی از زرد چوبه و روغن زیتون می‌تواند شوره سر را از بین ببرد و سلامتی پوست سر را بهبود بخشد. نسبت های مساوی از هر دو را با هم مخلوط کنید و بگذارید 20 دقیقه قبل از شامپو زدن، روی موهایتان بماند.

26- زردچوبه برای درمان سندرم روده تحریک پذیر

زردچوبه همچنین برای درمان بیماری های گوارشی مرتبط با سندروم روده تحریک پذیر مورد استفاده قرار می‌گیرد که ناشی از التهاب است.

با توجه به گزارش دانشگاه مرکز پزشکی مریلند، کورکومین میزان دو آنزیم در بدن انسان را کاهش می‌دهد که مسئول التهاب هستند.در صورتی که از مکمل کورکومین برای ورم مفاصل استفاده می‌کنید.

این مقدار مورد توصیه شده توسط بنیاد ورم مفاصل است – 500 میلی گرم از کورکومین، دو بار در روز است. اما توصیه می‌کنیم قبل از اینکه به دنبال مکمل‌ها بروید، با پزشک خود صحبت کنید.

28- کاهش برنزه شدن پوست

این ادویه شگفت انگیز به کاهش برنزه شدن کمک می‌کند. پس چگونه می‌توان از زردچوبه استفاده کرد؟ کمی زرد چوبه را همراه با مقداری شیر و عصاره لیمو مخلوط کنید. این مخلوط را به مناطق متاثر بمالید. بعد از اینکه اجازه دادید به درستی خشک شد، آن را با آب بشویید.

28- زردچوبه به عنوان کرم شب

همچنین می‌توانید از کرم شب زردچوبه برای بهبود رنگ چهره خود استفاده کنید.

کمی بادام (و پوست کنده) و یک قاشق چای خوری از زرد چوبه، کشک، عصاره لیمو، زعفران و پودر چوب صندل. همه چیز را با هم مخلوط کنید و در یخچال بگذارید.

هر شب مخلوط را بمالید و آن را در صبح بشویید.

29- زردچوبه ضد سرطان سینه است

در یک مطالعه چینی، کورکومین در درمان سرطان سینه موثر یافت شد. این ترکیب همچنین برای محافظت در برابر سرطان روده بزرگ در یک مطالعه دیگر پیدا شد. این کار با حساسیت سلول های سرطانی به شیمی درمانی انجام می‌شود که راه را برای حذف عناصر نرم کننده هموار می‌کند. کورکومین همچنین می‌توانند در دهان بیمارانی که از بدخیمی های گردن و سر رنج می‌برند کاربرد دارد و رشد سرطان را کاهش می‌دهد. همچنین کشف شد که کورکومین از عملکرد آنزیم رشد سرطان جلوگیری می‌کند.

30- تقویت حافظه انسان با زردچوبه

مطالعه دیگر نشان می‌دهد که خواص آنتی اکسیدان کورکومین می‌تواند حفظ حافظه در انسان‌ها را بهبود بخشد.

در یک مطالعه دیگر، ترکیب، آپوپتوز (مرگ سلول‌ها به عنوان بخشی از رشد ارگانیسم) را مهار کرده بود – اثرات آن را به خواص آنتی اکسیدانی کورکومین نسبت داد.

انتخاب زردچوبه:

این روزها، گیاهان خشک و ادویه در سوپرمارکت‌ها رواج زیادی دارند. اما بهتر است آن‌ها را از فروشگاه های ادویه محلی در منطقه خود خریداری کنید زیرا مجموعه گیاهان خشک و ادویه از کیفیت برتر و نسبتاً تازه تری است. همیشه زرد چوبه ارگانیک بخرید.

زرد چوبه به شدت متفاوت است و نوع انتخاب پودر زرد چوبه بسیارمهم است. اغلب زرد چوبه با مواد دیگری مخلوط می‌شود تا رنگ زردش را به آنها بدهد.

برای دفع خطراتی که ممکن است ناشی از استفاده از مواد رنگی مصنوعی باشند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. زرد چوبه در پودر کاری بالاترین میزان کورکومین را دارد که به طور متوسط در وزن 3.14 % است.

زردچوبه هم در تکه های بزرگ و هم به صورت پودر در دسترس است و باید پس از تایید طراوت و کیفیت، خریداری شود.

نگهداری زردچوبه:

پودر زردچوبه باید در یک ظرف کاملاً بسته نگهداری شود و در جای خشک و خنک نگهداری شود، که از نور محافظت شود. زرد چوبه باید در یخچال قرار داده شود. باید از گرمای بیش از حد اجتناب کرد چون می‌تواند روغن اسانس معطر خود را پخش کند.

از طرف دیگر نور خورشید می‌تواند رنگش را محو کند. ظرفش باید به شدت پس از استفاده بسته شود. قرار گرفتن در معرض هوا برای مدت طولانی باعث رفتن طعم و بویش می‌شود.

روغن شاهدانه چیست و چه کاربردهایی دارد

روغن شاهدانه

روغن شاهدانه چیست و چه کاربردهایی دارد

روغن شاهدانه از دانه ی گیاهی به همین نام و از دسته ی گیاهان غالیس گرفته می‌شود. حتما نام این گیاه شما را به یاد نوعی از مواد مخدر می‌اندازد اما نوعی از گیاه که برای تهیه مواد مخدر از آن استفاده می‌شود میزان بسیار بسیار بالاتری از خواص روانگردان دارد.

در شاهدانه های متداول که در بازار یافت می‌شوند، مواد روانگردانی وجود ندارد، در واقع شاهدانه حاوی CBD می‌باشد که خواص روانگردان را از بین می‌برد.

از گیاه شاهدانه در قرن های متمادی برای ساخت طناب، لباس، غذا، کاغذ، عایق، پارچه و غیره استفاده می‌شد. روغن شاهدانه فشار سرد، رنگ سبز تیره یا روشن و طعمی آجیل مانند دارد.

در روغن های تصفیه شده مواد مغذی کمی یافت می‌شود. اما مثل دیگر روغن ها، روغن شاهدانه ی فشار سرد بهترین نوع آن است.

ترکیبات شیمیایی روغن شاهدانه

خصوصیات روغن استخراج شده شامل ترکیب اسیدهای چرب، اندیس یدی، اندیس صابونی، اندیس پراکسید، درصد اسیدهای چرب آزاد، زمان پایداری روغن و ترکیبات غیرصابونی شونده آن مورد بررسی قرار گرفت.

خواص روغن شاهدانه برای پوست

روغن شاهدانه، به عنوان یکی از مغذی ترین روغن های درمانی، برای پوست فواید زیادی دارد. محققان به این نتیجه رسیده اند که شاهدانه برای افرادی که از آکنه، اگزما و تصلب شرایین رنج می‌برند مفید است.

نتایج پژوهشی که در سال ۲۰۰۵ در فنلاند انجام شده است نشان می‌دهد روغن شاهدانه به بهبود و تسکین درماتیت که همان التهاب پوست است کمک می‌کند.

باید بدانید که از روغن شاهدانه در تهیه انواع محصولات زیبایی مانند کرم ها، شامپوها، موس اصلاح، بوم لب و غیره استفاده می‌شود.

چون این ماده غذایی حاوی خواص مرطوب کنندگی است. مطلب مهم دیگر در خصوص شاهدانه میزان بالای ویتامین D موجود در آن است که برای جذب کلسیم لازم و ضروری است. این ویتامین همچنین به مرطوب و نرم بودن پوست کمک می‌کند.

این روغن صورت را پر تر می‌نماید، خاصیت ارتجاعی پوست را افزایش می‌دهد و فعالیت مهمترین آنتی اکسیدان‌ها را در این ناحیه افزایش می‌دهد.

به همین ترتیب نیز زیبای پوست را تامین می‌نماید.  این دانه‌های ریز حاوی فیبرهایی هستند که برای سلامت قلب و سیستم گوارشی مفید هستند.

خواص شاهدانه به همین جا ختم نمی‌شود. این دانه های خوشمزه به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ برای سلامت پوست و مو بسیار مفید است.

امگا ۳‌ها همچنین التهاب را کاهش می‌دهند و سلامت قلب و عروق و مغز را تضمین می‌کنند. از این گذشته شاهدانه حاوی ترکیبات گیاهی به نام فیتوسترول می‌باشد که میزان کلسترول خون را پایین می‌آورد.

باید بدانید که شاهدانه و روغن آن حاوی چربی‌های اشباع نشده ی پُلی هستند برای همین قلب نازنین شما را در سلامت نگه می‌دارد.

اما فواید این روغن به همین موارد ختم نمی شود. افراد با پوست چرب و منافذ گرفته و آلوده که از این روغن استفاده کرده اند، به معجزه ی آن قسم می‌خورند.

زیرا این روغن بدون افزایش چربی و ایجاد مشکل، پوست را مرطوب و زیبا نگه می‌دارد. پوست های حساس هم می‌توانند از این روغن ملایم بهره ببرند.

بنابراین روغن شاهدانه برای انواع مختلف پوست مناسب به نظر می‌رسد. برخی حتی از این روغن به عنوان نرم کننده ی مو، بدون آنکه عوارضی در پی داشته باشد، استفاده می‌کنند.

اگر بدنبال روغنی جدید هستید که تمام جوانب زیبایی پوست را تامین نماید، روغن شاهدانه را امتحان کنید.

همانطور که گفته شد، روغن شاهدانه سرشار از موادی است که پوست از آنها تغذیه می‌کند.

پوست خسته و خشک را پر تر نشان می‌دهد: این روغن پوست را بازسازی می‌کند و ظاهری جوان به پوست می‌بخشد.

رطوبت طولانی مدت به پوست می‌بخشد: اگر پوست شما در نیمه ی روز خشک و بی روح می‌شود، احتمالا این روغن برای حل مشکل مفید خواهد بود. استفاده منظم و طولانی مدت از روغن شاهدانه به پوست قابلیت حفظ رطوبت را می‌دهد.

چربی پوست را تنظیم می‌نماید: از آنجایی که منافذ پوست را نمی بندد، مرطوب کننده ای مناسب برای پوست چرب و با منافذ زیاد محسوب می‌شود. اثر آرامبخشی برای پوست دارد: برخی از حساسیت های موقت پوستی با روغن شاهدانه قابل درمان است. رطوبت موجود در این روغن با قرمزی و خارش پوست مبارزه می‌کند و آن را از بین می‌برد.

به کاهش چین و چروک روی پوست کمک می‌کند: روغن شاهدانه از پوست در برابرعوامل مخرب محیطی حفاظت می‌نماید و از این طریق میزان چین و چروک روی پوست صورت را نیز کاهش می‌دهد.

برای تمام انواع پوست مناسب است: شاید پوست شما چرب و با منافذی باز باشد، شاید هم خشکی بی اندازه ی پوست را تجربه می‌کنید. روغن شاهدانه میزان مناسبی از رطوبت را با توجه به پوست شما فراهم می‌آورد.

روغن شاهدانه

خواص روغن شاهدانه برای مو

خواص روغن شاهدانه برای موروغن شاهدانه را می‌توان برای زیباسازی مو مورد استفاده قرار داد. این روغن حاوی اسیدهای چرب امگا۳، ویتامین و پروتئین است. همچنین این روغن برای افراد با انواع مختلف پوست و مو مفید می‌باشد. برخی از افراد آن را با ماری جوانا اشتباه می‌گیرند که این درست نیست زیرا روغن شاهدانه مجاز و قانونی است.

استفاده از روغن شاهدانه برای پوست و مو توصیه می‌شود.روغن شاهدانه حاویویتامین E است که همراه با اسیدهای چرب موجود در آن خاصیت نرم کنندگی خواهد داشت.

بدین معنا که مانع از دست دادن آب می‌شود. بعلاوه این روغن یک مرطوب کننده طبیعی است که افزایش سلامت پوست سر، تقویت ماتریس بین سلولی و ممانعت از ازدست دادن رطوبت را منجر می‌شود.

سالم نگه داشتن پوست سر مانع از خشکی آن شده و تحریک را در پوست سر به حداقل می‌رساند.استفاده از روغن شاهدانه مخصوصا در فصل زمستان توصیه می‌شود

زیرا هوای بیرون سرد و هوای داخل خانه گرم است که این عامل سبب خشکی پوست و مو می‌شود.

ارزش غذایی روغن شاهدانه

روغن شاهدانه حاوی اسیدهای چرب امگا۳ و امگا۶ و امگا۹ است که استفاده از آن در پخت و پز توصیه می‌شود.مصرف اسیدهای چرب اشباع نشده باعث تحریک رشد مو می‌شوند.

همچنین روغن این گیاه حاوی اسید گاما لینولئیک است که به مبارزه با خشکی مو می‌پردازد. روغن شاهدانه را می‌توان با روغن زیتون و روغن بذر کتان به میزان کم در سالاد و غذا مصرف نمود.

ارزش پروتئینی روغن شاهدانه

پروتئین با کیفیت موجود در روغن شاهدانه ظاهر مو را بهبود می‌بخشد.موهای ما از ۹۷% پروتئین تشکیل شده است و روغن شاهدانه حاوی ۲۵% پروتئین است که مصرف آن به ویژه زمانیکه مو آسیب دیده است، باعث سلامت تارهای مو می‌شود.

بعلاوه این پروتئین خاصیت نرم کنندگی دارد و رطوبت موجود در مو را حفظ می‌کند.

درمان صرع به کمک روغن شاهدانه

زن و شوهری در حال تلاش برای نجات دختر ۲ ماهه خود بودند که عملکرد و نتایج دست یابی آنها به درمان در بیمارستان کلرادو تاریخ ساز شد.

آمیلیا نونز نوزادی است که از بدو تولد از تشنج رنج می‌برد و پزشکان نمی توانستند علت آن را پیدا کند. نیکول نونز گفت: فرزند او به یک فرم نادر از صرع مبتلا است که علت و درمان آن ناشناخته است.

از دسامبر که متولد شده بود در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان نگهداری می‌شد. آمیلیا یک روز پس از تولد که او را به خانه بردیم تشنج کرد.

پزشکان در نیومکزیکو از درمان او قطع امید کردند به همین دلیل خانواده این کودک تصمیم گرفتند که فرزندشان را به بیمارستان کودکان کلرادو ببرند و برای دو ماه این کودک در این بیمارستان بستری بود.

ارنی پدر این نوزاد گفت: سخت ترین قسمت این دوران این بود که او به دور از دختر و همسر خود برای کار مجبور به بازگشت به محل زندگی خود بود در حالیکه همسر و فرزندش برای درمان باید در کلرادو باقی می‌ماندند.

پزشکان برای درمان، انواع مختلفی از داروها را امتحان کردند و همزمان به دنبال داروی جدیدی برای درمان این نوع خاص صرع بودند.

ارنی گفت: بسیاری از این داروها برای کبد نوزاد مضر است ما در تلاش بودیم تا درمانی را پیدا کنیم که برای سلامتی او مضر باشد.

نیکول در حالیکه در حال تحقیق برای درمان جدیدی بود به اطلاعاتی در خصوص درمان صرع با روغن شاهدانه در وب سایتی دست پیدا کرد که بارقه‌های امید را برای درمان این بیماری در دل این خانواده روشن کرد.

نیکول گفت: من سه هفته تلاش کردم تا بتوانم پزشکان را متقاعد کنم که از این روغن برای درمان فرزندم استفاده کنند. پس از آن من و تیم درمان بیماری‌های اعصاب کودکان مشغول به کار شدیم.

در ابتدا مقدار کمی از این روغن برای درمان به این کودک داده شد اما پس از مدتی پرستاران و پدر و مادر این نوزاد نتایج مثبتی را مشاهده کردند.

بنابر اعلام سازمان بهداشت و پیشگیری آمریکا این کودک اولین نوزادی است که در بیمارستان به کمک روغن شاهدانه بهبود یافته است‌. درمان این نوزاد تا ۴ ماه دیگر نیز ادامه یافت تا نتایج به صورت یک طرح مطالعاتی ارائه شود.

این نتایج دولت فدرال را متوجه اهمیت این دارو در درمان صرع نوزادان کرد. پس از این نتیجه مثبت، مطالعات درمان صرع به کمک روغن شاهدانه با ۲۶۱ بیمار ادامه یافت و مشاهده شد که در ۴۵ درصد بیماران شدت‌های تشنج کاهش یافته است.

همچنین  حدود ۹ درصد از بیماران پس از سه ماه دیگر هیچ تشنجی نداشتند و برخی کودکان پس از یکسال هیچ تشنجی نداشتند.

روغن شاهدانه

نحوه مصرف روغن شاهدانه

روﻏﻦ ﺷﺎه داﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ارزش ﻏـﺬایی ﺑﺎﻻیی ﻛﻪ دارد در ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻏﺬایی ﻧﻴﺰ ﺑﻜﺎر ﻣﻲ روداز روﻏﻦ ﺷﺎه داﻧﻪ ﺑـﻪ ﻋـﻨـﻮان روﻏـﻦ ﺳـﺎﻻد، درﻓﺮﻣﻮﻻﺳﻴﻮن ﻣﺎرﮔﺎرﻳﻦ و ﻛﺮه اﺳـﺘـﻔـﺎده ﻣـﻲ ﺷـﻮد.

چکاندن روغن شاهدانه در گوش مسکن درد و خشک کننده چرک آن است، و چنانچه به مقدار کم خورده شود، رطوبت معده را جمع مى کند، مالیدن روغن شاهدانه جهت درد مفاصل، فرو بردن ورمهاى سخت و سختى رحم نافع است.

خوردن دانه شاهدانه بو داده، به مقدار کم براى معده و درمان نفخ آن مفید است، خام آن غذاى پرندگان است، ولى نباید آن را به قنارى داد، زیرا صداى او را خراب مى کند.

خواص شاهدانه

خواص شاهدانه

شاهدانه، یکی از مغذی ترین دانه های جهان است و منبع کامل آنزیم، نشاسته و چربی های اشباع شده است. دانه های شاهدانه، سرشار از پروتئین، اسیدهای چرب، کلسیم، فیبر، ویتامین E و دارای کلروفیل بالایی هستند.

هزاران سال است که از این دانه به عنوان منبع فیبر، خوراکی، روغن و سوخت استفاده می‌شود. شاهدانه، گیاهی است یک ساله که طبق نظر حکمای طب سنتی از نظر طبیعت مرکب است.

یعنی برگ آن سرد و خشک و تخم آن دارای طبیعت گرم و خشک می‌باشد. دانه های ریز و یکدست شاهدانه که بافتی نرم و طعمی شبیه آجیل دارند، بسیار پرطرفدار هستند.

این دانه های سبز و زرد رنگ را معمولا روی سالاد می‌پاشند و از حالت خام آن در شکلات و به جای تخم آفتابگردان استفاده می‌کنند.

از دیرباز گیاه شاهدانه بابت خواص تسکین بخشی درد ناشی از گر گرفتگی و انقباض عضلانی معروف بوده است. دانشمندان آمریکایی اعلام کرده اند ترکیب شیمیایی گیاه شاهدانه می‌تواند مانع گسترش سلول های سرطان سینه در بدن شود.

برخی از مبتلایان به بیماری «ام اس» برای برطرف کردن علائم مشکل خود، به طور قانونی از این دارو استفاده می‌کنند.

• خوردن برگ آن رطوبت های معده را خشک می‌کند.
• روغن شاهدانه گرم و خشک است و برای درد گوش مفید است.
• محققان موفق به کشف یک ماده شیمیایی در گیاه شاهدانه شده اند که تاثیر ضدافسردگی دارد.
• شاهدانه خشکی پوست و ناراحتی مو را کاهش می‌دهد و درمان می‌کند.
• التهاب و علایم آرتریت را کاهش می‌دهد.
• گیاه شاهدانه مسکن واقعی و موثری برای درد شکم و معالجه میگرن و درد اعصاب و روماتیسم است.
• علایم قاعدگی را کاهش می‌دهد.
• دانه های شاهدانه دارای خواص تغذیه ای فراوانی هستند و منبع خوبی از اسیدهای چرب ضروری و اسیدهای آمینه ضروری و نیز مواد معدنی هستند.

شاهدانه

سایر فواید شاهدانه

طبق نتایج تحقیقات، افرادی که به طور منظم دانه های شاهدانه را مصرف می‌کنند فشار خون و همچنین میزان کلسترول بد در خون آن‌ها با کاهش روبرو خواهد شد.

پروتئین و آنزیم های موجود در دانه های بدون پوست شاهدانه، از آن جا که موجب کاهش ورم و التهاب می‌شود کمک خوبی برای مبتلایان به آرتروز و همچنین درد مفاصل محسوب می‌شود.

مصرف این ماده غذایی همچنین موجب تقویت سیستم ایمنی بدن و نیز تنظیم هورمون‌ها خواهد شد.

برخی از مبتلایان به بیماری «ام اس» برای برطرف کردن علائم مشکل خود، به طور قانونی از این دارو استفاده می‌کنند.

طبق نتایج تحقیقات، افرادی که به طور منظم دانه های شاهدانه را مصرف می‌کنند فشار خون و همچنین میزان کلسترول بد در خون آن‌ها با کاهش روبرو خواهد شد.

پروتئین و آنزیم های موجود در دانه های بدون پوست شاهدانه، از آن جا که موجب کاهش ورم و التهاب می‌شود کمک خوبی برای مبتلایان به آرتروز و همچنین درد مفاصل محسوب می‌شود.

• شاهدانه عملکرد بدن را بهبود می‌بخشد.
• در کاهش وزن و لاغری مناسب است.
• با بهبود گردش خون مانع از بروز سکته می‌شود.
• ایمنی بدن را بالا می‌برد.
• فشارخون و کلسترول را پایین می‌آورد.
• ضد اسپاسم و انقباضات عضلانی است.
• خاصیت مسهل و ملین، نرم کننده، مدر و مسکن دارد.
• نسبت به پروتئین های دیگر مانند گوشت، تخم مرغ، پنیر و شیر سریع تر هضم می‌شود.
• برای افرادی که دچار احتباس ادرار شده اند، کارساز است.
• زمان بهبود بیماری و زخم را تسریع می‌کند.
• پس از ورزش، مکانیسم حرکت عضله را بهبود می‌بخشد.
• ضد انگل معده است.
• گیاه شاهدانه ارزش زیادی برای معالجه کزاز دارد.
• خواص شاهدانه برای لاغری و کاهش وزن

شاهدانه برای شکم هایی که مدام به قاروقور می‌افتند فوق العاده است. این دانه های ریز سرشار از فیبر و پروتئین ها، حتی بیشتر از دانه چیا، هستند که به مدت طولانی سیری ایجاد می‌کنند.

به طوری که بعد از مصرف مقداری شاهدانه نیازی به خوردن میان وعده نخواهید داشت. به عقیده متخصصان مصرف شاهدانه راهی برای کنترل میل به مصرف نشاسته و کربوهیدرات های نامناسب است.

یادتان باشد میزان بالای فیبر موجود در این دانه‌ها برای مقابله با یبوست نیز مفید است.

افزایش انرژی با شاهدانه

از آنجایی که شاهدانه حاوی تمام ترکیبات مغذی سالم، پروتئین ها، اسیدهای آمینه و ویتامین های مورد نیاز بدن است انرژی قابل توجهی به بدن می‌رساند.

شما می‌توانید با کسب انرژی از این دانه‌ها روز شادی را شروع کنید و بدون خستگی به ورزش و فعالیت بپردازید.

خواص شاهدانه برای کنترل میزان قند خون

شما با مصرف شاهدانه و جذب پروتئین های باکیفیت می‌توانید به کاهش میزان قند خونتان امیدوار باشید. مصرف پروتئین های خاصی که در این دانه‌ها وجود دارند باعث آزاد شدن هورمون گلوکاگون می‌شوند.

این هورمون به کنترل میزان قند خون کمک می‌کند.

شاهدانه

شاهدانه و اصلاح DNA

اصلاح DNAبدن به خوبی مجهز است و از عهده ی آسیب‌ها برمی آید. با این حال گاهی پیش می‌آید که DNA به طور جدی آسیب می‌بیند و در این صورت اصلاح آن کار چندان ساده ای نیست.

با وجود اینکه این مسئله معمولاً حاد نیست اما در برخی موارد می‌تواند در آینده عوارضی بروز دهد.

نتایج پژوهش های جدید نشان می‌دهند که شاهدانه منبع دو پروتئین کامل است. یعنی اینکه حاوی تمام پروتئین های مورد نیاز بدن برای سالم ماندن است.

از بین تمام این پروتئین‌ها دو پروتئین یعنی ادستین و آلبومین خاص هستند. این دو پروتئین به بدن در جهت اصلاح DNA کمک می‌کنند.

تاکنون محققان تنها منبع ادستین را شاهدانه می‌دانند و اگر شما دنبال یک مکمل خاص و ویژه هستید حتماً شاهدانه را به برنامه ی غذایی تان اضافه کنید.

در طب سنتی از گیاه شاهدانه برای درمان برخی بیماریها استفاده شده و از آن کمک گرفته میشود. بیماری هایی که خواص شاهدانه باعث بهبود آنها میشود عبارتند از:

• بیماری فشار خون بالا
• میگرن
• عفونتهای گوارشی
• عفونتهای ادراری
• سیاه زخم
• قفل شدن فک
• نقرس
• بیماری های دستگاه تنفسی مانند آسم، برونشیت، سیاه سرفه
• درمان اگزما و تقویت پوست و مو با استفاده از روغن شاهدانه
• کمک به درمان پوکی استخوان و التهاب مفصلی با روغن تخم شاهدانه​

مضرات و عوارض شاهدانه

مصرف گیاه شاهدانه و زیاده روی در خوردن دانه آن برای بیماران قلبی میتواند مسئله‌ساز و خطرناک باشد و مصرف آن در این افراد بایستی حتما با نظر پزشک و با احتیاط صورت گیرد.

افت فشار خون، افزایش ضربان قلب و عواقب مربوطه به آن در افراد مستعد از مضرات شاهدانه است.

خوردن مقدار معمول شاهدانه در دوران بارداری بلامانع است ولی زیاده روی در مصرف آن و یا گیاه آن ممنوع است.

زیاده روی در مصرف این گیاه، موجب سردرد، تاری دید و درد معده می‌شود و در موارد مصرف زیاد، استفراغ نیز دیده شده است.

به طور کلی علیرغم گسترده بودن خواص شاهدانه، مصرف زیاد و طولانی مدت شاهدانه به ویژه خود گیاه میتواند موجب بی تفاوتی و اختلال شخصیتی شود.

آشنایی با گیاه سیر و خواص آن

سیر با نام علمی  Allium sativum گیاهی است از راسته مارچوبه‌سانان (Asparagales) از تیره نرگسیان و زیر تیره پیازیان (Alliaceae) و سرده سیر (Allium).

گیاه سیر علفی و دائمی که ساقه آن تا ارتفاع ۴۰ سانتیمتر نیز می‌رسد. قسمت زیر زمینی آن متورم و مرکب از ۵ تا ۱۲ قطعه و محصور در غشاهای نازک و ظریف برنگ خاکستری مایل به سفید است.

برگ‌های آن باریک و نواری شکل به رنگ سبز تیره و گل‌های آن کوچک و صورتی رنگ که به صورت یک چتر در انتهای ساقه ظاهر می‌شود.

سیر و پیاز رابطه‌ای نزدیک با هم دارند. به‌طور کلی ۲ نوع سیر وجود دارد.

سیر آمریکایی بنام Greole نامیده می‌شود. این نوع سیر دارای پوست سفید بوده و از انواع دیگر قوی تر است.

سیر تاهیتی که از بقیه درشت تر است و گاهی قطر آن به ۸ سانتیمتر می‌رسد.

ویژگی های گیاه سیر

گیاهی علفی و دارای ساقه ای به ارتفاع 20 تا 40 سانتی متر و حتی بیشتر است. بولب آن که قسمت متورم و زیرزمینی گیاه را تشکیل می‌دهد، مرکب از 5 تا 10 قطعه متورم، محصور در غشاهای نازک و ظریف، به رنگ خاکستری مایل به سفید است.

برگ هائی باریک و گل هایی به رنگ سفید چرک، منقوش به لکه های کوچک و قرمز رنگ دارد.

از مشخصات برگ های آن این است که اولاً وضع آیخته از ناحیه غلاف دارند و ثانیاً پهنک برگ های آن طویل و منتهی به غلاف درازی است که قسمت زیادی از ساقه را فرا می‌گیرد و به علاوه غلاف برگ های آن یکدیگر را می‌پوشانند.

مجموعه گل های گیاه نیز همراه با برجستگی های کوچک در رأس دمگل درازی به تعداد کم یا ظاهر گل آذین چتر مانند ظاهر می‌شود.

براکته متورم و منتهی به رأس باریک و درازی نیز، مجموعه گل‌ها را فرا می‌گیرد که نازک و غشائی است. حالات غیر طبیعی مختلفی در این گیاه وجود دارد که یکی از آنها بولب مرکب از 3 برجستگی متورم است.

واریته های سیر به دو دسته تقسیم می‌شود که دسته اول دارای سه واریته بنام های زیر می‌باشد:

1) A. sativum var. sativum (به سیر طوقه باریک و بدون ساقه گل دهنده ارقام Rocambole و Continental از این واریته می‌باشند)

2) A. sativum var ophioscorodn (سیر طوقه کلفت ساقه گل دهنده کشیده و خمیده )

3) A. sativum var.Scordoprasum (با ساقه گل دهنده ایستاده) دسته دوم دارای واریته های زیر می‌باشد.

4) A. Sativum var sagitatum Kuz ( با ساقه گل دهنده A. Sativum var vulgarae Kuz بدون ساقه گل دهنده

موطن اصلى سیر را منطقه آسیا و نواحى ایران و افغانستان مى دانند. در زمان هاى بسیار قدیم سیر را در چین و ژاپن مى کاشتند. این گیاه در چین در ردیف گیاهان داورئى قرار داشته و در اصطلاح به مخزن الادویه تعلق دارد.

در مصر قدیم سیر توأم با سایر گیاهان پیازى به عنوان یک مادهٔ غذائى اصلى مورد تغذیه کارگرانى که مشغول ساختمان اهرام مصر بوده‌اند قرار مى گرفته است.

هرودویت Herodot مورخ یونانى راجع به مصرف زیاد سیر در مصر گزارش کرده است با وجود این در آثار نقاشى شده آن زمان هیچ‌گونه تصویرى از این گیاه دیده نشده است.

زیرا سیر از دیدگاه مذهبیون آن زمان یک گیاه ناپاک تلقى مى شده است. یونانى‌ها و رومى‌ها سیر را در باغچه‌هاى مخصوص مى‌کاشتند و ازآن غذاى ارزانى تهیه کرده و به فقرا مى دادند.

سربازان رومى زیاد سیر مى‌خوردند، زیرا عقیده داشتند که سیر به آنها جرأت مى‌بخشد و یا جرأت آنها را افزایش مى‌دهد. این تصور همچنان در بسیارى از جوامع پابرجا است، مثلاً انگلیسى‌ها به خروس جنگى هاى خود سیر مى خورانند.

درباره اثرات داروئى و بهداشتى سیر گفته مى شود که سیر اثر ضدعفونى کننده داشته و کرم معده را از بین مى برد.

سیر براى مداواى اسهال، برنشیت و سل سینه مفید تشخیص داده شده و فشار خون را پائین مى آورد. به‌علاوه سیر پیاز مو را تقویت کرده و بسیارى آن را براى تقویت حافظه و معالجه کُند ذهنى مؤثر دانسته‌اند.

البته تذکر این نکته ضرورى است که افراط در خوردن سیر زیان‌آور است و عوارضى سخت دارد.

سیر

خواص سیر و فواید فوق العاده و بی نظیر مصرف سیر

خواص سیر به قدری زیاد است که با خواندن فواید و خواص آن شاید خود را مجبور به استفاده ازآن در هر وعده غذایی و در طول روز بکنید اما در برخی موارد هم باید در مصرف سیر احتیاط کنید.

سیر حاوی چه موادی است؟

به طور خلاصه اما مفید می‌توان گفت که سیر سرشار از فولیک اسید، ویتامین C، کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم و مقدار کمی روی و ویتامین های B2، B1 و B3 است.

از سالهای دور تا کنون از سیر برای تصفیه خون استفاده می‌شده است. سیر حاوی ترکیبات گوگرد است که سیستم ایمنی بدن را تحریک کرده و پتانسیل بالایی در نابودی تومورهای سرطانی دارد.

خوردن سیر مجاری تنفس و خون را پاک می‌کند و با این کار از شدت و زحمت تنگ نفس کاسته و گاهی موجب درمان آن می‌شود.

بعضی از انواع سل ریوی را معالجه می‌کند مخصوصا وقتی که با شیر ممزوج شود، زیرا در این صورت اثر قابل توجهی در کشتن میکرب کوخ دارد (میکرب سل).

سیر پوست بدن را خوش رنگ و گونه را سرخ و روده‌ها را از عفونتها پاک می‌کند به خصوص در اطفال، و با این خصوصیت سپری مقابل تیفوئید و دیفتری و مسکن سیاه سرفه و خروسک است.

• فواید شگفت انگیز سیر
• عفونت های تنفسی را درمان می‌کند.
• برای تسکین دندان درد، سیر خام را روزی چند بار روی لثه و دندان بمالید.
• سیر له شده را روی زگیل قرار دهید تا از بین برود.
• برای درمان سینوزیت، چند حبه سیر له شده را در کره تفت دهید و با نان میل کنید.
• یک حبه سیر را ریز خرد کنید و با کمی آب میل کنید تا نفخ، یبوست و درد معده برطرف شود.
• بوی سیر با جویدن کاهو، جعفری یا خوردن شیر، سیب یا عسل رفع می‌شود. همچنین گذاشتن مقداری چای خشک در دهان و قورت دادن آن.
• روزانه مصرف نصف یا یک حبه سیر خام توصیه می‌شود.
• مصرف پماد غلیظ سیر ممکن است موجب تحریکات جلدی و حتی سوختگی های خفیف شود.
• سیر برای درمان نسیان و فراموشی مفید است.
• مالیدن سیر بر روی گل مژه و جوش پلک چشم باعث برطرف شدن آنها می‌شود.
• گذاشتن سیر پخته در طی چندین روز بر روی میخچه و زگیل باعث رفع آنها می‌شود.

سایر مصارف سیر شامل استفاده از آن برای درمان تب، سرفه، سردرد، شکم درد، احتقان سینوسی، نقرس، روماتیسم، هموروئید، آسم، برونشیت، تنگی نفس، فشار خون پایین، قند خون پایین، قند خون بالا و جای گزیدگی مار استفاده می‌شود. همچنین از سیر برای مبارزه با استرس و خستگی و حفظ سلامت کبد نیز استفاده می‌گردد

سیر از جمله سبزیجاتی است که باعث پیشگیری از بسیاری از سرطان‌ها می‌شود. مانع از بروز سرطان روده بزرگ، سینه، معده، پروستات و مثانه می‌شود.

سیر برای درمان بیماری های مختلفی ازجمله آسم، برونشیت، روماتیسم، نقرس، میخچه و زگیل (به صورت موضعی)، سل، دندان درد، نیش زدگی و فشار خون بالا مفید است.

در ضمن، سنگ کلیه را خرد می‌کند و در ضدعفونی کردن دستگاه های ادراری و عفونت های واژینال و مثانه نیز مؤثر است.

سیر و خواص فوق العاده آن

مصرف روزی نصف استکان از عصارهٔ سیر و لیمو ترش، تاثیر بسیار زیادی در رفع گرفتگی رگ‌ها خواهد داشت.

• برطرف کننده سرفه، سرماخوردگی و گرفتگی سینه است.
• با عفونت مجرای گوارشی مقابله می‌کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.
• برای افرادی که مبتلا به پرکاری تیروئید هستند، مفید است زیرا که منبع عالی ید است.
• ویتامین c موجود در آن برای درمان بیماری اسکوربوت (نوعی بیماری خونی ناشی از کمبود ویتامین ث) موثر است.
• برای سلامت قلب مفید است و با انواع بیماری های قلبی عروقی مقابله می‌کند.
• سیر برای برطرف کردن سرما خوردگی، سرفه و گرفتگی سینه
• بعضی از افراد از سیر برای پیشگیری از سرطان کولون، سرطان معده، سرطان سینه، سرطان پروستات و سرطان ریه استفاده می‌نمایند.
• همچنین از سیر برای درمان سرطان پروستات و مثانه نیز استفاده می‌گردد.
• در عین حال از سیر برای درمان پروستات بزرگ شده، دیابت، ورم مفاصل، آرتروز، رینیت آلرژیک (تب یونجه)، اسهال مسافران، فشار خون بالا در اواخر بارداری، سرماخوردگی، پیشگیری و درمان عفونت های باکتریایی و قارچی استفاده می‌شود.
• سولفور و سلنیم در آن مانع از بروز تومور می‌شود و در صورت ایجاد تومور، اندازه های آن را کاهش می‌دهد.
• خاصیت مسکن آن دندان درد را درمان می‌کند.
• با بالابردن میزان انسولین، قند خون را تنظیم می‌کند.
• آنتی اکسیدان قوی موجود در آن، رادیکال های آزاد را که باعث پیری و بیماری می‌شود خنثی می‌کند.
• با رقیق کردن خون مانع از لخته شدن خون می‌شود و در نتیجه احتمال بروز سکته را کاهش می‌دهد.
• خاصیت ضدالتهابی دارد.
• سیر خام حاوی آنتی بیوتیک طبیعی به نام آلیسین است و باکتری های مقاوم به دارو مانند «MRSA» و «هلیکوباک تر پیلوری» را که باعث زخم معده و سرطان معده می‌شود از بین می‌برد.

مضرات مصرف نادرست سیر

مادران شیرده در خوردن سیر زیاده روی نکنند زیرا سبب تغییر مزه شیر آنها شده و ممکن است نوزاد از خوردن شیر صرف نظر کند.

زیاده روی در مصرف سیر باعث سرگیجه، کاهش فشار خون، آلرژی (حساسیت)، و در موارد نادر منجر به خونریزی می‌شود.

‏ظاهرا سیر تاثیری بر متابولیسم داروها ندارد، اما بیمارانی که از داروهای ضد انعقاد خون مثل آسپرین استفاده می‌کنند، باید در مصرف سیر احتیاط کنند، زیرا سیر مانع از انعقاد خون می‌شود.

‏از این رو افرادی که جراحی می‌کنند، باید 7 تا 10 روز پیش از جراحی از خوردن سیر خودداری کنند، زیرا زمان خونریزی را ‏طولانی تر می‌کند. ‏

زنان آبستن یا شیرده بهتر است از‎ ‎سیر استفاده نکند.‎

سیر را به صورت قرص سیر،ترشی سیر،سیر سرخ شده و…استفاده می‌کنند.

بعضی از افراد از روغن بدست آمده از سیر برای درمان عفونت های قارچی، زگیل‌ها و میخچه استفاده می‌نمایند.

هرچند تحقیقات علمی نشان می‌دهد که سیر می‌تواند قادر به درمان عفونت های قارچی از قبیل پای ورزشکاران می‌باشد، اما کارایی روغن سیر برروی زگیل‌ها و میخچه ثابت نشده است.

مصرف سیر در باردرای زمانیکه در مقادیر درست مصرف شود، عموما بی خطر می‌باشد. سیر عموما زمانیکه در مقادیر درمانی مصرف می‌شود، در دوران باردرای پر خطر می‌باشد.

زمانیکه سیر بر روی پوست استفاده می‌گردد، عموما می‌تواند خطرناک باشد. سیر می‌تواند باعث آسیب دیدن پوست به شکل سوختگی شود.

مصرف سیر خوراکی برای عموم مردم مطمئن و ایمن می‌باشد. سیر می‌تواند باعث بوی بد دهان، احساس سوزش در دهان و یا معده، سوزش معده، بادشکم، تهوع و استفراغ، بوی بد بدن و اسهال شود.

این عوارض جانبی عموما در مصرف سیر خام بیشتر می‌باشد. همچنین سیر می‌تواند خطر خونریزی را نیز افزایش دهد. آسم و سایر واکنش های آلرژیکی نیز در افرادیکه سیر مصرف می‌کنند ممکن می‌باشد.

سیر

موانع مصرف سیر و مضرات سیر

بیماری هایی که سیر در آنها بی تاثیر است

دیابت – بنظر نمی رسد که مصرف سیر تاثیری در درمان قند خون بالا داشته باشد.

درمان هیلوباکتر – هرچند در نتایج آزمایشگاهی مصرف سیر باعث کاهش این باکتری شده بود، ولی در عمل چنین چیزی مشاهده نشد.

کلسترول بالا – تحقیقات زیادی در رابطه با تاثیر سیر بر چربی خون، کلسترول خون و تری گلیسیرید انجام شده است، با اینحال نتایج در این مورد مختلف است.

سرطان سینه و سرطان ریه

کلاژن سازی | بهترین خوردنی‌ها برای بازسازی دوباره پوست 

• نوامبر 2, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

07نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 کلاژن سازی | بهترین خوردنی‌ها برای بازسازی دوباره پوست
• 2 گوشت روی استخوان و کلاژن سازی
• 3 کلاژن سازی سبزیجات تیره
• 4 مرکبات مفید برای کلاژن سازی
• 5 تخم کدو هم کلاژن سازی می‌کند
• 6 تخم مرغ منبع مهم کلاژن سازی
• 7 کلاژن سازی هویج را دست کم نگیرید
• 8 سیر و کلاژن سازی!
• 9 ماهی عامل موثر در کلاژن سازی
• 10 اسپیرولینا
• 11 غذاهای گوگردی
• 12 ژلاتین بهترین ماده برای کلاژن سازی
• 13 روغن سبز و سیاه زیتون
• 14 بذر کتان و گردو
• 15 بوقلمون
• 16 لیمو و پرتقال هم کلاژن سازی می‌کنند
• 17 محصولات سویا
• 18 کلم
• 19 آلو
• 20 روغن آوکادو
• 21 کلاژن سازی ماهی سالمون همتا ندارد
• 22 گوجه فرنگی
• 23 توت
• 24 دانه چیا
• 25 لوبیا
• 26 چای سفید
• 27 پورش گوشت با علف
• 28 شکلات
• 29 میوه گل رز
• 30 عسل
• 31 مکمل های کلاژن
• 32 کلاژن سازی و جوانسازی پوست در 4 هفته
• 33 هفته اول
• 34 تقویت کلاژن‌سازی پوست
• 35 هفته دوم
• 36  پاکسازی مستمر شبانه
• 37 هفته سوم
• 38 محو چروک‌ها و جوش‌ها
• 39 هفته چهارم
• 40 آبرسانی در اولویت نخست

کلاژن سازی | بهترین خوردنی‌ها برای بازسازی دوباره پوست

کلاژن سازی، موثرترین روش برای جوان شدن پوست و مقابله با پیری است. به همین دلیل هم بسیاری از مردم با صرف هزینه های گزاف و تن دادن به روش های مختلف تلاش می‌کنند تا برای پوست خود کلاژن سازی کنند.

درحالی که، بسیاری از مواد غذایی در دسترس ما، عملا منابع غنی از کلاژن های پوستی هستند و با مصرف آنها می‌توان در عمل پوستی جوان و شفاف داشت.

جالب است بدانید که تمام مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان ها، مانند مواد مغذی دیگر نقش مهمی در کلاژن سازی پوست دارند.

در ادامه با مهمترین منابع سرشار از کلاژن و بهترین خوراکی‌ها برای جوان سازی و ضد پیری پوست آشنا خواهیم شد.

کلاژن سازی

گوشت روی استخوان و کلاژن سازی

استخوانها حاوی بافت ژله ای اند که هنگام جوشیدن در آب آزاد می‌شود، همچنین کلاژن موجود در مرغ و بوقلمون برای کلاژن سازی و همچنین سلامت استخوان‌ها مفید است.

البته ذکر این نکته هم ضروری است که این ویژگی صرفا مختص گوشت مرغ و دام ارگانیک است که به طور طبیعی پروش یافته اند.

کلاژن سازی سبزیجات تیره

سبزیجات غنی از مواد مغذی هستند، اما احتمالا این را نمی دانیم که در عین حال می‌توانند از تجزیه کلاژن جلوگیری کنند.

کلروفیل و ویتامین ث موجود در گیاهان به افزایش کلاژن کمک می‌کند.

علاوه بر اینها کلروفیل آنتی اکسیدانی قوی برای مبارزه با را رادیکال های آزاد دارد که  آسیب های ناشی از یو وی وپیامد آن پیری زود رس را از بین می‌برد.

لیکوپن موجود در این میوه و سبزیجات کلاژن سازی را بالا می‌برد بنابراین باید سعی کنید در رژیم تان فلفل قرمز، سیب زمینی، هویج، گوجه پخته شده بگنجانید

کلاژن سازی

مرکبات مفید برای کلاژن سازی

مرکبات سرشار از ویتامین ث هستند که به پیوند اسید آمینه کمک کرده و در فرایند سازی پوست نقش موثری ایفا می‌کند.

این فرایند برای کلاژن سازی لازم است ویتامین ث پوست را در برابر سموم محافظت می‌کند و در تجزیه کلاژن نقش دارد بنابراین لیمو، پرتقال، گریپ فورت بخورید

تخم کدو هم کلاژن سازی می‌کند

تخم کدو منبع روی است و به عنوان آنتی بیوتیک برای کلاژن سازی عمل می‌کند.

همچنین روی فرایند التیام را بالا می‌برد و غشای سلول را سالم نگه می‌دارد روی در اسفناج، لوبیا قرمز،گردو، بادام یافت می‌شود

تخم مرغ منبع مهم کلاژن سازی

تخم مرغ یکی دیگر از منابع طبیعی کلاژن است. پوست تخم مرغ و زرده آن حاوی کلاژن هستند.

در حقیقت، استفاده از پوست تخم مرغ یک درمان طبیعی برای افزایش سلامت مفاصل به خاطر محتوای سلول های سازنده کلاژن است.

علاوه بر این، تخم مرغ نیز دارای مقدار بالایی از گوگرد است که برای کلاژن سازی لازم است گوگرد به حذف سموم از بدن کمک می‌کند

کلاژن سازی هویج را دست کم نگیرید

نه تنها برای درمان آکنه، بلکه برای کلاژن سازی به دلیل محتوای بالای ویتامین ” آ ” خوب هستند. در حقیقت، هویج کمک می‌کند تا کشش پوست افزایش یابد.

کلاژن را احیا میکند و جریان خون به پوست را افزایش می‌دهد. مصرف هویج تولید چربی را کاهش می‌دهد

سیر و کلاژن سازی!

زمانی که به دنبال منابع طبیعی برای کلاژن سازی هستید، نباید از سیر صرف نظر کنید. در حقیقت سیر غنی از اسید لیپوئیک، گوگرد و تائورین است و می‌تواند به کلاژن سازی، کمک کند.

می توانید سیر را همراه  بسیاری از غذاها صرف کنید و برای فرار از دست بوی ناخوشایند دهان، آن را پخته یا کباب کنید.

ماهی عامل موثر در کلاژن سازی

ماهی حاوی پرولین و گلیسین است اگر نیاز به کلاژن سازی ندارید باز هم ماهی بخورید چون امگا3 به کاهش التهاب وخواب کمک می‌کند و منبع ویتامین د است

کلرلا :کرم رتینول به دلیل اینکه غنی از ویتامین آ است کلاژن سازی را بالا می‌برد کلرلا نوع طبیعی رتینول است که به صورت پودر، قرص یافت می‌شود

کلاژن سازی

اسپیرولینا

طبق مطالعه، اسپیرولین نوعی جلبک آبی – سبز است که می‌تواند به عنوان مکمل بهداشتی برای کلاژن سازی به کار رود. اسپیرولین علاوه بر غنی بودن در آهن، یک قاشق چای خوری از اسپیرولین نیز حاوی محتویات بالایی از مشتقات گلایسین و پرولین است.

اسپیرولین منبع بزرگی از مس نیز هست که یکی از مهم ترین مواد معدنی کلاژن سازی است.

تنها عیب مکمل های غذایی این است که آن‌ها می‌توانند کمی گران قیمت باشند و در عین حال طعم خوبی هم ندارند.

غذاهای گوگردی

مطالعات نشان داده رژیم غنی از گوگرد – کلاژن سازی بسیار قابل توجهی به همراه داردو. غذاهای حیوانی مثل تخم مرغ، گوشت گاو، مرغ و محصولات لبنی، همه منابع بزرگی از گوگرد و برای کلاژن سازی مورد نیاز هستند.

همچنینمهم است گوگرد سبزیجات را مصرف کنید. برخی از منابع غنی سبزیجات، سیر، بروکلی، پیاز، کلم بروکسل، کلم و غیره هستند.

ژلاتین بهترین ماده برای کلاژن سازی

اگر به دنبال منابع طبیعی کلاژن سازی  هستید، بهتر از ژلاتین پیدا نخواهید کرد. در واقع، ژلاتین نوعی از کلاژن است که با جوشاندن بافت های ارتباطی حیوانات ایجاد می‌شود. سپس کلاژن آزاد و خشک می‌شود.

علاوه بر این هضم و جذب ژلاتین آسان است. هنگام خرید ژلاتین باید به کیفیت توجه کنید. ژلاتین گیاهی بخورید.

روغن سبز و سیاه زیتون

روغن زیتون یکی از بهترین روش‌ها برای بهبود پوست و کلاژن سازی است زیتون های سیاه یا سبز گوگرد بالایی دارند سولفور برای مقابله با برخی بیماری های پوستی مانند درماتیت، به کار می‌رود.

آلوئه ورا به کاهش آکنه، خارش پوست و جلوگیری از وقوع انسداد منافذ کمک کند.

آکنه به عنوان بیماری پوستی شناخته می‌شود که منجر به جوش های سر سیاه، جوش ها، و ملتهب شدن تکه های پوست می‌شود.

گوگرد در بسیاری از محصولات پوست مانند، صابون و لوسیون، پاک کننده‌ها پیدا کنید. علاوه بر آن، متابولیسم را نیز افزایش می‌دهد.

بذر کتان و گردو

بذر کتان منبع اسیدهای چرب امگا 3 و فیبر هستند. از آنجا که سلول های پوست توسط یک لایه چربی پوشانده می‌شوند، لایه چربی قوی تر می‌شود و به کاهش خطوط و چروک کمک می‌کند.

علاوه بر این اسیدهای چرب، امگا 3 به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی ورشد مغز کمک می‌کنند. با آسیب زدن به پوست، تابش بیش از حد اشعه یو وی جهش های ژنتیکی ایجاد شده که منجر به سرطان پوست می‌شود.

باید غذاهایی را مصرف کنید که حاوی مقدار زیادی امگا 3 هستند، و باعث افزایش کلاژن سازی، کاهش خطرات سرطان پوست شود. بذر کتان نیز غنی از گوگرد هستند، که برای کلاژن سازی نیز ضروری است.

کلاژن سازی

بوقلمون

بوقلمون علاوه بر کلاژن سازی و بهبود پوست، کاهش خشکی و التهاب سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و روی موجود در آن فشار خون بالا را کاهش و احتمال حمله قلبی وسکته را کاهش می‌دهد.

اگر می‌خواهید کلاژن سازی  بالا رود 2تا3 بار در هفته بوقلمون مصرف کنید

لیمو و پرتقال هم کلاژن سازی می‌کنند

ویتامین ث موجود در پرتغال، لیمو به افزایش کلاژن سازی کمک می‌کند. در حقیقت ویتامین ث یک آنتی اکسیدان قوی است که می‌تواند آسیب شدید و رادیکال را کاهش دهد.

دیگر میوه های غنی ویتامین ث پرتقال، توت فرنگی، آناناس، و عنبه هندی هستند. ویتامین ث آفتاب سوختگی پوست را به طور طبیعی کاهش می‌دهد.

محصولات سویا

ژنیسستئین هورمون گیاهی است که در سویا موجود و در بهبود کلاژن سازی موثر است

کلم

انواع مختلفی کلم وجود دارد آنتی اکسیدان هایی مثل تیوسیانات، لئوتئین،زاگزانتین دارد الاستیسیته، با کلاژن سازی، پوست را بهبود می‌بخشد.

کلم حاوی اسید فولیک، فیبر، ویتامین ب، آهن، کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم، منگنز نیز هست همچنین ویتامین ک موجود متابولیسم را افزایش و احتمال ابتلا به آلزایمر را کاهش می‌دهد

آلو

یکی از علل اصلی سالخوردگی پوست، رادیکال های آزاد است که بافت های پوست را تجزیه می‌کند این آنتی اکسیدان‌ها به خنثی کردن رادیکال های آزاد کمک می‌کنند.

آلو حاوی مقدار بالای آنتی اکسیدان‌ها هستند. بنابراین روزانه 5 تا 6 آلو بخورید. در واقع، آلو به عنوان یکی از بهترین منابع کلاژن سازی شناخته می‌شود

روغن آوکادو

روغن آوکادو به کاهش لکه های پوستی، آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد جلوگیری کرده و علاوه بر کمک به فرایند کلاژن سازی، امگا3 موجود در آن از سرطان پوست نیز جلوگیری می‌کند

کلاژن سازی

کلاژن سازی ماهی سالمون همتا ندارد

روی، امگا3،پروتئین موجود در ماهی برای کلاژن سازی و به تبع آن حفظ سلامت پوست،مرطوب کردن آن، کلاژن سازی و در نهایت جوانسازی پوست بسیار موثر است.

گوجه فرنگی

گوجه فرنگی حاوی فراوانی آنتی اکسیدان، ویتامین ث است که نه تنها برای کلاژن سازی پوست بسیار مفید است، بلکه آن را در برابر آفتاب سوختگی هم  محافظت می‌کند.

توت

توت فرنگی، قره قاط، تمشک،، پر از آنتی اکسیدان‌ها هستند که می‌توانند به جلوگیری از فروپاشی کلاژن و همچنین کمک به فرایند کلاژن سازی و محافظت پوست از علائم سالخوردگی، موثر باشند.

دانه چیا

چیا یک منبع عالی از امگا 3 است که می‌تواند با کلاژن سازی و رساندن رطوبت به پوست به حفظ سلامت سلول های پوست کمک کند

لوبیا

لوبیا حاوی اسید است که به عنوان ماده ضد پیری شناخته شده این اسید می‌تواند آب را نگه دارد، به کلاژن سازی و  کاهش چین و چروک کمک کند.

علاوه بر این، اسید می‌تواند رطوبت پوست را افزایش دهد در نتیجه پوست را صاف و مرطوب نگه می‌دارد.

کشش پوست، رشد سلول های پوست، روند کلاژن سازی را افزایش داده و مفاصل سالم را حمایت می‌کند.

چای سفید

براساس تحقیقات، چای سفید به حفاظت از پروتئین های پوست، به خصوص کلاژن سازی  کمک می‌کند.

همچنین از فعالیت آنزیم هایی که باعث تجزیه کلاژن و ایجاد و چین و چروک می‌شود جلوگیری می‌کند.

پورش گوشت با علف

گوشت علف خورده نیز سرشار از اسید های چرب امگا 3 است که به حفاظت از غشاهای چربی که اطراف سلول های پوست هستند، کمک می‌کند.

این غذا به کاهش التهاب کمک کرده و آمینو اسیدهای ضروری را به منظور حفظ تعادل پوست ارائه می‌کند.

شکلات

جریان خون در پوست را افزایش داده و در برابر آسیب یو وی محافظت می‌کند.

کلاژن سازی

میوه گل رز

میوه گل رز به عنوان عصاره گیاهان و منبعی بزرگ از کلاژن شناخته می‌شوند که نباید از آن‌ها صرف نظر کنید. همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین ث هستند که برای کلاژن سازی کشف شده است.

عسل

عسل یکی از مهمترین منابع کلاژن سازی است و در صورتی که به طور روزانه استفاده شود خواص درمانی دارد. همچنین عسل  به فرآیند بازسازی سلول پوست و همچنین تشکیل پروتئین کلاژن سالم و کمک می‌کند.

مکمل های کلاژن

بنابراین، مواد مغذی به راحتی توسط بدن جذب نمی شوند. توصیه می‌کنیم هنگام افزایش مصرف کلاژن، مواد غذایی غنی از کلاژن را زیاد کنید.

کلاژن سازی و جوانسازی پوست در 4 هفته

جوانی و زیبایی از نعمت‌های خدادادی است و باید برای حفظ آن تلاش کنید. افرادی که به چهره خود اهمیت می‌دهند، اعتماد به نفس بیشتری دارند.

طی این چهار هفته بیشتر به زیبایی خود اهمیت دهید تا بعد از اتمام دوران تغییرات ظاهری مثبتی را در چهره خود ببینید.

هفته اول

تقویت کلاژن‌سازی پوست

شب‌ها هنگامی که به خواب می‌روید، فرایند ترمیم پوست آغاز می‌شود؛ در این زمان جریان خون پوستی تندتر شده در نتیجه ذخیره اکسیژن پوست افزایش می‌یابد.

اسیدهای آمینه پوست وارد عمل شده کلاژن تولید می‌کنند که دشمن شماره یک چروک‌های پوست است؛ اگر‌ فقط خواب کافی (حدود هشت ساعت) داشته باشید این اتفاقات می‌افتد.

خوشبختانه به راحتی می‌توان خوابید، فقط کافی است قبل از خواب از خواندن داستان‌های مهیج و پراسترس و گوش دادن به اخبار و خوردن قهوه خودداری کنید.

بهترین راه رسیدن به آرامش: لباس خواب بپوشید تا راحت‌تر  آرامش را در آغوش بگیرید، نگرانی‌ها وافکار خود را برای صبح فردا کنار بگذارید. لپ‌تاپ و تلویزیون را خارج از محدوده دید خود قرار دهید.

بهترین فعالیت: ورزش جریان خون را تقویت کرده در نتیجه اکسیژن بهتر و بیشتر داخل اندام‌های حیاتی و بافت‌ها می‌شود، اندورفین‌ها آزاد شده و جایی برای استرس باقی نمی‌گذارند، در این میان پوست نیز بی‌نصیب نمی‌ماند.

نرمش‌های اندام تحتانی، مناسب تقویت جریان خون است زیرا بزرگ‌ترین عضلات بدن شما را به تحرک می‌اندازد، نظیر بالا رفتن از پله، دوچرخه سواری، کلاغ پر و پرش به جلو. نرمش و ورزش باعث خروج مواد زائد از صورت شما هم می‌شود.

فقط 20 دقیقه نرمش و عرق ریختن پف زیر چشم‌ها را به نحو چشمگیری کاهش می‌دهد اما به خاطر داشته باشید که نرمش‌های شما حداقل چند ساعت با خواب‌تان فاصله داشته باشد.

زیرا هورمون‌های خونی که بعد از نرمش ترشح می‌شوند، نمی‌گذارند راحت و سریع به خواب روید.

بهترین توصیه:

هزارمین دلیل برای حذف کامل شکر از رژیم غذایی. براساس مطالعات صورت گرفته شکر با فیبرهای کلاژنی پرکننده پوست پیوند خورده، آنها را سفت وسخت کرده و در نهایت منجر به بروز چروک می‌شود.

گفته می‌شود عملکرد کرم‌های زیبایی جدید شکستن این پیوند کلاژن- شکر است.

کلاژن سازی

هفته دوم

 پاکسازی مستمر شبانه

یادتان باشد هر سن و سالی که دارد یا پوست‌تان از هر نوع که باشد، پاک کردن پوست از آلودگی و دود و البته آرایش‌های صورت قبل از خزیدن زیر لحاف، بسیار بسیار ضروری است.

به‌منظور رسیدن به بهترین نتیجه به جای صابون، از یک پاک‌کننده ملایم ساده استفاده کنید. صابون حاوی سورفکتانت (مواد شیمیایی مولد کف) است که موجب خشکی و تشدید چروک‌های ظریف پوست می‌شود.

لایه‌برداری را فراموش نکنید: در اواسط دهه 20 زندگی، بازسازی سلول‌های پوستی از هر 21 روز به هر 30 روز کاهش می‌یابد، و با ورود به دهه 40 این زمان به 40 روز می‌رسد.

برای داشتن پوستی درخشان‌تر خودتان سلول‌های مرده را جدا کنید؛ با مصرف یک کرم لایه بردار، پوست شما سریع‌تر خود را ترمیم و دوباره‌سازی‌ می‌کند.

رتینوئیدها، نسخه درمانی ویتامین A، بهترین ماده برای تسریع سلول‌سازی‌ است که کلاژن‌سازی‌ رانیز سرعت بخشیده و خطوط ظریف صورت را محو می‌کند. Renova و Retin-A برای پوست معجزه می‌کنند.

رتینول،  از خانواده رتینوئیدها که بدون نسخه در دسترس قرار دارد، ضد‌چروک و آکنه است اما هر دوی این محصولات باعث قرمزی و پوسته پوست شدن پوست می‌شود.

به‌منظور کاهش این عوارض جانبی، مصرف فقط کمی کرم، به اندازه نخود، روی تمام قسمت‌های صورت و گردن توصیه می‌شود.

اگر می‌خواهید ببینید به اندازه استفاده کرده‌اید یا خیر، یک عدد دستمال کاغذی روی صورت‌تان قرار دهید، اگر افتاد یعنی کافی و به اندازه بوده است اما اگر به‌صورت‌تان چسبید یعنی بیش از حد استفاده کرده‌اید.

هفته سوم

محو چروک‌ها و جوش‌ها

عاشق آفتاب هستید، اما برای بار صدم باید گفت حتما از ضد‌آفتاب با درجه حفاظتی بالا استفاده کنید.

چرا! نور آفتاب مسئول بیش از 90 درصد پیری‌های زودرس پوست است. اما هنوز هم فقط عده‌ای کم هر 365 روز سال از ضدآفتاب استفاده می‌کنند.

عادت کنید هر روز صبح حتی اگر هوا ابری یا بارانی است، به اندازه یک قاشق چای‌خوری پر ضدآفتاب به‌صورت و گردن خود بمالید و البته همیشه بهترین نوع محصول را با توجه به نوع پوست خود انتخاب کنید.

ضدآفتاب‌های فیزیکی حاوی دی اکسید تیتانیوم و اکسید زینک هستند که از نفوذ طیف وسیعی از اشعه‌ها به داخل پوست جلوگیری می‌کنند.

اما مشکل این است که، مخصوصا روی پوست‌های تیره، قدری گچی به‌نظر می‌رسند و آرایش کردن روی آن خوب نمی‌شود.

پس بهتر است از این نوع ضدآفتاب برای بدن و برای صورت از ضدآفتاب‌های حاوی ترکیبات شیمیایی نظیر مزوریل یا آووبنزون استفاده کنید.

نوع اخیر ضدآفتاب‌ها درحالی‌که پوست را از UVA و UVB مصون نگاه می‌دارند، سبک بوده، به راحتی پخش می‌شوند و اثری از خود روی پوست به جای نمی‌گذارند.

بهترین توصیه: مصرف مرطوب‌کننده فراموش نشود در کنار فواید آنی، استفاده از مرطوب کننده‌ها از آسیب‌های آینده هم جلوگیری می‌کند.

به‌دنبال نوعی مرطوب‌کننده باشید که خواص ضدآفتاب هم داشته (مقاومت در برابر اشعه‌های UV و رادیکال‌های آزاد ناشی از آن) و حاوی مواد ضد‌پیری مانند پپتیدها باشد که در تولید کلاژن مؤثر است.

آکنه‌ها را بکشید: در این هفته پوست شما هم صبح و هم شب نیازمند مراقبت بیشتر است زیرا بالایی‌‌ترین لایه آن طی لایه برداری برداشته شده است.

مصرف روزانه کرم صورت از تحریک پوستی جلوگیری و رطوبت طبیعی پوست را تامین می‌کند. محققان مصرف لایه‌ای ضخیم از فرمولاسیونی حاوی گلیسرین و اسید هیالورونیک را توصیه می‌کنند که جاذب آب است.

در صورتی که پوست شما مستعد آکنه است، از فرمولاسیون ژلی فاقد چربی یا لوسیون استفاده کنید که در عین تامین رطوبت پوست، منافذ پوستی را نمی‌بندد.

مصرف مرطوب‌کننده در تابستان و اوایل پاییز اصلا فراموش نشود. درحالی‌که هوای مرطوب پوست را‌تر و تازه نگه می‌دارد، گرمای شدید و نور خورشید آن را خشک می‌کند.

بهترین توصیه: به تازگی انواع سرم‌های مراقبتی پوست حرف و حدیث‌های زیادی به پا کرده‌اند که البته اکثر آنها درست است.

آنها با محتوای بالایی از مواد فعال در عین حال سبک بوده به راحتی به عمق بیشتری از پوست نفوذ می‌کنند.

به هنگام خرید به‌دنبال سرم‌های ضد‌پیری باشید که حاوی پپتیدهای سفت کننده، فاکتورهای ترمیمی و دوباره‌سازی‌ پوست و انواع گیاهان دارویی و البته نیاسین امید. همانطور که می‌دانید ویتامین B سفید‌کننده است.

از فیلرهای پوست بدانید!

استفاده از یخ برای جوانسازی پوست!

چروک‌ها و جوش‌ها را محو کنید

کلاژن سازی

هفته چهارم

آبرسانی در اولویت نخست

با آبرسانی پوست می‌توانید پوست خود را جوان کنید. آبرسانی پوست را ترمیم و پاکسازی کره و آن را شاداب می‌کند. تاثیر آبرسانی موقت است و برای حفظ سلامت پوست خود می‌توانید حتی هفته‌ای چهار بار این کار را انجام دهید.

در‌واقع در آبرسانی پوست یا هیدرودرمی رطوبت کافی به پوست می‌رشد. درست است که در هر سنی می‌توانید پوست خود را آبرسانی کنید.

اما بهترین سن آبرسانی پوست 30سال به بالاست که زمان شروع چروک‌های روی پوست است.

اگر سن‌تان بیشتر از 30سال است، حتما پوست خود را آبرسانی کنید و چین و چروک‌های سطحی  را از پوست خود دور کنید.

فراموش نکنید که آبرسانی کار درمانی نیست و تنها برای شادابی پوست انجام می‌شود. در آبرسانی باید از کرم‌های مرطوب-کننده استفاده کنید.

بهتر است بدانید که برای افرادی که پوست چرب دارند، استفاده از این تکنیک توصیه نمی‌شود چون ممکن است باعث ایجاد جوش شود.

بهترین توصیه: می‌توانید ابزار آبرسانی را از داروخانه تهیه کنید و خودتان در خانه به‌راحتی این کار را انجام دهید، برای رطوبت رساندن به لایه بیرونی پوست از دستگاه بخور با کرم‌های مخصوص آن استفاده کنید.

با این کار بخار آب جذب پوست‌تان می‌شود و شادابی به پوست شما می‌رسد. فراموش نکنید که بعد از آبرسانی‌ پوست حتما از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید تا رطوبت همچنان در پوست شما باقی بماند.

گردآوری: تیم تولید محتوای ایران کازمد

منابع: وبسایت های namnak و beytoote و سایر منابع اینترنتی

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 2

• نوامبر 1, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

08نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 2
• 2 انواع درمان‌های پسوریازیس
• 3 مرطوب‌کننده‌ها
• 4 کرم یا پمادهای استروئیدی برای درمان پسوریازیس
• 5 کرم‌های مشتقات ویتامین D
• 6 مهارکننده‌های کلسینورین (Calcineurin inhibitors)
• 7 کل تار (coal tar)
• 8 دیترانول (Dithranol)
• 9 نور درمانی برای درمان پسوریازیس
• 10 نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B
• 11 پسورالن به علاوه پرتو ماورای بنفش A برای درمان پسوریازیس
• 12 نور درمانی ترکیبی پسوریازیس
• 13 درمان‌های غیر بیولوژیکی پسوریازیس
• 14 متوترکسات (Methotrexate)
• 15 سیکلوسپورین (Cyclosporine)
• 16 اسیترتین (Acitretin)
• 17 داروهای جدیدتر
• 18 درمان‌های بیولوژیکی پسوریازیس
• 19 اتانرسپت (Etanercept)
• 20 آدالیمومب (Adalimumab)
• 21 اینفیلیکسیماب (Infliximab)
• 22 اوستکناماب (Ustekinumab)
• 23 سایر داروهای جدید برای درمان پسوریازیس
• 24 پسوریازیس در کودکان
• 25 برای درمان پسوریازیس چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 2

پسوریازیس جیست، چه علائمی دارد و چگونه می‌تواند درمان شود، این‌ها عناوین اصلی بخش نخست این مقاله بود.

در بخش نخست، بامعرفی بیماری پوستی پسوریازیس یا صدف و تشریح علائم و نشانه های آن، بخش هایی از درمان این بیماری آزاردهنده پوستی را نیز مطالعه کردید.

در بخش دوم مقاله “پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف“، با روش های درمان طبیعی پسوریازیس آشنا خواهیم شد. با ما همراه باشید.

پسوریازیس

انواع درمان‌های پسوریازیس

مرطوب‌کننده‌ها

مرطوب‌کننده‌ها (Emollient)، داروهای نرم‌کننده‌ای هستند که مستقیما روی پوست استعمال می‌شوند تا جلوی از دست دادن آب بدن را بگیرند، در این روش درمانی معمولا یک ورقه نازک روی ناحیه‌ی استعمال مرطوب‌کننده را می‌پوشاند تا از آن محافظت کند.

اگر فرد دچار پسوریازیس خفیف باشد، احتمالا اولین درمانی که پزشک معالج تجویز می‌کند، یک نوع مرطوب‌کننده است. از مزایای اصلی مرطوب‌کننده‌ها کاسته شدن از خارش و پوسته پوسته شدن است.

در همین حال، گمان می‌رود که برخی درمان‌های موضعی روی پوست‌های مرطوب شده مؤثرتر باشند.

توصیه می‌شود، حداقل ۳۰ دقیقه بعد از استعمال داروهای مرطوب‌کننده‌، از درمان‌های موضعی بهره برده شود. انواع مختلفی از محصولات مرطوب‌کننده در بازار موجود است که برخی از آن‌ها قابل تهیه بدون نسخه پزشکی هستند، اما برخی از این محصولات نیاز به تجویز پزشک معالج دارند.

کرم یا پمادهای استروئیدی برای درمان پسوریازیس

کرم‌ها یا پمادهای استروئیدی (کورتیکواستروئیدهای موضعی-topical corticosteroids) عموما برای درمان بیماری پسوریازیس خفیف تا متوسط در اغلب نواحی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

این روش درمانی موجب کاهش التهاب می‌شود. در همین حال، این درمان از روند تولید سلول‌های پوستی کاسته و خارش بدن را کاهش می‌دهد.

کورتیکواستروئیدهای موضعی دارای انواع خفیف تا بسیار قوی هستند. به همین جهت، توصیه می‌شود، تنها در صورت توصیه پزشک از این داروها استفاده شود.

در همین حال، کورتیکواستروئیدهای موضعی قوی‌تر تنها با تجویز پزشک قابل استفاده هستند و فقط روی نواحی کوچک و لکه‌های ضخیم استعمال می‌شوند.

در همین حال، لازم به ذکر است که مصرف بیش از حد از کورتیکواستروئیدهای موضعی می‌تواند باعث نازک شدن پوست فرد شود.

پسوریازیس

کرم‌های مشتقات ویتامین D

کرم‌های مشتقات ویتامین دی (Vitamin D analogues) معمولا همراه با کرم‌های استروئیدی یا به جای آن برای پسوریازیس خفیف تا متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرند و روی نواحی مانند دست و پا، شکم و سینه یا پوست سر تأثیر می‌گذارند.

کرم‌های مشتقات ویتامین D با کند کردن روند تولید سلول‌های پوستی روی علایم بیماری تأثیر می‌گذارند و همین‌طور دارای اثرات ضد التهابی هستند.

نمونه‌هایی از مشتقات ویتامین D عبارتند از: کلسیپوتریول (Calcipotriol)، کلسیتریول (Calcitriol) و تاکالسیتول (Tacalcitol). با وجود عوارض جانبی بسیار کم، توصیه می‌شود تا حد امکان از مصرف زیاد این نوع داروها بپرهیزید.

مهارکننده‌های کلسینورین (Calcineurin inhibitors)

مهارکننده‌های کلسینورین، مانند تاکرولیموس (Tacrolimus) و پیمکرولیموس (pimecrolimus)، پمادها یا کرم‌هایی هستند که از فعالیت دستگاه ایمنی بدن می‌کاهند و به کاهش التهاب کمک می‌کنند.

در مواردی که کرم‌های استروئیدی اثربخش نباشند، پزشکان برای درمان پسوریازیس در نواحی حساسی مانند پوست سر، نواحی تناسلی و چین‌های پوستی مهارکننده‌های کلسینورین را برای بیماران خود تجویز می‌کنند.

نکته مهم اینکه، در هنگام شروع به مصرف مهارکننده‌های کلسینورین، فرد ممکن است دچار تحریک پوستی یا خارش و سوزش شود، خوشبختانه این علایم خفیف تنها ظرف یک هفته بهبود می‌یابند.

کل تار (coal tar)

کل تار، روغنی غلیظ و سنگین است و احتمالا قدیمی‌ترین درمان بیماری پسوریازیس هم است. نحوه اثربخشی این دارو مشخص نیست، اما می‌تواند موجب کاسته شدن از پوسته‌ پوسته‌ها، التهاب و خارش پوستی شود.

در صورتی که سایر درمان‌های موضعی اثربخشی لازم را نداشته باشند، ممکن است در درمان بیماری پسوریازیس روی نواحی دست و پا، سینه و شکم یا پوست سر از کل تار بهره برده شود.

نکته دیگر اینکه، کل تار می‌تواند لباس و ملحفه را لکه‌دار کند و بوی بسیار تندی دارد. در همین حال، کل تار را می‌توان به صورت ترکیبی با نور درمانی مورد استفاده قرار داد.

دیترانول (Dithranol)

دیترانول یا آنترالین بیش از پنجاه سال است که برای درمان پسوریازیس به کار می‌رود. این دارو قبلا نشان داده است که اثر خوبی در سرکوب تولید سلول‌های پوستی دارد و عوارض جانبی کمی نیز دارد.

با این حال، استعمال مقادیر بالای این دارو، می‌تواند موجب سوزش در ناحیه‌ی مورد استعمال شود.

دیترانول عموما به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای بهبودی بیماری پسوریازیس موثر بر دست و پا یا شکم و سینه و تنها تحت نظر پزشک معالج توصیه می‌شود.

این دارو نیز مانند کل تار می‌تواند موجب لکه‌دار شدن پوست، لباس و البسه حمام و حوله شود.

به همین جهت، داروی دیترانول به وسیله دستکش مخصوصی به مدت ۱۰ تا ۶۰ دقیقه روی پوست فرد استعمال می‌شود و سپس شسته می‌شود. داروی دیترانول را می‌توان به صورت ترکیبی با نور درمانی مورد استفاده قرار داد.

پسوریازیس

نور درمانی برای درمان پسوریازیس

نور درمانی (phototherapy) از نور طبیعی و مصنوعی برای درمان پسوریازیس مورد استفاده قرار می‌گیرد. نور درمانی نوع مصنوعی را می‌توان در بیمارستان‌ها و برخی مراکز پزشکی و عموما تحت‌نظر یک متخصص پوست انجام داد.

لازم به ذکر است که نور درمانی با آفتاب گرفتن کاملا متفاوت است.

نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B

نوردرمانی پرتو ماورای بنفش B از طول موج نوری نامرئی بهره می‌برد. پرتوی ماورای بنفش می‌تواند به کاسته شدن از روند تولید سلول‌های پوستی بیانجامد.

عموما این روش درمانی، برای برخی از بیماران مبتلا به پسوریازیس که درمان‌های موضعی در آن‌ها اثربخشی نداشته توصیه می‌شود. با وجودی که هر جلسه نور درمانی به این روش تنها چند دقیقه به طول می‌انجامد.

اما شاید لازم باشد که بیمار هفته‌ای ۲ تا  جلسه و به مدت ۶ تا ۸ هفته به مرکز درمانی مراجعه کند.

پسورالن به علاوه پرتو ماورای بنفش A برای درمان پسوریازیس

برای این درمان ابتدا به فرد قرص حاوی ترکیباتی به نام پسورالن (Psoralen) خورانده می‌شود. در همین حال، ممکن است که پسورالن مستقیما روی پوست فرد استعمال شود.

با استعمال پسورالین، پوست فرد مبتلا به پسوریازیس نسبت به نور حساس‌تر می‌شود که می‌تواند به صورت بالقوه بر اثربخشی پرتوی ماورای بنفش A بیافزاید.

همان‌طور که از نام آن مشخص است، نفوذپذیری پرتوی ماورای بنفش A از ماورای بنفش B به پوست بیشتر است.

این روش درمانی در صورتی که فرد مبتلا به پسوریازیس شدید باشد و به سایر روش‌های درمانی پاسخ مناسبی نداده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در همین حال، این نوع نور درمانی دارای عوارض جانبی از جمله تهوع، سردرد، سوزش و خارش پوستی است. در همین حال، شاید برای جلوگیری از آب‌مروارید نیاز باشد فرد تا ۲۴ ساعت پس از مصرف قرص از عینک مخصوصی استفاده کند.

درمان طولانی‌مدت به این روش درمانی، از آنجایی که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد، به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.

نور درمانی ترکیبی پسوریازیس

ترکیب نور درمانی با سایر روش‌های درمانی اغلب باعث افزایش اثربخشی در بهبود بیماری پسوریازیس می‌شود. برخی پزشکان از نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B به همراه کل تار بهره می‌برند.

کل تار می‌تواند پوست را پذیرای نور بیشتری کند که به روند درمان تسریع می‌بخشد. ترکیب نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B با کرم دیترانول نیز شاید برای برخی بیماران مؤثر باشد که به «درمان اینگرام» نیز معروف است.

اگر فرد به بیماری پسوریازیس شدید مبتلا باشد یا سایر درمان‌ها اثربخشی روی فرد نداشته باشند، شاید پزشک به بیمار، درمان‌های هدفمند را توصیه کند که روی کل بدن تأثیر می‌گذارد.

داروهای هدفمندی که توسط پزشک معالج تجویز می‌شوند، می‌توانند در درمان پسوریازیس بسیار مؤثر باشند، اما از آنجایی که روی کل بدن تأثیر می‌گذارند، دارای عوارض جانبی جدی نیز هستند.

لازم به ذکر است که تمامی درمان‌های هدفمندی که برای پسوریازیس توصیه می‌شوند دارای مزایا و خطرات بسیاری هستند. از این جهت، توصیه می‌شود، قبل از شروع این نوع درمان، با پزشک معالج در مورد درمان‌های مختلف و عوارض مرتبط به آن مشورت شود.

در زنانی که قصد بارداری دارند یا قبلا حامله شده‌اند یا اینکه دارای نوزاد شیرخواره هستند، قبل از مصرف هر نوع داروی جدیدی توصیه می‌شود با پزشک خود مشورت‌های لازم را انجام دهند تا از مناسب بودن مصرف این داروها در دوران بارداری یا شیردهی اطمینان پیدا کنند.

درمان‌های هدفمند به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند که شامل درمان‌های غیر بیولوژیکی (معمولا به صورت قرص یا کپسول) و بیولوژیکی (معمولا به صورتی تزریقی) هستند.

پسوریازیس

درمان‌های غیر بیولوژیکی پسوریازیس

متوترکسات (Methotrexate)

متوترکسات با کند کردن روند تولید سلول‌های پوستی و سرکوب التهاب در پسوریازیس می‌تواند به بهبود بیماری پسوریازیس در فرد یاری برساند. این دارو معمولا هفته‌ای یک بار مصرف می‌شود.

داروی متوترکسات می‌تواند باعث حالت تهوع شود و احتمالا بر تولید سلول‌های خونی نیز اثر بگذارد. علاوه بر این، مصرف طولانی‌مدت این دارو می‌تواند موجب آسیب به کبد فرد شود.

افرادی که مبتلا به انواع بیماری‌های کبدی هستند به هیچ‌وجه نباید داروی متوترکسات را مصرف کنند. در همین حال، مصرف نوشیدنی‌های الکلی در هنگام مصرف این دارو ممنوع است.

متوترکسات می‌تواند برای نوزادان شیرخواره بسیار مضر باشد، بنابراین مهم است که خانم‌ها در صورت تشخیص بیماری، پیش از بارداری از داروهای ضد بارداری استفاده کنند و در حین مصرف این دارو و حداقل ۳۳ ماه پس از قطع مصرف دارو از بارداری خودداری کنند.

خطرات این دارو روی مردانی که می‌خواهند صاحب فرزند شوند، کاملا شناخته شده نیست. اما جهت احتیاط توصیه می‌شود، مردان نیز حداقل ۳ ماه پس از مصرف آخرین دوز داروی  متوترکسات، از صاحب فرزند شدن خودداری کنید.

سیکلوسپورین (Cyclosporine)

سیکلوسپورین دارویی است که دستگاه ایمنی بدن فرد را سرکوب می‌کند. این دارو در اصل برای جلوگیری از پس زدن پیوند عضو مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما تحقیقات نشان داده که در درمان انواع بیماری پسوریازیس اثربخش است.

سیکلوسپورین عموما به صورت روزانه مصرف می‌شود. از آنجایی که سیکلوسپورین احتمال ابتلا به بیماری‌های کلیوی و فشار خون را افزایش می‌دهد، توصیه می‌شود حتما تحت‌نظر پزشک مصرف شود.

اسیترتین (Acitretin)

اسیترتین یک رتینوئید (retinoid) خوراکی است که از روند تولید سلول‌های پوستی می‌کاهد. اسیترتین برای درمان پسوریازیس شدیدی در افرادی مورد استفاده قرار می‌گیرد که به سایر درمان‌های هدفمند غیر بیولوژیکی پاسخ مثبتی نداده‌اند.

این دارو نیز معمولا به صورت روزانه مصرف می‌شود. اسیترتین نیز مانند دیگر داروهای هدفمند عوارض جانبی خاص خود را دارد، از جمله خشکی و ترک‌خوردگی لب‌ها، خشکی مجاری حلق و بینی و در موارد نادری ابتلا به بیماری هپاتیت.

استریترین نیز می‌تواند برای  نوزادان شیرخواره بسیار مضر باشد. بنابراین مهم است که خانم‌ها پس از حاملگی، از داروهای ضد بارداری استفاده کنند.

در حین مصرف این دارو باردار نشوند و حداقل ۳ سال پس از قطع مصرف این دارو، باردار نشوند. با این حال، مصرف داروی اسیترتین برای مردانی که می‌خواهند صاحب فرزند شوند، بی‌خطر است.

داروهای جدیدتر

اپرمیلاست (Apremilast) و دی‌متیل فومارات (Dimethyl fumarate) از جمله داروهای جدیدتری هستند که به کاهش التهاب پسوریازیس کمک می‌کنند. این داروها به صورت قرص و روزانه مصرف می‌شوند.

این داروها فقط به افراد مبتلا به پسوریازیس شدید که سایر درمان‌های بیولوژیکی در آن‌ها اثربخش نبوده باشد توصیه می‌شود.

درمان‌های بیولوژیکی پسوریازیس

درمان‌های بیولوژیکی، سلول‌های بیش‌فعال دستگاه ایمنی را هدف قرار داده و موجب کاهش التهاب می‌شوند. این درمان‌ها نیز در صورتی به افراد مبتلا به پسوریازیس شدید توصیه می‌شود که به درمان‌های دیگر پاسخ مناسبی نداده‌اند یا اینکه امکان بهره بردن از سایر درمان‌ها را ندارند.

اتانرسپت (Etanercept)

اتانرسپت دو بار در هفته تزریق می‌شود و پس از آن بنا به تشخیص پزشک متخصص روند درمان قطع یا ادامه می‌یابد. عموما اگر پس از ۱۲ هفته هیچگونه بهبودی در بیماری پسوریازیس فرد حاصل نشد، این درمان کاملا متوقف می‌شود.

از عوارض جانبی اصلی اتانرسپت می‌توان به جوش در ناحیه‌ی تزریق اشاره کرد. با این حال، از آنجایی که اتانرسپت بر کل دستگاه ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد، دارای عوارض جانبی جدی از جمله عفونت شدید است.

اگر فرد مبتلا به پسوریازیس سابقه‌ی بیماری سل را داشته باشد، احتمال عود مجدد بیماری وجود دارد. به همین جهت، توصیه می‌شود، فرد در هنگام درمان، کاملا تحت‌نظر پزشک معالج قرار داشته باشد.

آدالیمومب (Adalimumab)

داروی آدالیمومب هر 2 هفته یک بار تزریق می‌شود و پس از تشخیص پزشک روند درمان قطع یا ادامه می‌یابد. اگر بعد از ۱۶ هفته هیچگونه بهبودی در بیماری پسوریازیس فرد به‌وجود نیامد، درمان به این روش قطع می‌شود.

از عوارض اصلی آدالیمومب می‌توان به سردرد، جوش در محل تزریق و حالت تهوع اشاره کرد. با این حال، از آنجایی که داروی آدالیمومب بر کل دستگاه ایمنی بدن تأثیر می‌گذار.

احتمال بروز عوارض جانبی جدی از جمله عفونت‌های شدید در فرد وجود دارد. به همین جهت، توصیه می‌شود، فرد حتی‌الامکان در حین مصرف این دارو تحت‌نظر پزشک معالج باشد.

اینفیلیکسیماب (Infliximab)

اینفلیکسیماب به عنوان قطره (یا تزریق) رگی تجویز می‌شود. داروی اینفیلیکسیماب ابتدا در ۶ هفته اول ۳ بار در هفته تزریق می‌شود و سپس ۱ تزریق در ۸ هفته بعدی انجام می‌گیرد. در صورتی که پس از ۱۰ هفته، هیچگونه بهبودی در فرد مبتلا به پسوریازیس حاصل نشد، درمان به این روش قطع می‌شود.

از عوارض جانبی اصلی اینفلیکسیماب می‌توان به سردرد اشاره کرد. در همین حال، از آنجایی که اینفلیکسیماب روی کل دستگاه ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد، خطر عوارض جانبی جدی از جمله عفونت‌های شدید در فرد وجود دارد. توصیه می‌شود، فرد در حین مصرف این دارو تحت‌نظر پزشک معالج خود باشد.

اوستکناماب (Ustekinumab)

اوستکناماب در ابتدای شروع درمان تزریق می‌شود و سپس چهار هفته بعد دوباره به بیمار تزریق می‌شود. پس از این، تزریق این دارو برای ۱۲ هفته ادامه پیدا می‌کند. اگر بعد از ۱۶ هفته هیچگونه بهبودی در روند بیماری پسوریازیس حاصل نشد، درمان به این روش کاملا متوقف می‌شود.

از عوارض جانبی اصلی مصرف داروی اوستکناماب می‌توان به عفونت گلو و جوش در ناحیه‌ی تزریق اشاره کرد. با این حال، از آنجایی که اوستکناماب روی کل دستگاه ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد، خطر عوارض جانبی جدی از جمله عفونت‌های شدید در فرد وجود دارد. توصیه می‌شود، فرد در حین مصرف این دارو تحت‌نظر پزشک معالج خود باشد.

سایر داروهای جدید برای درمان پسوریازیس

گوسل کوماب (Guselkumab)، برودالوماب (Brodalumab)، ایکسیکیزوماب و سکییوکروماب درمان‌های بیولوژیکی جدیدتری هستند که به صورت تزریقی به کار می‌روند.

این داروها برای افراد مبتلا به پسوریازیس شدید که به سایر درمان‌ها پاسخ مناسبی نداده‌اند یا کسانی که امکان استفاده از سایر روش‌های درمانی را ندارند توصیه می‌شود.

در صورتی که ۱۲ هفته از شروع درمان پسوریازیس با داروهای برودالوماب، ایکسیکیزوماب (Ixekizumab) و سکییوکروماب (Secukinumab) گذشته باشد و در فرد بهبودی حاصل نشده باشد، درمان قطع می‌شود.

این بازه‌ی زمانی برای گوسل کوماب، ۱۶ هفته است که در صورت عدم بهبودی، پزشک بنا به تشخیص خود، روند درمان را متوقف می‌کند.

پسوریازیس در کودکان

پسوریازیس گوتتا در درجه اول بر نوجوانان و کودکان تاثیر می‌گذارد. عفونت باکتریایی مانند استرپتوکوک که موجب گلو درد می‌شود؛ معمولا این نوع از پسوریازیس را ایجاد می‌کند.

این نوع از بیماری پسوریازیس با ضایعات کوچک قطره‌ای شکل بر روی تنه، دست‌ها، پاها و پوست سر خود را نشان می‌دهد.

برای درمان پسوریازیس چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد

اگر احتمال می‌دهید که به پسوریازیس مبتلا هستید؛ حتما به پزشک مراجعه کنید تا پس از تشخیص قطعی درمان شما آغاز شود. همچنین اگر پسوریازیس این مشکلات را برای شما به همراه دارد:

• باعث ناراحتی و درد می‌شود
• پسوریازیس ظاهر پوست شما را نامطلوب کرده و دچار ریزش مو شده‌اید.
• منجر به مشکلات معمول مانند درد، تورم یا عدم توانایی برای انجام وظایف روزانه شده است.
• در صورتی که علائم و نشانه‌های پسوریازیس شما رو به وخامت است یا درمان نتیجه‌بخش نبوده، حتما از مشاوره‌های پزشکی راهنمایی و کمک بگیرید.
• ممکن است به داروهای مختلف یا ترکیبی از درمان‌های لازم برای مدیریت پسوریازیس نیاز داشته باشید.

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 1

• نوامبر 1, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

06نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 1
• 2 پسوریازیس چیست؟
• 3 علت بروز بیماری پسوریازیس
• 4 میزان شیوع پسوریازیس
• 5 علائم پسوریازیس عبارتند از:
• 6 چگونگی تشخیص پسوریازیس
• 7 انواع بیماری پسوریازیس
• 8 پسوریازیس پلاک (Plaque psoriasis)
• 9 پسوریازیس پوست سر (Scalp psoriasis)
• 10 پسوریازیس ناخنی (Nail psoriasis)
• 11 پسوریازیس قطره‌ای (Guttate psoriasis)
• 12 پسوریازیس معکوس (Inverse psoriasis)
• 13 عوامل ابتلا به بیماری پسوریازیس
• 14 چه کسانی بیشتر در معرض پسوریازیس قرار دارند؟
• 15 سابقه خانوادگی
• 16 عفونت‌های ویروسی و باکتریایی
• 17 استرس
• 18 چاقی
• 19 سیگار کشیدن
• 20  بیماری صدف زمینه‌ساز کدام بیماری‌ها است
• 21 درمان بیماری پسوریازیس
• 22 انواع درمان بیماری پسوریازیس

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 1

پسوریازیس، بیماری که خیلی‌ها با آن درگیر هستند ولی کمتر کسی درباره این بیماری پوستی آزاردهنده می‌داند.

پسوریازیس یک نوع بیماری یک بیماری شایع پوستی است که چرخه زندگی سلول‌های پوست از حالت طبیعی خارج می‌شود و به سرعت شروع به تقسیم سلولی می‌کنند.

بروز بیماری پسوریازیس باعث می‌شود که سلول‌ها به سرعت در سطح پوست تولید شوند. سلول‌های پوستی اضافی، در اندازه‌ها و تکه‌های قرمز هستند که خارش دارند و گاهی هم دردناک هستند.

پسوریازیس چیست؟

بیماری پوستی پسوریازیس چندان شایع نیست ولی افرادی که با آن درگیر هستند مشکلات عدیده‌ای را پیش رو دارند.

بیماری پسوریازیس که آن را به نام بیماری صدف نیز می‌شناسند، یک بیماری پوستی خودایمنی است.

به عبارت دیگر پس از بروز بیماری پسوریازیسف بدن انسان بر علیه خودش عمل می‌کند.

سلول‌های مرده و آسیب‌دیده پوست انسان دائم در حال ریزش هستند و سلول‌های سالم و جدید جایگزین آن‌ها می‌شوند.

ولی در این بیماری به دلیل سیگنال‌ها و دستورات اشتباهی که به سلول‌های پوستی می‌رسد، سلول‌ها با سرعتی بسیار بیشتر از ریزش سلول‌ها، تولید می‌شوند.

به این ترتیب پسوریازیس سبب پوسته‌پوسته شدن پوست می‌شود و ظاهری نامناسب به پوست فرد می‌دهد.

این بیماری یک بیماری ژنتیکی بوده و به هیچ عنوان مسری و واگیردار نیست. پسوریازیس یک بیماری مزمن است که در حال رفت‌و‌آمد است.

به این معنی که گاهی هست و گاهی نیست و هدف اصلی در درمان پسوریازیس این است که سرعت رشد سلول‌های پوست را کاهش دهد.

پسوریازیس

علت بروز بیماری پسوریازیس

علت پسوریازیس به طور کامل مشخص نشده است؛ اما به نظر می‌رسد که با سیستم ایمنی بدن، سلول‌های T و دیگر گلبول‌های سفید خون به نام نوتروفیل‌ها در ارتباط است.

سلول‌های T به طور معمول از بدن در برابر عوامل خارجی مانند ویروس‌ها یا باکتری‌ها دفاع می‌کنند. اما گاهی همین سلول‌های T به اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کنند و آن‌ها را آلوده می‌کنند.

سلول‌های بیش از حد فعال T، باعث افزایش تولید سلول‌های پوست، سلول‌های T بیشتر و سایر سلول‌های سفید خون، به خصوص نوتروفیل‌ها می‌شوند.

این عوامل باعث قرمزی پوست و ضایعات پوستی می‌شوند. رگ‌های خونی موجود در مناطق آسیب‌دیده پسوریازیس باعث ایجاد قرمزی در این ضایعات پوستی می‌شوند.

این فرآیند تبدیل به یک چرخه مداوم می‌شود که در آن سلول‌های پوستی جدید به سرعت در حال حرکت به سمت لایه خارجی پوست هستند. این اتفاق ممکن است طی روزها یا هفته‌ها به طول انجامد.

میزان شیوع پسوریازیس

براساس آمار وزارت بهداشت آمریکا حدود ۷.۵ میلیون نفر از مردم آمریکا به بیماری پسوریازیس مبتلا هستند. همه‌ گروه‌های سنی از کودکان تا سالمندان ممکن است به آن مبتلا شوند. همچنین این بیماری هم در زنان و هم در مردان به طور یکسان مشاهده شده است.

پسوریازیس

علائم پسوریازیس عبارتند از:

• فلسی شدن پوست به همراه پینه‌های زبر قرمز یا صورتی برآمده؛
• پوست خشک و ترک‌خورده که ممکن است خونریزی کند؛
• خارش و سوزش و درد روی پوست؛
• ضخیم شدن و برآمدگی ناخن‌ها
• تاول‌های پر از چرک روی لکه‌های قرمز پوست

این علائم می‌توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند اما بیشتر روی زانوها، آرنج‌ها و پوست سر ایجاد می‌شوند.

در صورتی که فرد به این بیماری مبتلا باشد، همان‌طور که اشاره شد چرخه‌ سلولی سلول‌های پوستی به هم می‌ریزد و سلول‌ها بیش از حد تقسیم می‌شوند.

این فرایند موجب ایجاد زخم‌هایی نقره‌ای رنگ و ضخیم بر سطح پوست می‌شوند؛ که اغلب قرمزی و سوزش و خارش را نیز به همراه دارند.

از دیگر علائم این بیماری ضخیم شدن ناخن‌ها، پوست خشک و ترک‌خورده و نقاط پوسته‌پوسته شده در پوست است. گاهی مفاصل متورم و سفت‌شده نیز با دیگر علائم بیماری پسوریازیس همراه است.

انواع خفیف این بیماری صرفا از نظر زیبایی برای فرد آزاردهنده است ولی انواع شدید آن دردهای بسیاری برای فرد به همراه می‌آورد و موجب تغییر شکل و از کار افتادگی برخی نواحی در بدن فرد می‌شود.

علائم پسوریازیس بیشتر در نواحی آرنج، زانو و پوست سر بروز می‌کند ولی ممکن است نواحی دیگر نیز درگیر شوند.

چگونگی تشخیص پسوریازیس

بعد از مراجعه‌ فرد به متخصص پوست، مو و زیبایی، ابتدا فرد مورد معاینه فیزیکی قرار می‌گیرد. با توجه به این که علائم پوستی این بیماری اغلب واضح است و به سادگی از دیگر انواع عوارض پوستی تشخیص داده می‌شود.

اما به ندرت پیش می‌آید که پزشک قادر به تشخیص این بیماری نباشد، در این صورت پزشک از بیمار نمونه آزمایشگاهی تهیه می‌کند تا به تشخیص قطعی برسد.

انواع بیماری پسوریازیس

تکه‌های پسوریازیس می‌توانند در چندین نقطه از پوست رشد کنند و حالتی مثل شوره سر را به وجود آورند و یا می‌توانند شامل نقاطی وسیع‌تر بر روی دیگر قسمت‌های پوست باشند.

انواع پسوریازیس اغلب به مدت چند هفته یا چند ماه فرسوده می‌شوند و در نهایت از بین می‌روند و بعد از یک یا دو روز پوست به حالت اولیه باز می‌گردد. اما همان‌طور که گفته شد تحت شرایط گوناگون، پسوریازیس در حالت رفت‌و‌آمد است.

مهم‌ترین انواع پسوریازیس عبارتند از:

پسوریازیس پلاک (Plaque psoriasis)

شایع‌ترین نوع پسوریازیس است که حدودا 90 درصد از انواع این بیماری را تشکیل می‌دهد. علامت آن پوستی خشک است که زخم‌های قرمز رنگ به همراه فلس‌های نقره‌ای روی آن‌ها را پوشانده‌اند.

زخم‌های پلاکی ممکن است همه جای بدن را درگیر کنند ولی اغلب اوقات این زخم‌ها را در نواحی زانو و آرنج می‌بینیم.

پسوریازیس پوست سر (Scalp psoriasis)

این نوع از پسوریازیس سبب درگیری پوست سر می‌شود و گاهی موجب ریزش موقتی پوست سر هم می‌شود که بعد از درمان این بیماری این مشکل هم برطرف خواهد شد.

پسوریازیس ناخنی (Nail psoriasis)

در نیمی از مواقع این بیماری به ناخن‌های فرد نیز رسیده و سبب مشکلاتی در آن‌ها نیز می‌شود؛ از جمله سوراخ شدن ناخن‌ها، غیر عادی شدن شکل ناخن‌ها، کنده شدن ناخن‌ها و تغییر رنگ آن‌ها

پسوریازیس قطره‌ای (Guttate psoriasis)

در این نوع از پسوریازیس نقاطی شبیه به قطره در نواحی قفسه سینه، دست‌ها، پاها و پوست سر ایجاد می‌شود.

پسوریازیس معکوس (Inverse psoriasis)

در این حالت زخم‌هایی قرمز رنگ و نواحی ملتهب در زیر بغل، کشاله ران، دور اندام‌های جنسی و زیر سینه‌ها (مخصوصا اگر بزرگ باشند) ایجاد می‌شود که با دستکاری و مالیدن و نیز با تعریق، تشدید می‌شوند.

پسوریازیس

عوامل ابتلا به بیماری پسوریازیس

ابتلا به صدف دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد که از بین آن‌ها سابقه‌ خانوادگی و ژنتیک نقش بسیار مهمی را بازی می‌کند.

از دیگر عوامل می‌توان به کمبود ویتامین دی، آب‌و‌هوای سرد، مصرف بیش از حد الکل، عفونت‌ها؛ مخصوصا عفونت گلو یا برفک دهان، صدمه به پوست و سیگار کشیدن اشاره کرد.

بعضی از داروها مانند داروهایی که برای فشارخون بالا مصرف می‌شوند و یا داروهای بیماری‌های دوقطبی، داروهای ضد مالاریا و یا داروهای ضد چاقی نیز ممکن است زمینه‌ساز ابتلا به صدف باشند.

چه کسانی بیشتر در معرض پسوریازیس قرار دارند؟

هر کسی می‌تواند در خطر ابتلا به پسوریازیس باشد، اما برخی عوامل می‌توانند خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهند. از جمله:

سابقه خانوادگی

سابقه خانوادگی یکی از مهم‌ترین عوامل خطر است. داشتن یک والد پسوریازیس خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد و داشتن دو والد پسوریازیس خطر بیشتری را به همراه دارد.

عفونت‌های ویروسی و باکتریایی

افراد مبتلا به HIV بیشتر احتمال دارد که صدف را توسعه دهند تا افرادی که سیستم ایمنی سالمی دارند. کودکان و نوجوانان با عفونت‌های تکراری، به ویژه گلودرد، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند.

استرس

از آنجا که تنش می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن تاثیر بگذارد، سطوح استرس بالا ممکن است خطر ابتلا به صدف را افزایش دهد.

چاقی

وزن بیش از حد خطر ابتلا به صدف را افزایش می‌دهد.

سیگار کشیدن

استفاده از دخانیات نه تنها خطر ابتلا به صدف را افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند شدت بیماری را هم افزایش دهد. سیگار کشیدن نیز ممکن است در ابتدای توسعه بیماری نقش داشته باشد.

 بیماری صدف زمینه‌ساز کدام بیماری‌ها است

اگر پسوریازیس دارید، در معرض خطر برخی بیماری‌های خاص هستید. این بیماری‌ها شامل:

اختلالات چشم: بیماری ملتحمه و بلفاریت در افراد مبتلا به پسوریازیس رایج هستند.

دیابت نوع 2: خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در افراد مبتلا به صدف بیشتر است.

فشار خون بالا: فشار خون بالا در افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر دیده می‌شود.

بیماری قلب و عروقی: برای افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند، خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی دو برابر بیشتر از افراد بدون این بیماری است. صدف و بعضی از درمان‌هایی که صورت می‌گیرند، باعث افزایش ضربان قلب، سکته مغزی، کلسترول بالا و آترواسکلروز می‌شوند.

سندروم متابولیک: این سندرم که شامل: فشار خون بالا، افزایش سطح انسولین و سطوح کلسترول غیر طبیعی است، خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می‌دهد.

بیماری پارکینسون: این بیماری مزمن عصبی بیشتر در افراد مبتلا به پسوریازیس اتفاق می‌افتد.

بیماری کلیوی: پسوریازیس متوسط ​​تا شدید بیماران کلیوی را با خطر بیشتری تهدید می‌کند.

مشکلات عاطفی: پسوریازیس همچنین می‌تواند کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. پسوریازیس با کمبود اعتماد به نفس و افسردگی همراه است.

سایر بیماری‌های خود ایمنی مانند بیماری ام اس و بیماری‌های التهابی روده به نام بیماری کرون بیشتر به افرادی که مبتلا به صدف هستند حمله می‌کنند.

پسوریازیس

درمان بیماری پسوریازیس

در اکثر موارد، بیماران با مراجعه به یک پزشک عمومی درمان‌ می‌شوند. اما اگر علایم فرد شدید باشد یا به سایر درمان‌ها پاسخ مناسبی ندهد، ممکن است، پزشک بیمار را به یک متخصص پوست ارجاع دهد.

درمان‌های بیماری پسوریازیس به نوع، شدت و ناحیه‌ بروز ضایعات پوستی بستگی دارد. پزشکان عموما با درمان‌های خفیفی مانند استعمال پمادهای موضعی روند درمان بیمار را شروع می‌کنندو

در صورتی که بیمار به این درمان‌ها پاسخ مناسبی ندهد، روش‌های درمانی قوی‌تری را در پیش می‌گیرند.

درمان‌های مختلف و گسترده‌ای برای بیماری صدف وجود دارد، اما هر فردی به نوع خاصی از درمان‌ها پاسخ می‌دهد، از این جهت، تعیین بهترین و مؤثرترین درمان برای هر فرد دشوار است.

چنانچه فرد احساس کند که روش درمانی او تأثیر کافی را ندارد یا اینکه در حین درمان عوارض ناخوشایندی را تجربه می‌کند، بهتر است هر چه سریع‌تر با پزشک معالج خود مشورت کند.

پسوریازیس

انواع درمان بیماری پسوریازیس

درمان‌های بیماری پسوریازیس به ۳ دسته‌ کلی تقسیم می‌شوند:

درمان‌های موضعی (Topical treatments): کِرم‌ها و پمادهایی که روی پوست بیمار استعمال می‌شوند

نور درمانی (phototherapy): در این نوع درمان، پوست در معرض انواع خاصی از پرتوهای ماورای بنفش قرار می‌گیرد

درمان هدفمند (Systemic therapy): در این درمان انواع داروهای خوراکی و تزریقی برای بیمار تجویز می‌شود

انواع مختلفی از درمان‌ها اغلب به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار می‌گیرند. همین‌طور این امکان وجود دارد که پزشک در صورت صلاح‌دید، مرتبا در روند درمان بیماری تجدید نظر کند.

در همین حال، بیمار ممکن است بخواهد از یک برنامه مراقبتی خاص بهره ببرد که شامل مشورت روزمره با پزشک است که می‌تواند به روند بهبودی فرد کمک کند.

درمان‌های موضعی (Topical treatments): درمان‌های موضعی عموما، اولین روش‌های درمانی هستند که برای پسوریازیس خفیف تا متوسط توصیه می‌شوند. در این نوع درمان‌ها، کرم‌ها و پمادهایی در نواحی آسیب‌دیده فرد استعمال می‌شود.

در طول درمان‌های موضعی، فرد ممکن است تأثیر این درمان‌ها را مشاهده کند بنابراین لازم است که برای بهبودی کامل تا ۶ هفته برای اثربخشی کامل به روند درمانی ادامه دهد.

در همین حال،‌ اگر بیماری پسوریازیس در ناحیه‌ی فرق سَر بروز پیدا کند، ممکن است برای فرد ترکیبی از شامپو و پماد تجویز شود.

این مقاله ادامه دارد….

عفونت پوست | آنچه باید درباره عفونت باکتریایی پوست بدانید

• اکتبر 31, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

04نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 عفونت پوست | آنچه باید درباره عفونت باکتریایی پوست بدانید
• 2 دلایل بروز عفونت پوست
• 3 پیشگیری
• 4 درمان
• 5 9 عفونت شایع پوست با منشا باکتری
• 6 سلولیت هم یک نوع عفونت پوست است
• 7 نوعی عفونت پوست به نام اریسیپلاس
• 8 عفونت پوست از نوع فولیکولیت
• 9 فولیکولیت “وان آب داغ”
• 10 کورک نوعی دیگر از عفونت پوست
• 11 به این عفونت پوست کفگیرک می‌گویند
• 12 زردزخم هم عفونت پوست است
• 13 اریتراسما
• 14 عفونت های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین
• 15 عفونت قارچی یا باکتریایی پوست
• 16 عفونت پوست در اثر قارچ ها
• 17 عفونت پوست در اثر باکتری ها
• 18 علائم عفونت باکتریایی پوست دست
• 19 تشخیص عفونت باکتریایی پوست
• 20 راه های درمان عفونت پوست
• 21 هشدار

عفونت پوست | آنچه باید درباره عفونت باکتریایی پوست بدانید

عفونت پوست که در زبان انگلیسی به آن   Mycosis گفته می‌شود، از جمله عفونت‌های شایع پوستی هستند.

عفونت پوست بر اثر انواع شرایط محیطی و فیزیولوژیکی متفاوت می‌توانند پوست افراد را مبتلا کنند.

بررسی‌ها نشان می‌دهند که عفونت پوست با آلوده کردن ۹۴۸ میلیون نفر در سراسرجهان، چهارمین بیماری شایع  در میان انسان‌ها در سال ۲۰۱۰ میلادی بوده است.

همچنین نتایج بررسی های صورت گرفته حکایت از آن دارد که عفونت پوست به‌طور میانگین باعث مرگ ۱٫۶ میلیون انسان در سال می‌شوند.

دلایل بروز عفونت پوست

افرادی که با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت پوست هستند.

همچنین افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف از جمله مبتلایان به ایدز، افرادی که تحت درمان با استروئید قرار دارند و افرادی که تحت شیمی درمانی قرار می‌گیرند نیز در معرض خطر ابتلا به عفونت پوست هستند.

علاوه بر آن ها، افراد مبتلا به دیابت، کودکان و افراد سالخورده نیز مستعد ابتلا به عفونت پوست هستند.

مضاف بر آن کودکانی که سیستم ایمنی بدن آنها به درستی کار نمی‌کند مانند کودکان مبتلا به سرطان در معرض خطر عفونت‌های قارچی تهاجمی هستند.

پیشگیری

تمیز و خشک نگه داشتن پوست و همچنین حفظ بهداشت مناسب به عفونت پوست کمک می‌کند. از آنجا که عفونت پوست مسری است، بنابراین شستشو پس از تماس با سایر افراد یا حیوانات نیز بسیار مهم است.

عفونت پوست

درمان

برای درمان عفونت پوست می‌توان از داروهای ضدقارچ موضعی و سیستمی استفاده کرد که البته ضد قارچ‌های موضعی بسته به شرایط بیمار و روش درمان مورد استفاده قرار می‌گیرند.

9 عفونت شایع پوست با منشا باکتری

عفونت پوست با توجه به مکان، نوع باکتری و حتی سن فرد تحت تاثیر قرار گرفته و می‌تواند اشکال مختلفی به خود بگیرد.

بسیاری از موارد عفونت پوست ممکن است توسط یک پزشک عمومی قابل درمان باشند. اما در موارد پیچیده‌تر ممکن است به دخالت یک متخصص پوست یا حتی مراجعه به یک متخصص روماتولوژی نیاز باشد.

سلولیت هم یک نوع عفونت پوست است

سلولیت یک عفونت پوست است که دو لایه عمیق‌تر پوست یعنی درم و بافت زیرپوستی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سلولیت با دو نوع باکتری استافیلوکوک و استرپتوکوک مرتبط است.

اگرچه بسیاری از انواع دیگر باکتری نیز می‌توانند موجب این شرایط شوند. سلولیت معمولا در مکان های که پوست با شکستگی مواجه شده است، مانند در نزدیکی اولسرها یا زخم های ناشی از یک عمل جراحی شکل می‌گیرند.

عفونت پوست

نوعی عفونت پوست به نام اریسیپلاس

اریسیپلاس که به نام بیماری باد سرخ نیز شناخته می‌شود، یک عفونت پوست است که در دو لایه بالایی پوست رخ می‌دهد. این شرایط می‌تواند بسیار دردناک بوده و موجب احساس سوزش شدید شود.

اریسیپلاس شبیه به سلولیت است، اما لایه های متفاوتی از پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باکتری استرپتوکوک به طور معمول دلیل اصلی ابتلا به این شرایط است.

در صورت ابتلا به اریسیپلاس، پوست معمولا بسیار قرمز و متورم شده و مرزی مشخص بین بافت عادی پوست و بخشی که تحت تاثیر عفونت پوست قرار گرفته است، شکل می‌گیرد.

عفونت پوست از نوع فولیکولیت

فولیکولیت یک عفونت نسبتا شایع است که فولیکول های مو را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این شرایط ممکن است به واسطه باکتری یا قارچ شکل بگیرد و موجب برآمدگی های کوچک و قرمزی می‌شود که با چرک پر شده اند.

فولیکولیت بین افراد مبتلا به آکنه بیشتر شایع است. اصلاح و کندن مو می‌تواند خطر ابتلا به این شرایط را افزایش دهد. در شرایطی که بیشتر موارد فولیکولیت بی نیاز از درمانی خاص بهبود می‌یابند.

عفونت پوست شدید می‌توانند موجب ریزش دائمی مو یا بروز زخم شوند و ممکن است به یک دوره مصرف آنتی بیوتیک برای بهبود این شرایط نیاز باشد.

فولیکولیت “وان آب داغ”

“فولیکولیت وان آب داغ” عفونت فولیکول های مو ناشی از فعالیت باکتری سودوموناس آئروژینوزا است. این باکتری بیشتر در وان های آب داغ، استخرهای فیزیوتراپی، چشمه‌ها و حتی اسفنج های حمام آلوده وجود دارد.

کودکان بیشتر از بزرگسالان به این بیماری مبتلا می‌شوند که آسیب پذیری بیشتر پوست آنها و باقی ماندن در آب برای مدت زمانی طولانی‌تر از جمله عوامل موثر در این زمینه هستند.

کورک نوعی دیگر از عفونت پوست

در شرایطی که فولیکولیت شامل عفونت یک فولیکول مو می‌شود، کورک به عفونت یک واحد کامل شامل فولیکول، غده چربی، ساقه و عضله راست‌کننده مو گفته می‌شود.

کورک بیشتر در صورت، گردن، زیربغل، باسن و ران‌ها شکل می‌گیرد و در صورت عدم درمان می‌تواند به یک آبسه تبدیل شود. کمپرس گرم اغلب می‌تواند به بلوغ و تخلیه کورک کمک کند.

در موارد شدید، ممکن است به تخلیه کورک در مطب پزشک نیاز داشته باشید.

به این عفونت پوست کفگیرک می‌گویند

کفگیرک خوشه ای از چندین کورک است که در کنار هم قرار دارند. این عفونتی بسیار جدی‌تر نسبت به یک کورک بوده و معمولا نیازمند رسیدگی پزشکی است.

زردزخم هم عفونت پوست است

زردزخم یک عفونت باکتریایی است که در لایه بالایی پوست به نام اپیدرم شکل می‌گیرد. این شرایطی بسیار واگیردار است و در کودکان بیشتر از بزرگسالان دیده می‌شود.

ویژگی بارز زردزخم شکل گیری پوسته ای عسلی رنگ است. زخم‌ها معمولا اطراف بینی و دهان شکل می‌گیرند، اما می‌توانند از طریق تماس پوست به پوست، لباس، و یا حوله به دیگر بخش های بدن نیز منتقل شوند.

زردزخم می‌تواند به واسطه باکتری های استرپتوکوک و استافیلوکوک اورئوس شکل بگیرد.درمان زردزخم معمولا با آنتی بیوتیک های موضعی و نه خوراکی انجام می‌شود.

اریتراسما

اریتراسما یک عفونت پوست است و در بخش هایی که پوست با پوست در تماس است، مانند زیربغل، کشاله ران یا بین انگشتان پا شکل می‌گیرد.

به واسطه مکان و ظاهر، اریتراسما اغلب با عفونت های قارچی، مانند پای ورزشکار و خارش ژوک (خارش کشاله ران) اشتباه گرفته می‌شود.

در صورت عدم واکنش عفونت شکل گرفته در این مکان‌ها به درمان های ضد قارچ، احتمال ابتلا به اریتراسما وجود دارد و بیمار به یک دوره کوتاه مصرف آنتی بیوتیک نیاز خواهد داشت.

عفونت های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین

استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین عاملی برای نگران و توجه بیشتر محسوب می‌شود زیرا در برابر درمان آنتی بیوتیکی استاندارد مقاوم است.

این باکتری اغلب موجب زخمی جزئی روی پوست می‌شود، اما گاهی اوقات می‌تواند به عفونت های جدی و سرایت آن به جریان خون و عفونی شدن اندام های دیگر، مانند ریه‌ها یا دستگاه ادراری، نیز منجر شود.

در صورت عدم درمان، استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین می‌تواند زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد. این باکتری به راحتی از فردی به فردی دیگر منتقل می‌شود و فرد اغلب پس از انجام یک عمل جراحی در بیمارستان به این عفونت مبتلا می‌شود.

درمان این عفونت ممکن است شامل مصرف چندین آنتی بیوتیک مانند سولفامتوکسازول، کلئوسین، تری‌متوپریم، و ریفامپین باشد.

عفونت پوست

عفونت قارچی یا باکتریایی پوست

عفونت پوست در اثر عوامل میکروبی مختلف از جمله قارچ‌ها و باکتری‌ها ایجاد می‌شود. هر کدام از این عفونت‌ها علائم مخصوص به خود را دارند و راه های درمانی آنها متفاوت است.

عفونت پوست در اثر قارچ ها

بیشتر عفونت پوست نقاط دایره شکلی را روی پوست ایجاد می‌کنند که معمولا زبر و قرمز بوده و با خارش همراهند.

پزشک با معاینه ناحیه عفونی، گرفتن نمونه و مشاهده آن زیر میکروسکوپ و با کشت سلولی، عفونت‌های قارچی را تشخیص می‌دهد.

به گفته متخصصان، عفونت‌های قارچی واگیردار بوده و از فردی به فرد دیگر، از حیوان به انسان و از خاک به انسان منتقل می‌شود.

به عبارتی این قارچ‌ها در پوست، مو، و ناخن انسان‌ها و حیوانات وجود داشته و یا در خاک یافت می‌شود.

عفونت‌های قارچی معمولاً با کرم‌های ضد قارچ در مدت دو هفته درمان می‌شوند. ولی در مواردی که این عفونت‌ها به درمان‌های موضعی پاسخ ندهند.

پزشک از داروهای خوراکی و قرص جهت درمان استفاده می‌کند. درمان‌های دارویی در یک دوره سه ماهه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

• برای بهبود عفونت پوست، باید رطوبت و گرمای بدن را به حداقل برسانید.
•  سعی کنید از لباس‌های تنگ استفاده نکنید. لباس‌های گشاد، گردش هوای بهتری داشته و تعریق بدن را کاهش می‌دهند.
• اگر می‌توانید از ضد عرق‌ها و دئودورانت‌ها استفاده کنید، چربی پوست خود را به حداقل برسانید و کمتر در معرض نور آفتاب قرار گیرید.
• وقتی به علت آسیب خارجی، پوست زخم می‌شود، تعدادی از این باکتری‌ها به درون پوست رفته و در آنجا رشد کرده، تکثیر می‌شوند و موجب بروز علائمی می‌شوند که آن را عفونت پوست می‌نامند

عفونت پوست در اثر باکتری ها

سلولیت (Cellulitis) به معنای عفونت پوست است و معمولا به علت رشد باکتری‌ها در بافت پوست و زیر پوستی ایجاد می‌شود.

در روی پوست همه انسان ها، انواع مختلفی از باکتری‌ها زندگی می‌کنند که در حالت عادی مشکلی ایجاد نمی کنند و توانایی نفوذ در درون پوست و ایجاد بیماری در آن را ندارند.

وقتی به علت آسیب خارجی، پوست زخم می‌شود، تعدادی از این باکتری‌ها به درون پوست رفته و در آنجا رشد کرده، تکثیر می‌شوند و موجب بروز علائمی می‌شوند که آن را عفونت پوست می‌نامند.

شایع‌ترین باکتری که موجب سلولیت یا عفونت پوست می‌شود، استافیلوکوک و گاهی استرپتوکوک است.

علائم عفونت باکتریایی پوست دست

• درد پوست که با فشار به آن بیشتر می‌شود
• گرم و قرمز شدن پوست
• متورم و سفت و براق شدن پوست
• محدود شدن حرکات انگشتان به دنبال ورم پوست و دردناک شدن حرکات دست
• ورم غدد لنفاوی آرنج و زیر بغل
• ایجاد رگه های قرمزرنگ در ساعد به علت ورم و التهاب رگ های لنفاوی
• علائم سیستمیک عفونت شامل تب، لرز، تعریق، درد عضلانی، ضعف، تهوع و استفراغ
• عوامل خطر عفونت باکتریایی پوست
• گزش حشرات
• گزیدگی یا گازگرفتن توسط حیوان
• زخم یا خراش پوست
• زخم عمل جراحی
• دیابت
• بیماری های عروقی
• مصرف داروهای کورتونی یا دیگر داروهای تضعیف‌کننده سیستم ایمنی بدن

تشخیص عفونت باکتریایی پوست

تشخیص این بیماری معمولا با معاینه بیمار و مشاهده علائم بیماری امکان‌پذیر است.

با این حال ممکن است پزشک معالج برای شما، آزمایشات خونی یا کشت ترشحات احتمالی از محل عفونت را تجویز نماید.

درمان عفونت باکتریایی پوست

درمان سلولیت دست هرچه زودتر باید انجام شود، وگرنه احتمال سرایت عفونت به قسمت های دیگر دست و وخیم تر شدن آن وجود دارد.

عفونت پوست

راه های درمان عفونت پوست

درمان اصلی این بیماری تجویر آنتی بیوتیک است. دارو معمولا بصورت خوراکی به بیمار داده می‌شود، ولی در موارد شدید ممکن است لازم شود بیمار در بیمارستان بستری و تحت درمان تزریقی قرار گیرد.

• برای کاهش درد از داروهای مسکن استفاده می‌شود.
• بیمار باید دست خود را بالاتر از سطح قلبش نگه دارد تا ورم آن کاهش یابد.
• دست باید تا مدتی بی حرکت شود. بی‌حرکت کردن دست معمولا با استفاده از یک آتل یا اسپلینت انجام می‌شود. بعد از برطرف شدن علائم عفونت، حرکات دست به توسط فیزیوتراپ شروع می‌شود.
• در مواردی که به علت شدت عفونت، چرک در زیر پوست جمع می‌شود، باید با استفاده از جراحی، مواد چرکی تخلیه شوند
• سلولیت معمولا در طی 7 تا 10 روز درمان می‌شود، ولی در موارد شدید یا وجود بیماری های زمینه ای ممکن است طول درمان بیشتر از این باشد.
• در موارد شدید ممکن است سلولیت گسترش یافته و موجب عفونت دیگر نقاط دست شود.

هشدار

مواردی از سلولیت که به دنبال زخمی شدن دست ناشی از گاز گرفتن حیوان یا انسان ایجاد شده است، یا زخم دست بر اثر مشت زدن به دهان و دندان فرد دیگری ایجاد شده است، احتمال شدت یافتن عفونت پوست زیاد است.

علت این است که میکروب هایی که در دهان انسان یا حیوانات وجود دارند می‌توانند عفونت های بسیار خطرناکی ایجاد کنند. این عفونت‌ها را باید با دقت و توجه بیشتری درمان کرد.

در موارد زیر بیمار در بیمارستان بستری می‌شود

• وضع عمومی بیمار بد باشد مثل تب شدید یا تغییرات فشار خون
• با وجود مصرف آنتی بیوتیک وضعیت بیماری بدتر شود
• بیمار ضعف سیستم ایمنی داشته باشد.