کلاژن سازی | بهترین خوردنی‌ها برای بازسازی دوباره پوست 

• نوامبر 2, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

07نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 کلاژن سازی | بهترین خوردنی‌ها برای بازسازی دوباره پوست
• 2 گوشت روی استخوان و کلاژن سازی
• 3 کلاژن سازی سبزیجات تیره
• 4 مرکبات مفید برای کلاژن سازی
• 5 تخم کدو هم کلاژن سازی می‌کند
• 6 تخم مرغ منبع مهم کلاژن سازی
• 7 کلاژن سازی هویج را دست کم نگیرید
• 8 سیر و کلاژن سازی!
• 9 ماهی عامل موثر در کلاژن سازی
• 10 اسپیرولینا
• 11 غذاهای گوگردی
• 12 ژلاتین بهترین ماده برای کلاژن سازی
• 13 روغن سبز و سیاه زیتون
• 14 بذر کتان و گردو
• 15 بوقلمون
• 16 لیمو و پرتقال هم کلاژن سازی می‌کنند
• 17 محصولات سویا
• 18 کلم
• 19 آلو
• 20 روغن آوکادو
• 21 کلاژن سازی ماهی سالمون همتا ندارد
• 22 گوجه فرنگی
• 23 توت
• 24 دانه چیا
• 25 لوبیا
• 26 چای سفید
• 27 پورش گوشت با علف
• 28 شکلات
• 29 میوه گل رز
• 30 عسل
• 31 مکمل های کلاژن
• 32 کلاژن سازی و جوانسازی پوست در 4 هفته
• 33 هفته اول
• 34 تقویت کلاژن‌سازی پوست
• 35 هفته دوم
• 36  پاکسازی مستمر شبانه
• 37 هفته سوم
• 38 محو چروک‌ها و جوش‌ها
• 39 هفته چهارم
• 40 آبرسانی در اولویت نخست

کلاژن سازی | بهترین خوردنی‌ها برای بازسازی دوباره پوست

کلاژن سازی، موثرترین روش برای جوان شدن پوست و مقابله با پیری است. به همین دلیل هم بسیاری از مردم با صرف هزینه های گزاف و تن دادن به روش های مختلف تلاش می‌کنند تا برای پوست خود کلاژن سازی کنند.

درحالی که، بسیاری از مواد غذایی در دسترس ما، عملا منابع غنی از کلاژن های پوستی هستند و با مصرف آنها می‌توان در عمل پوستی جوان و شفاف داشت.

جالب است بدانید که تمام مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدان ها، مانند مواد مغذی دیگر نقش مهمی در کلاژن سازی پوست دارند.

در ادامه با مهمترین منابع سرشار از کلاژن و بهترین خوراکی‌ها برای جوان سازی و ضد پیری پوست آشنا خواهیم شد.

کلاژن سازی

گوشت روی استخوان و کلاژن سازی

استخوانها حاوی بافت ژله ای اند که هنگام جوشیدن در آب آزاد می‌شود، همچنین کلاژن موجود در مرغ و بوقلمون برای کلاژن سازی و همچنین سلامت استخوان‌ها مفید است.

البته ذکر این نکته هم ضروری است که این ویژگی صرفا مختص گوشت مرغ و دام ارگانیک است که به طور طبیعی پروش یافته اند.

کلاژن سازی سبزیجات تیره

سبزیجات غنی از مواد مغذی هستند، اما احتمالا این را نمی دانیم که در عین حال می‌توانند از تجزیه کلاژن جلوگیری کنند.

کلروفیل و ویتامین ث موجود در گیاهان به افزایش کلاژن کمک می‌کند.

علاوه بر اینها کلروفیل آنتی اکسیدانی قوی برای مبارزه با را رادیکال های آزاد دارد که  آسیب های ناشی از یو وی وپیامد آن پیری زود رس را از بین می‌برد.

لیکوپن موجود در این میوه و سبزیجات کلاژن سازی را بالا می‌برد بنابراین باید سعی کنید در رژیم تان فلفل قرمز، سیب زمینی، هویج، گوجه پخته شده بگنجانید

کلاژن سازی

مرکبات مفید برای کلاژن سازی

مرکبات سرشار از ویتامین ث هستند که به پیوند اسید آمینه کمک کرده و در فرایند سازی پوست نقش موثری ایفا می‌کند.

این فرایند برای کلاژن سازی لازم است ویتامین ث پوست را در برابر سموم محافظت می‌کند و در تجزیه کلاژن نقش دارد بنابراین لیمو، پرتقال، گریپ فورت بخورید

تخم کدو هم کلاژن سازی می‌کند

تخم کدو منبع روی است و به عنوان آنتی بیوتیک برای کلاژن سازی عمل می‌کند.

همچنین روی فرایند التیام را بالا می‌برد و غشای سلول را سالم نگه می‌دارد روی در اسفناج، لوبیا قرمز،گردو، بادام یافت می‌شود

تخم مرغ منبع مهم کلاژن سازی

تخم مرغ یکی دیگر از منابع طبیعی کلاژن است. پوست تخم مرغ و زرده آن حاوی کلاژن هستند.

در حقیقت، استفاده از پوست تخم مرغ یک درمان طبیعی برای افزایش سلامت مفاصل به خاطر محتوای سلول های سازنده کلاژن است.

علاوه بر این، تخم مرغ نیز دارای مقدار بالایی از گوگرد است که برای کلاژن سازی لازم است گوگرد به حذف سموم از بدن کمک می‌کند

کلاژن سازی هویج را دست کم نگیرید

نه تنها برای درمان آکنه، بلکه برای کلاژن سازی به دلیل محتوای بالای ویتامین ” آ ” خوب هستند. در حقیقت، هویج کمک می‌کند تا کشش پوست افزایش یابد.

کلاژن را احیا میکند و جریان خون به پوست را افزایش می‌دهد. مصرف هویج تولید چربی را کاهش می‌دهد

سیر و کلاژن سازی!

زمانی که به دنبال منابع طبیعی برای کلاژن سازی هستید، نباید از سیر صرف نظر کنید. در حقیقت سیر غنی از اسید لیپوئیک، گوگرد و تائورین است و می‌تواند به کلاژن سازی، کمک کند.

می توانید سیر را همراه  بسیاری از غذاها صرف کنید و برای فرار از دست بوی ناخوشایند دهان، آن را پخته یا کباب کنید.

ماهی عامل موثر در کلاژن سازی

ماهی حاوی پرولین و گلیسین است اگر نیاز به کلاژن سازی ندارید باز هم ماهی بخورید چون امگا3 به کاهش التهاب وخواب کمک می‌کند و منبع ویتامین د است

کلرلا :کرم رتینول به دلیل اینکه غنی از ویتامین آ است کلاژن سازی را بالا می‌برد کلرلا نوع طبیعی رتینول است که به صورت پودر، قرص یافت می‌شود

کلاژن سازی

اسپیرولینا

طبق مطالعه، اسپیرولین نوعی جلبک آبی – سبز است که می‌تواند به عنوان مکمل بهداشتی برای کلاژن سازی به کار رود. اسپیرولین علاوه بر غنی بودن در آهن، یک قاشق چای خوری از اسپیرولین نیز حاوی محتویات بالایی از مشتقات گلایسین و پرولین است.

اسپیرولین منبع بزرگی از مس نیز هست که یکی از مهم ترین مواد معدنی کلاژن سازی است.

تنها عیب مکمل های غذایی این است که آن‌ها می‌توانند کمی گران قیمت باشند و در عین حال طعم خوبی هم ندارند.

غذاهای گوگردی

مطالعات نشان داده رژیم غنی از گوگرد – کلاژن سازی بسیار قابل توجهی به همراه داردو. غذاهای حیوانی مثل تخم مرغ، گوشت گاو، مرغ و محصولات لبنی، همه منابع بزرگی از گوگرد و برای کلاژن سازی مورد نیاز هستند.

همچنینمهم است گوگرد سبزیجات را مصرف کنید. برخی از منابع غنی سبزیجات، سیر، بروکلی، پیاز، کلم بروکسل، کلم و غیره هستند.

ژلاتین بهترین ماده برای کلاژن سازی

اگر به دنبال منابع طبیعی کلاژن سازی  هستید، بهتر از ژلاتین پیدا نخواهید کرد. در واقع، ژلاتین نوعی از کلاژن است که با جوشاندن بافت های ارتباطی حیوانات ایجاد می‌شود. سپس کلاژن آزاد و خشک می‌شود.

علاوه بر این هضم و جذب ژلاتین آسان است. هنگام خرید ژلاتین باید به کیفیت توجه کنید. ژلاتین گیاهی بخورید.

روغن سبز و سیاه زیتون

روغن زیتون یکی از بهترین روش‌ها برای بهبود پوست و کلاژن سازی است زیتون های سیاه یا سبز گوگرد بالایی دارند سولفور برای مقابله با برخی بیماری های پوستی مانند درماتیت، به کار می‌رود.

آلوئه ورا به کاهش آکنه، خارش پوست و جلوگیری از وقوع انسداد منافذ کمک کند.

آکنه به عنوان بیماری پوستی شناخته می‌شود که منجر به جوش های سر سیاه، جوش ها، و ملتهب شدن تکه های پوست می‌شود.

گوگرد در بسیاری از محصولات پوست مانند، صابون و لوسیون، پاک کننده‌ها پیدا کنید. علاوه بر آن، متابولیسم را نیز افزایش می‌دهد.

بذر کتان و گردو

بذر کتان منبع اسیدهای چرب امگا 3 و فیبر هستند. از آنجا که سلول های پوست توسط یک لایه چربی پوشانده می‌شوند، لایه چربی قوی تر می‌شود و به کاهش خطوط و چروک کمک می‌کند.

علاوه بر این اسیدهای چرب، امگا 3 به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی ورشد مغز کمک می‌کنند. با آسیب زدن به پوست، تابش بیش از حد اشعه یو وی جهش های ژنتیکی ایجاد شده که منجر به سرطان پوست می‌شود.

باید غذاهایی را مصرف کنید که حاوی مقدار زیادی امگا 3 هستند، و باعث افزایش کلاژن سازی، کاهش خطرات سرطان پوست شود. بذر کتان نیز غنی از گوگرد هستند، که برای کلاژن سازی نیز ضروری است.

کلاژن سازی

بوقلمون

بوقلمون علاوه بر کلاژن سازی و بهبود پوست، کاهش خشکی و التهاب سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و روی موجود در آن فشار خون بالا را کاهش و احتمال حمله قلبی وسکته را کاهش می‌دهد.

اگر می‌خواهید کلاژن سازی  بالا رود 2تا3 بار در هفته بوقلمون مصرف کنید

لیمو و پرتقال هم کلاژن سازی می‌کنند

ویتامین ث موجود در پرتغال، لیمو به افزایش کلاژن سازی کمک می‌کند. در حقیقت ویتامین ث یک آنتی اکسیدان قوی است که می‌تواند آسیب شدید و رادیکال را کاهش دهد.

دیگر میوه های غنی ویتامین ث پرتقال، توت فرنگی، آناناس، و عنبه هندی هستند. ویتامین ث آفتاب سوختگی پوست را به طور طبیعی کاهش می‌دهد.

محصولات سویا

ژنیسستئین هورمون گیاهی است که در سویا موجود و در بهبود کلاژن سازی موثر است

کلم

انواع مختلفی کلم وجود دارد آنتی اکسیدان هایی مثل تیوسیانات، لئوتئین،زاگزانتین دارد الاستیسیته، با کلاژن سازی، پوست را بهبود می‌بخشد.

کلم حاوی اسید فولیک، فیبر، ویتامین ب، آهن، کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم، منگنز نیز هست همچنین ویتامین ک موجود متابولیسم را افزایش و احتمال ابتلا به آلزایمر را کاهش می‌دهد

آلو

یکی از علل اصلی سالخوردگی پوست، رادیکال های آزاد است که بافت های پوست را تجزیه می‌کند این آنتی اکسیدان‌ها به خنثی کردن رادیکال های آزاد کمک می‌کنند.

آلو حاوی مقدار بالای آنتی اکسیدان‌ها هستند. بنابراین روزانه 5 تا 6 آلو بخورید. در واقع، آلو به عنوان یکی از بهترین منابع کلاژن سازی شناخته می‌شود

روغن آوکادو

روغن آوکادو به کاهش لکه های پوستی، آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد جلوگیری کرده و علاوه بر کمک به فرایند کلاژن سازی، امگا3 موجود در آن از سرطان پوست نیز جلوگیری می‌کند

کلاژن سازی

کلاژن سازی ماهی سالمون همتا ندارد

روی، امگا3،پروتئین موجود در ماهی برای کلاژن سازی و به تبع آن حفظ سلامت پوست،مرطوب کردن آن، کلاژن سازی و در نهایت جوانسازی پوست بسیار موثر است.

گوجه فرنگی

گوجه فرنگی حاوی فراوانی آنتی اکسیدان، ویتامین ث است که نه تنها برای کلاژن سازی پوست بسیار مفید است، بلکه آن را در برابر آفتاب سوختگی هم  محافظت می‌کند.

توت

توت فرنگی، قره قاط، تمشک،، پر از آنتی اکسیدان‌ها هستند که می‌توانند به جلوگیری از فروپاشی کلاژن و همچنین کمک به فرایند کلاژن سازی و محافظت پوست از علائم سالخوردگی، موثر باشند.

دانه چیا

چیا یک منبع عالی از امگا 3 است که می‌تواند با کلاژن سازی و رساندن رطوبت به پوست به حفظ سلامت سلول های پوست کمک کند

لوبیا

لوبیا حاوی اسید است که به عنوان ماده ضد پیری شناخته شده این اسید می‌تواند آب را نگه دارد، به کلاژن سازی و  کاهش چین و چروک کمک کند.

علاوه بر این، اسید می‌تواند رطوبت پوست را افزایش دهد در نتیجه پوست را صاف و مرطوب نگه می‌دارد.

کشش پوست، رشد سلول های پوست، روند کلاژن سازی را افزایش داده و مفاصل سالم را حمایت می‌کند.

چای سفید

براساس تحقیقات، چای سفید به حفاظت از پروتئین های پوست، به خصوص کلاژن سازی  کمک می‌کند.

همچنین از فعالیت آنزیم هایی که باعث تجزیه کلاژن و ایجاد و چین و چروک می‌شود جلوگیری می‌کند.

پورش گوشت با علف

گوشت علف خورده نیز سرشار از اسید های چرب امگا 3 است که به حفاظت از غشاهای چربی که اطراف سلول های پوست هستند، کمک می‌کند.

این غذا به کاهش التهاب کمک کرده و آمینو اسیدهای ضروری را به منظور حفظ تعادل پوست ارائه می‌کند.

شکلات

جریان خون در پوست را افزایش داده و در برابر آسیب یو وی محافظت می‌کند.

کلاژن سازی

میوه گل رز

میوه گل رز به عنوان عصاره گیاهان و منبعی بزرگ از کلاژن شناخته می‌شوند که نباید از آن‌ها صرف نظر کنید. همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین ث هستند که برای کلاژن سازی کشف شده است.

عسل

عسل یکی از مهمترین منابع کلاژن سازی است و در صورتی که به طور روزانه استفاده شود خواص درمانی دارد. همچنین عسل  به فرآیند بازسازی سلول پوست و همچنین تشکیل پروتئین کلاژن سالم و کمک می‌کند.

مکمل های کلاژن

بنابراین، مواد مغذی به راحتی توسط بدن جذب نمی شوند. توصیه می‌کنیم هنگام افزایش مصرف کلاژن، مواد غذایی غنی از کلاژن را زیاد کنید.

کلاژن سازی و جوانسازی پوست در 4 هفته

جوانی و زیبایی از نعمت‌های خدادادی است و باید برای حفظ آن تلاش کنید. افرادی که به چهره خود اهمیت می‌دهند، اعتماد به نفس بیشتری دارند.

طی این چهار هفته بیشتر به زیبایی خود اهمیت دهید تا بعد از اتمام دوران تغییرات ظاهری مثبتی را در چهره خود ببینید.

هفته اول

تقویت کلاژن‌سازی پوست

شب‌ها هنگامی که به خواب می‌روید، فرایند ترمیم پوست آغاز می‌شود؛ در این زمان جریان خون پوستی تندتر شده در نتیجه ذخیره اکسیژن پوست افزایش می‌یابد.

اسیدهای آمینه پوست وارد عمل شده کلاژن تولید می‌کنند که دشمن شماره یک چروک‌های پوست است؛ اگر‌ فقط خواب کافی (حدود هشت ساعت) داشته باشید این اتفاقات می‌افتد.

خوشبختانه به راحتی می‌توان خوابید، فقط کافی است قبل از خواب از خواندن داستان‌های مهیج و پراسترس و گوش دادن به اخبار و خوردن قهوه خودداری کنید.

بهترین راه رسیدن به آرامش: لباس خواب بپوشید تا راحت‌تر  آرامش را در آغوش بگیرید، نگرانی‌ها وافکار خود را برای صبح فردا کنار بگذارید. لپ‌تاپ و تلویزیون را خارج از محدوده دید خود قرار دهید.

بهترین فعالیت: ورزش جریان خون را تقویت کرده در نتیجه اکسیژن بهتر و بیشتر داخل اندام‌های حیاتی و بافت‌ها می‌شود، اندورفین‌ها آزاد شده و جایی برای استرس باقی نمی‌گذارند، در این میان پوست نیز بی‌نصیب نمی‌ماند.

نرمش‌های اندام تحتانی، مناسب تقویت جریان خون است زیرا بزرگ‌ترین عضلات بدن شما را به تحرک می‌اندازد، نظیر بالا رفتن از پله، دوچرخه سواری، کلاغ پر و پرش به جلو. نرمش و ورزش باعث خروج مواد زائد از صورت شما هم می‌شود.

فقط 20 دقیقه نرمش و عرق ریختن پف زیر چشم‌ها را به نحو چشمگیری کاهش می‌دهد اما به خاطر داشته باشید که نرمش‌های شما حداقل چند ساعت با خواب‌تان فاصله داشته باشد.

زیرا هورمون‌های خونی که بعد از نرمش ترشح می‌شوند، نمی‌گذارند راحت و سریع به خواب روید.

بهترین توصیه:

هزارمین دلیل برای حذف کامل شکر از رژیم غذایی. براساس مطالعات صورت گرفته شکر با فیبرهای کلاژنی پرکننده پوست پیوند خورده، آنها را سفت وسخت کرده و در نهایت منجر به بروز چروک می‌شود.

گفته می‌شود عملکرد کرم‌های زیبایی جدید شکستن این پیوند کلاژن- شکر است.

کلاژن سازی

هفته دوم

 پاکسازی مستمر شبانه

یادتان باشد هر سن و سالی که دارد یا پوست‌تان از هر نوع که باشد، پاک کردن پوست از آلودگی و دود و البته آرایش‌های صورت قبل از خزیدن زیر لحاف، بسیار بسیار ضروری است.

به‌منظور رسیدن به بهترین نتیجه به جای صابون، از یک پاک‌کننده ملایم ساده استفاده کنید. صابون حاوی سورفکتانت (مواد شیمیایی مولد کف) است که موجب خشکی و تشدید چروک‌های ظریف پوست می‌شود.

لایه‌برداری را فراموش نکنید: در اواسط دهه 20 زندگی، بازسازی سلول‌های پوستی از هر 21 روز به هر 30 روز کاهش می‌یابد، و با ورود به دهه 40 این زمان به 40 روز می‌رسد.

برای داشتن پوستی درخشان‌تر خودتان سلول‌های مرده را جدا کنید؛ با مصرف یک کرم لایه بردار، پوست شما سریع‌تر خود را ترمیم و دوباره‌سازی‌ می‌کند.

رتینوئیدها، نسخه درمانی ویتامین A، بهترین ماده برای تسریع سلول‌سازی‌ است که کلاژن‌سازی‌ رانیز سرعت بخشیده و خطوط ظریف صورت را محو می‌کند. Renova و Retin-A برای پوست معجزه می‌کنند.

رتینول،  از خانواده رتینوئیدها که بدون نسخه در دسترس قرار دارد، ضد‌چروک و آکنه است اما هر دوی این محصولات باعث قرمزی و پوسته پوست شدن پوست می‌شود.

به‌منظور کاهش این عوارض جانبی، مصرف فقط کمی کرم، به اندازه نخود، روی تمام قسمت‌های صورت و گردن توصیه می‌شود.

اگر می‌خواهید ببینید به اندازه استفاده کرده‌اید یا خیر، یک عدد دستمال کاغذی روی صورت‌تان قرار دهید، اگر افتاد یعنی کافی و به اندازه بوده است اما اگر به‌صورت‌تان چسبید یعنی بیش از حد استفاده کرده‌اید.

هفته سوم

محو چروک‌ها و جوش‌ها

عاشق آفتاب هستید، اما برای بار صدم باید گفت حتما از ضد‌آفتاب با درجه حفاظتی بالا استفاده کنید.

چرا! نور آفتاب مسئول بیش از 90 درصد پیری‌های زودرس پوست است. اما هنوز هم فقط عده‌ای کم هر 365 روز سال از ضدآفتاب استفاده می‌کنند.

عادت کنید هر روز صبح حتی اگر هوا ابری یا بارانی است، به اندازه یک قاشق چای‌خوری پر ضدآفتاب به‌صورت و گردن خود بمالید و البته همیشه بهترین نوع محصول را با توجه به نوع پوست خود انتخاب کنید.

ضدآفتاب‌های فیزیکی حاوی دی اکسید تیتانیوم و اکسید زینک هستند که از نفوذ طیف وسیعی از اشعه‌ها به داخل پوست جلوگیری می‌کنند.

اما مشکل این است که، مخصوصا روی پوست‌های تیره، قدری گچی به‌نظر می‌رسند و آرایش کردن روی آن خوب نمی‌شود.

پس بهتر است از این نوع ضدآفتاب برای بدن و برای صورت از ضدآفتاب‌های حاوی ترکیبات شیمیایی نظیر مزوریل یا آووبنزون استفاده کنید.

نوع اخیر ضدآفتاب‌ها درحالی‌که پوست را از UVA و UVB مصون نگاه می‌دارند، سبک بوده، به راحتی پخش می‌شوند و اثری از خود روی پوست به جای نمی‌گذارند.

بهترین توصیه: مصرف مرطوب‌کننده فراموش نشود در کنار فواید آنی، استفاده از مرطوب کننده‌ها از آسیب‌های آینده هم جلوگیری می‌کند.

به‌دنبال نوعی مرطوب‌کننده باشید که خواص ضدآفتاب هم داشته (مقاومت در برابر اشعه‌های UV و رادیکال‌های آزاد ناشی از آن) و حاوی مواد ضد‌پیری مانند پپتیدها باشد که در تولید کلاژن مؤثر است.

آکنه‌ها را بکشید: در این هفته پوست شما هم صبح و هم شب نیازمند مراقبت بیشتر است زیرا بالایی‌‌ترین لایه آن طی لایه برداری برداشته شده است.

مصرف روزانه کرم صورت از تحریک پوستی جلوگیری و رطوبت طبیعی پوست را تامین می‌کند. محققان مصرف لایه‌ای ضخیم از فرمولاسیونی حاوی گلیسرین و اسید هیالورونیک را توصیه می‌کنند که جاذب آب است.

در صورتی که پوست شما مستعد آکنه است، از فرمولاسیون ژلی فاقد چربی یا لوسیون استفاده کنید که در عین تامین رطوبت پوست، منافذ پوستی را نمی‌بندد.

مصرف مرطوب‌کننده در تابستان و اوایل پاییز اصلا فراموش نشود. درحالی‌که هوای مرطوب پوست را‌تر و تازه نگه می‌دارد، گرمای شدید و نور خورشید آن را خشک می‌کند.

بهترین توصیه: به تازگی انواع سرم‌های مراقبتی پوست حرف و حدیث‌های زیادی به پا کرده‌اند که البته اکثر آنها درست است.

آنها با محتوای بالایی از مواد فعال در عین حال سبک بوده به راحتی به عمق بیشتری از پوست نفوذ می‌کنند.

به هنگام خرید به‌دنبال سرم‌های ضد‌پیری باشید که حاوی پپتیدهای سفت کننده، فاکتورهای ترمیمی و دوباره‌سازی‌ پوست و انواع گیاهان دارویی و البته نیاسین امید. همانطور که می‌دانید ویتامین B سفید‌کننده است.

از فیلرهای پوست بدانید!

استفاده از یخ برای جوانسازی پوست!

چروک‌ها و جوش‌ها را محو کنید

کلاژن سازی

هفته چهارم

آبرسانی در اولویت نخست

با آبرسانی پوست می‌توانید پوست خود را جوان کنید. آبرسانی پوست را ترمیم و پاکسازی کره و آن را شاداب می‌کند. تاثیر آبرسانی موقت است و برای حفظ سلامت پوست خود می‌توانید حتی هفته‌ای چهار بار این کار را انجام دهید.

در‌واقع در آبرسانی پوست یا هیدرودرمی رطوبت کافی به پوست می‌رشد. درست است که در هر سنی می‌توانید پوست خود را آبرسانی کنید.

اما بهترین سن آبرسانی پوست 30سال به بالاست که زمان شروع چروک‌های روی پوست است.

اگر سن‌تان بیشتر از 30سال است، حتما پوست خود را آبرسانی کنید و چین و چروک‌های سطحی  را از پوست خود دور کنید.

فراموش نکنید که آبرسانی کار درمانی نیست و تنها برای شادابی پوست انجام می‌شود. در آبرسانی باید از کرم‌های مرطوب-کننده استفاده کنید.

بهتر است بدانید که برای افرادی که پوست چرب دارند، استفاده از این تکنیک توصیه نمی‌شود چون ممکن است باعث ایجاد جوش شود.

بهترین توصیه: می‌توانید ابزار آبرسانی را از داروخانه تهیه کنید و خودتان در خانه به‌راحتی این کار را انجام دهید، برای رطوبت رساندن به لایه بیرونی پوست از دستگاه بخور با کرم‌های مخصوص آن استفاده کنید.

با این کار بخار آب جذب پوست‌تان می‌شود و شادابی به پوست شما می‌رسد. فراموش نکنید که بعد از آبرسانی‌ پوست حتما از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کنید تا رطوبت همچنان در پوست شما باقی بماند.

گردآوری: تیم تولید محتوای ایران کازمد

منابع: وبسایت های namnak و beytoote و سایر منابع اینترنتی

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 2

• نوامبر 1, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

08نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 2
• 2 انواع درمان‌های پسوریازیس
• 3 مرطوب‌کننده‌ها
• 4 کرم یا پمادهای استروئیدی برای درمان پسوریازیس
• 5 کرم‌های مشتقات ویتامین D
• 6 مهارکننده‌های کلسینورین (Calcineurin inhibitors)
• 7 کل تار (coal tar)
• 8 دیترانول (Dithranol)
• 9 نور درمانی برای درمان پسوریازیس
• 10 نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B
• 11 پسورالن به علاوه پرتو ماورای بنفش A برای درمان پسوریازیس
• 12 نور درمانی ترکیبی پسوریازیس
• 13 درمان‌های غیر بیولوژیکی پسوریازیس
• 14 متوترکسات (Methotrexate)
• 15 سیکلوسپورین (Cyclosporine)
• 16 اسیترتین (Acitretin)
• 17 داروهای جدیدتر
• 18 درمان‌های بیولوژیکی پسوریازیس
• 19 اتانرسپت (Etanercept)
• 20 آدالیمومب (Adalimumab)
• 21 اینفیلیکسیماب (Infliximab)
• 22 اوستکناماب (Ustekinumab)
• 23 سایر داروهای جدید برای درمان پسوریازیس
• 24 پسوریازیس در کودکان
• 25 برای درمان پسوریازیس چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 2

پسوریازیس جیست، چه علائمی دارد و چگونه می‌تواند درمان شود، این‌ها عناوین اصلی بخش نخست این مقاله بود.

در بخش نخست، بامعرفی بیماری پوستی پسوریازیس یا صدف و تشریح علائم و نشانه های آن، بخش هایی از درمان این بیماری آزاردهنده پوستی را نیز مطالعه کردید.

در بخش دوم مقاله “پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف“، با روش های درمان طبیعی پسوریازیس آشنا خواهیم شد. با ما همراه باشید.

پسوریازیس

انواع درمان‌های پسوریازیس

مرطوب‌کننده‌ها

مرطوب‌کننده‌ها (Emollient)، داروهای نرم‌کننده‌ای هستند که مستقیما روی پوست استعمال می‌شوند تا جلوی از دست دادن آب بدن را بگیرند، در این روش درمانی معمولا یک ورقه نازک روی ناحیه‌ی استعمال مرطوب‌کننده را می‌پوشاند تا از آن محافظت کند.

اگر فرد دچار پسوریازیس خفیف باشد، احتمالا اولین درمانی که پزشک معالج تجویز می‌کند، یک نوع مرطوب‌کننده است. از مزایای اصلی مرطوب‌کننده‌ها کاسته شدن از خارش و پوسته پوسته شدن است.

در همین حال، گمان می‌رود که برخی درمان‌های موضعی روی پوست‌های مرطوب شده مؤثرتر باشند.

توصیه می‌شود، حداقل ۳۰ دقیقه بعد از استعمال داروهای مرطوب‌کننده‌، از درمان‌های موضعی بهره برده شود. انواع مختلفی از محصولات مرطوب‌کننده در بازار موجود است که برخی از آن‌ها قابل تهیه بدون نسخه پزشکی هستند، اما برخی از این محصولات نیاز به تجویز پزشک معالج دارند.

کرم یا پمادهای استروئیدی برای درمان پسوریازیس

کرم‌ها یا پمادهای استروئیدی (کورتیکواستروئیدهای موضعی-topical corticosteroids) عموما برای درمان بیماری پسوریازیس خفیف تا متوسط در اغلب نواحی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

این روش درمانی موجب کاهش التهاب می‌شود. در همین حال، این درمان از روند تولید سلول‌های پوستی کاسته و خارش بدن را کاهش می‌دهد.

کورتیکواستروئیدهای موضعی دارای انواع خفیف تا بسیار قوی هستند. به همین جهت، توصیه می‌شود، تنها در صورت توصیه پزشک از این داروها استفاده شود.

در همین حال، کورتیکواستروئیدهای موضعی قوی‌تر تنها با تجویز پزشک قابل استفاده هستند و فقط روی نواحی کوچک و لکه‌های ضخیم استعمال می‌شوند.

در همین حال، لازم به ذکر است که مصرف بیش از حد از کورتیکواستروئیدهای موضعی می‌تواند باعث نازک شدن پوست فرد شود.

پسوریازیس

کرم‌های مشتقات ویتامین D

کرم‌های مشتقات ویتامین دی (Vitamin D analogues) معمولا همراه با کرم‌های استروئیدی یا به جای آن برای پسوریازیس خفیف تا متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرند و روی نواحی مانند دست و پا، شکم و سینه یا پوست سر تأثیر می‌گذارند.

کرم‌های مشتقات ویتامین D با کند کردن روند تولید سلول‌های پوستی روی علایم بیماری تأثیر می‌گذارند و همین‌طور دارای اثرات ضد التهابی هستند.

نمونه‌هایی از مشتقات ویتامین D عبارتند از: کلسیپوتریول (Calcipotriol)، کلسیتریول (Calcitriol) و تاکالسیتول (Tacalcitol). با وجود عوارض جانبی بسیار کم، توصیه می‌شود تا حد امکان از مصرف زیاد این نوع داروها بپرهیزید.

مهارکننده‌های کلسینورین (Calcineurin inhibitors)

مهارکننده‌های کلسینورین، مانند تاکرولیموس (Tacrolimus) و پیمکرولیموس (pimecrolimus)، پمادها یا کرم‌هایی هستند که از فعالیت دستگاه ایمنی بدن می‌کاهند و به کاهش التهاب کمک می‌کنند.

در مواردی که کرم‌های استروئیدی اثربخش نباشند، پزشکان برای درمان پسوریازیس در نواحی حساسی مانند پوست سر، نواحی تناسلی و چین‌های پوستی مهارکننده‌های کلسینورین را برای بیماران خود تجویز می‌کنند.

نکته مهم اینکه، در هنگام شروع به مصرف مهارکننده‌های کلسینورین، فرد ممکن است دچار تحریک پوستی یا خارش و سوزش شود، خوشبختانه این علایم خفیف تنها ظرف یک هفته بهبود می‌یابند.

کل تار (coal tar)

کل تار، روغنی غلیظ و سنگین است و احتمالا قدیمی‌ترین درمان بیماری پسوریازیس هم است. نحوه اثربخشی این دارو مشخص نیست، اما می‌تواند موجب کاسته شدن از پوسته‌ پوسته‌ها، التهاب و خارش پوستی شود.

در صورتی که سایر درمان‌های موضعی اثربخشی لازم را نداشته باشند، ممکن است در درمان بیماری پسوریازیس روی نواحی دست و پا، سینه و شکم یا پوست سر از کل تار بهره برده شود.

نکته دیگر اینکه، کل تار می‌تواند لباس و ملحفه را لکه‌دار کند و بوی بسیار تندی دارد. در همین حال، کل تار را می‌توان به صورت ترکیبی با نور درمانی مورد استفاده قرار داد.

دیترانول (Dithranol)

دیترانول یا آنترالین بیش از پنجاه سال است که برای درمان پسوریازیس به کار می‌رود. این دارو قبلا نشان داده است که اثر خوبی در سرکوب تولید سلول‌های پوستی دارد و عوارض جانبی کمی نیز دارد.

با این حال، استعمال مقادیر بالای این دارو، می‌تواند موجب سوزش در ناحیه‌ی مورد استعمال شود.

دیترانول عموما به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای بهبودی بیماری پسوریازیس موثر بر دست و پا یا شکم و سینه و تنها تحت نظر پزشک معالج توصیه می‌شود.

این دارو نیز مانند کل تار می‌تواند موجب لکه‌دار شدن پوست، لباس و البسه حمام و حوله شود.

به همین جهت، داروی دیترانول به وسیله دستکش مخصوصی به مدت ۱۰ تا ۶۰ دقیقه روی پوست فرد استعمال می‌شود و سپس شسته می‌شود. داروی دیترانول را می‌توان به صورت ترکیبی با نور درمانی مورد استفاده قرار داد.

پسوریازیس

نور درمانی برای درمان پسوریازیس

نور درمانی (phototherapy) از نور طبیعی و مصنوعی برای درمان پسوریازیس مورد استفاده قرار می‌گیرد. نور درمانی نوع مصنوعی را می‌توان در بیمارستان‌ها و برخی مراکز پزشکی و عموما تحت‌نظر یک متخصص پوست انجام داد.

لازم به ذکر است که نور درمانی با آفتاب گرفتن کاملا متفاوت است.

نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B

نوردرمانی پرتو ماورای بنفش B از طول موج نوری نامرئی بهره می‌برد. پرتوی ماورای بنفش می‌تواند به کاسته شدن از روند تولید سلول‌های پوستی بیانجامد.

عموما این روش درمانی، برای برخی از بیماران مبتلا به پسوریازیس که درمان‌های موضعی در آن‌ها اثربخشی نداشته توصیه می‌شود. با وجودی که هر جلسه نور درمانی به این روش تنها چند دقیقه به طول می‌انجامد.

اما شاید لازم باشد که بیمار هفته‌ای ۲ تا  جلسه و به مدت ۶ تا ۸ هفته به مرکز درمانی مراجعه کند.

پسورالن به علاوه پرتو ماورای بنفش A برای درمان پسوریازیس

برای این درمان ابتدا به فرد قرص حاوی ترکیباتی به نام پسورالن (Psoralen) خورانده می‌شود. در همین حال، ممکن است که پسورالن مستقیما روی پوست فرد استعمال شود.

با استعمال پسورالین، پوست فرد مبتلا به پسوریازیس نسبت به نور حساس‌تر می‌شود که می‌تواند به صورت بالقوه بر اثربخشی پرتوی ماورای بنفش A بیافزاید.

همان‌طور که از نام آن مشخص است، نفوذپذیری پرتوی ماورای بنفش A از ماورای بنفش B به پوست بیشتر است.

این روش درمانی در صورتی که فرد مبتلا به پسوریازیس شدید باشد و به سایر روش‌های درمانی پاسخ مناسبی نداده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در همین حال، این نوع نور درمانی دارای عوارض جانبی از جمله تهوع، سردرد، سوزش و خارش پوستی است. در همین حال، شاید برای جلوگیری از آب‌مروارید نیاز باشد فرد تا ۲۴ ساعت پس از مصرف قرص از عینک مخصوصی استفاده کند.

درمان طولانی‌مدت به این روش درمانی، از آنجایی که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد، به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.

نور درمانی ترکیبی پسوریازیس

ترکیب نور درمانی با سایر روش‌های درمانی اغلب باعث افزایش اثربخشی در بهبود بیماری پسوریازیس می‌شود. برخی پزشکان از نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B به همراه کل تار بهره می‌برند.

کل تار می‌تواند پوست را پذیرای نور بیشتری کند که به روند درمان تسریع می‌بخشد. ترکیب نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B با کرم دیترانول نیز شاید برای برخی بیماران مؤثر باشد که به «درمان اینگرام» نیز معروف است.

اگر فرد به بیماری پسوریازیس شدید مبتلا باشد یا سایر درمان‌ها اثربخشی روی فرد نداشته باشند، شاید پزشک به بیمار، درمان‌های هدفمند را توصیه کند که روی کل بدن تأثیر می‌گذارد.

داروهای هدفمندی که توسط پزشک معالج تجویز می‌شوند، می‌توانند در درمان پسوریازیس بسیار مؤثر باشند، اما از آنجایی که روی کل بدن تأثیر می‌گذارند، دارای عوارض جانبی جدی نیز هستند.

لازم به ذکر است که تمامی درمان‌های هدفمندی که برای پسوریازیس توصیه می‌شوند دارای مزایا و خطرات بسیاری هستند. از این جهت، توصیه می‌شود، قبل از شروع این نوع درمان، با پزشک معالج در مورد درمان‌های مختلف و عوارض مرتبط به آن مشورت شود.

در زنانی که قصد بارداری دارند یا قبلا حامله شده‌اند یا اینکه دارای نوزاد شیرخواره هستند، قبل از مصرف هر نوع داروی جدیدی توصیه می‌شود با پزشک خود مشورت‌های لازم را انجام دهند تا از مناسب بودن مصرف این داروها در دوران بارداری یا شیردهی اطمینان پیدا کنند.

درمان‌های هدفمند به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند که شامل درمان‌های غیر بیولوژیکی (معمولا به صورت قرص یا کپسول) و بیولوژیکی (معمولا به صورتی تزریقی) هستند.

پسوریازیس

درمان‌های غیر بیولوژیکی پسوریازیس

متوترکسات (Methotrexate)

متوترکسات با کند کردن روند تولید سلول‌های پوستی و سرکوب التهاب در پسوریازیس می‌تواند به بهبود بیماری پسوریازیس در فرد یاری برساند. این دارو معمولا هفته‌ای یک بار مصرف می‌شود.

داروی متوترکسات می‌تواند باعث حالت تهوع شود و احتمالا بر تولید سلول‌های خونی نیز اثر بگذارد. علاوه بر این، مصرف طولانی‌مدت این دارو می‌تواند موجب آسیب به کبد فرد شود.

افرادی که مبتلا به انواع بیماری‌های کبدی هستند به هیچ‌وجه نباید داروی متوترکسات را مصرف کنند. در همین حال، مصرف نوشیدنی‌های الکلی در هنگام مصرف این دارو ممنوع است.

متوترکسات می‌تواند برای نوزادان شیرخواره بسیار مضر باشد، بنابراین مهم است که خانم‌ها در صورت تشخیص بیماری، پیش از بارداری از داروهای ضد بارداری استفاده کنند و در حین مصرف این دارو و حداقل ۳۳ ماه پس از قطع مصرف دارو از بارداری خودداری کنند.

خطرات این دارو روی مردانی که می‌خواهند صاحب فرزند شوند، کاملا شناخته شده نیست. اما جهت احتیاط توصیه می‌شود، مردان نیز حداقل ۳ ماه پس از مصرف آخرین دوز داروی  متوترکسات، از صاحب فرزند شدن خودداری کنید.

سیکلوسپورین (Cyclosporine)

سیکلوسپورین دارویی است که دستگاه ایمنی بدن فرد را سرکوب می‌کند. این دارو در اصل برای جلوگیری از پس زدن پیوند عضو مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما تحقیقات نشان داده که در درمان انواع بیماری پسوریازیس اثربخش است.

سیکلوسپورین عموما به صورت روزانه مصرف می‌شود. از آنجایی که سیکلوسپورین احتمال ابتلا به بیماری‌های کلیوی و فشار خون را افزایش می‌دهد، توصیه می‌شود حتما تحت‌نظر پزشک مصرف شود.

اسیترتین (Acitretin)

اسیترتین یک رتینوئید (retinoid) خوراکی است که از روند تولید سلول‌های پوستی می‌کاهد. اسیترتین برای درمان پسوریازیس شدیدی در افرادی مورد استفاده قرار می‌گیرد که به سایر درمان‌های هدفمند غیر بیولوژیکی پاسخ مثبتی نداده‌اند.

این دارو نیز معمولا به صورت روزانه مصرف می‌شود. اسیترتین نیز مانند دیگر داروهای هدفمند عوارض جانبی خاص خود را دارد، از جمله خشکی و ترک‌خوردگی لب‌ها، خشکی مجاری حلق و بینی و در موارد نادری ابتلا به بیماری هپاتیت.

استریترین نیز می‌تواند برای  نوزادان شیرخواره بسیار مضر باشد. بنابراین مهم است که خانم‌ها پس از حاملگی، از داروهای ضد بارداری استفاده کنند.

در حین مصرف این دارو باردار نشوند و حداقل ۳ سال پس از قطع مصرف این دارو، باردار نشوند. با این حال، مصرف داروی اسیترتین برای مردانی که می‌خواهند صاحب فرزند شوند، بی‌خطر است.

داروهای جدیدتر

اپرمیلاست (Apremilast) و دی‌متیل فومارات (Dimethyl fumarate) از جمله داروهای جدیدتری هستند که به کاهش التهاب پسوریازیس کمک می‌کنند. این داروها به صورت قرص و روزانه مصرف می‌شوند.

این داروها فقط به افراد مبتلا به پسوریازیس شدید که سایر درمان‌های بیولوژیکی در آن‌ها اثربخش نبوده باشد توصیه می‌شود.

درمان‌های بیولوژیکی پسوریازیس

درمان‌های بیولوژیکی، سلول‌های بیش‌فعال دستگاه ایمنی را هدف قرار داده و موجب کاهش التهاب می‌شوند. این درمان‌ها نیز در صورتی به افراد مبتلا به پسوریازیس شدید توصیه می‌شود که به درمان‌های دیگر پاسخ مناسبی نداده‌اند یا اینکه امکان بهره بردن از سایر درمان‌ها را ندارند.

اتانرسپت (Etanercept)

اتانرسپت دو بار در هفته تزریق می‌شود و پس از آن بنا به تشخیص پزشک متخصص روند درمان قطع یا ادامه می‌یابد. عموما اگر پس از ۱۲ هفته هیچگونه بهبودی در بیماری پسوریازیس فرد حاصل نشد، این درمان کاملا متوقف می‌شود.

از عوارض جانبی اصلی اتانرسپت می‌توان به جوش در ناحیه‌ی تزریق اشاره کرد. با این حال، از آنجایی که اتانرسپت بر کل دستگاه ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد، دارای عوارض جانبی جدی از جمله عفونت شدید است.

اگر فرد مبتلا به پسوریازیس سابقه‌ی بیماری سل را داشته باشد، احتمال عود مجدد بیماری وجود دارد. به همین جهت، توصیه می‌شود، فرد در هنگام درمان، کاملا تحت‌نظر پزشک معالج قرار داشته باشد.

آدالیمومب (Adalimumab)

داروی آدالیمومب هر 2 هفته یک بار تزریق می‌شود و پس از تشخیص پزشک روند درمان قطع یا ادامه می‌یابد. اگر بعد از ۱۶ هفته هیچگونه بهبودی در بیماری پسوریازیس فرد به‌وجود نیامد، درمان به این روش قطع می‌شود.

از عوارض اصلی آدالیمومب می‌توان به سردرد، جوش در محل تزریق و حالت تهوع اشاره کرد. با این حال، از آنجایی که داروی آدالیمومب بر کل دستگاه ایمنی بدن تأثیر می‌گذار.

احتمال بروز عوارض جانبی جدی از جمله عفونت‌های شدید در فرد وجود دارد. به همین جهت، توصیه می‌شود، فرد حتی‌الامکان در حین مصرف این دارو تحت‌نظر پزشک معالج باشد.

اینفیلیکسیماب (Infliximab)

اینفلیکسیماب به عنوان قطره (یا تزریق) رگی تجویز می‌شود. داروی اینفیلیکسیماب ابتدا در ۶ هفته اول ۳ بار در هفته تزریق می‌شود و سپس ۱ تزریق در ۸ هفته بعدی انجام می‌گیرد. در صورتی که پس از ۱۰ هفته، هیچگونه بهبودی در فرد مبتلا به پسوریازیس حاصل نشد، درمان به این روش قطع می‌شود.

از عوارض جانبی اصلی اینفلیکسیماب می‌توان به سردرد اشاره کرد. در همین حال، از آنجایی که اینفلیکسیماب روی کل دستگاه ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد، خطر عوارض جانبی جدی از جمله عفونت‌های شدید در فرد وجود دارد. توصیه می‌شود، فرد در حین مصرف این دارو تحت‌نظر پزشک معالج خود باشد.

اوستکناماب (Ustekinumab)

اوستکناماب در ابتدای شروع درمان تزریق می‌شود و سپس چهار هفته بعد دوباره به بیمار تزریق می‌شود. پس از این، تزریق این دارو برای ۱۲ هفته ادامه پیدا می‌کند. اگر بعد از ۱۶ هفته هیچگونه بهبودی در روند بیماری پسوریازیس حاصل نشد، درمان به این روش کاملا متوقف می‌شود.

از عوارض جانبی اصلی مصرف داروی اوستکناماب می‌توان به عفونت گلو و جوش در ناحیه‌ی تزریق اشاره کرد. با این حال، از آنجایی که اوستکناماب روی کل دستگاه ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد، خطر عوارض جانبی جدی از جمله عفونت‌های شدید در فرد وجود دارد. توصیه می‌شود، فرد در حین مصرف این دارو تحت‌نظر پزشک معالج خود باشد.

سایر داروهای جدید برای درمان پسوریازیس

گوسل کوماب (Guselkumab)، برودالوماب (Brodalumab)، ایکسیکیزوماب و سکییوکروماب درمان‌های بیولوژیکی جدیدتری هستند که به صورت تزریقی به کار می‌روند.

این داروها برای افراد مبتلا به پسوریازیس شدید که به سایر درمان‌ها پاسخ مناسبی نداده‌اند یا کسانی که امکان استفاده از سایر روش‌های درمانی را ندارند توصیه می‌شود.

در صورتی که ۱۲ هفته از شروع درمان پسوریازیس با داروهای برودالوماب، ایکسیکیزوماب (Ixekizumab) و سکییوکروماب (Secukinumab) گذشته باشد و در فرد بهبودی حاصل نشده باشد، درمان قطع می‌شود.

این بازه‌ی زمانی برای گوسل کوماب، ۱۶ هفته است که در صورت عدم بهبودی، پزشک بنا به تشخیص خود، روند درمان را متوقف می‌کند.

پسوریازیس در کودکان

پسوریازیس گوتتا در درجه اول بر نوجوانان و کودکان تاثیر می‌گذارد. عفونت باکتریایی مانند استرپتوکوک که موجب گلو درد می‌شود؛ معمولا این نوع از پسوریازیس را ایجاد می‌کند.

این نوع از بیماری پسوریازیس با ضایعات کوچک قطره‌ای شکل بر روی تنه، دست‌ها، پاها و پوست سر خود را نشان می‌دهد.

برای درمان پسوریازیس چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد

اگر احتمال می‌دهید که به پسوریازیس مبتلا هستید؛ حتما به پزشک مراجعه کنید تا پس از تشخیص قطعی درمان شما آغاز شود. همچنین اگر پسوریازیس این مشکلات را برای شما به همراه دارد:

• باعث ناراحتی و درد می‌شود
• پسوریازیس ظاهر پوست شما را نامطلوب کرده و دچار ریزش مو شده‌اید.
• منجر به مشکلات معمول مانند درد، تورم یا عدم توانایی برای انجام وظایف روزانه شده است.
• در صورتی که علائم و نشانه‌های پسوریازیس شما رو به وخامت است یا درمان نتیجه‌بخش نبوده، حتما از مشاوره‌های پزشکی راهنمایی و کمک بگیرید.
• ممکن است به داروهای مختلف یا ترکیبی از درمان‌های لازم برای مدیریت پسوریازیس نیاز داشته باشید.

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 1

• نوامبر 1, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

06نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 1
• 2 پسوریازیس چیست؟
• 3 علت بروز بیماری پسوریازیس
• 4 میزان شیوع پسوریازیس
• 5 علائم پسوریازیس عبارتند از:
• 6 چگونگی تشخیص پسوریازیس
• 7 انواع بیماری پسوریازیس
• 8 پسوریازیس پلاک (Plaque psoriasis)
• 9 پسوریازیس پوست سر (Scalp psoriasis)
• 10 پسوریازیس ناخنی (Nail psoriasis)
• 11 پسوریازیس قطره‌ای (Guttate psoriasis)
• 12 پسوریازیس معکوس (Inverse psoriasis)
• 13 عوامل ابتلا به بیماری پسوریازیس
• 14 چه کسانی بیشتر در معرض پسوریازیس قرار دارند؟
• 15 سابقه خانوادگی
• 16 عفونت‌های ویروسی و باکتریایی
• 17 استرس
• 18 چاقی
• 19 سیگار کشیدن
• 20  بیماری صدف زمینه‌ساز کدام بیماری‌ها است
• 21 درمان بیماری پسوریازیس
• 22 انواع درمان بیماری پسوریازیس

پسوریازیس | تشخیص و درمان بیماری پوستی صدف- بخش 1

پسوریازیس، بیماری که خیلی‌ها با آن درگیر هستند ولی کمتر کسی درباره این بیماری پوستی آزاردهنده می‌داند.

پسوریازیس یک نوع بیماری یک بیماری شایع پوستی است که چرخه زندگی سلول‌های پوست از حالت طبیعی خارج می‌شود و به سرعت شروع به تقسیم سلولی می‌کنند.

بروز بیماری پسوریازیس باعث می‌شود که سلول‌ها به سرعت در سطح پوست تولید شوند. سلول‌های پوستی اضافی، در اندازه‌ها و تکه‌های قرمز هستند که خارش دارند و گاهی هم دردناک هستند.

پسوریازیس چیست؟

بیماری پوستی پسوریازیس چندان شایع نیست ولی افرادی که با آن درگیر هستند مشکلات عدیده‌ای را پیش رو دارند.

بیماری پسوریازیس که آن را به نام بیماری صدف نیز می‌شناسند، یک بیماری پوستی خودایمنی است.

به عبارت دیگر پس از بروز بیماری پسوریازیسف بدن انسان بر علیه خودش عمل می‌کند.

سلول‌های مرده و آسیب‌دیده پوست انسان دائم در حال ریزش هستند و سلول‌های سالم و جدید جایگزین آن‌ها می‌شوند.

ولی در این بیماری به دلیل سیگنال‌ها و دستورات اشتباهی که به سلول‌های پوستی می‌رسد، سلول‌ها با سرعتی بسیار بیشتر از ریزش سلول‌ها، تولید می‌شوند.

به این ترتیب پسوریازیس سبب پوسته‌پوسته شدن پوست می‌شود و ظاهری نامناسب به پوست فرد می‌دهد.

این بیماری یک بیماری ژنتیکی بوده و به هیچ عنوان مسری و واگیردار نیست. پسوریازیس یک بیماری مزمن است که در حال رفت‌و‌آمد است.

به این معنی که گاهی هست و گاهی نیست و هدف اصلی در درمان پسوریازیس این است که سرعت رشد سلول‌های پوست را کاهش دهد.

پسوریازیس

علت بروز بیماری پسوریازیس

علت پسوریازیس به طور کامل مشخص نشده است؛ اما به نظر می‌رسد که با سیستم ایمنی بدن، سلول‌های T و دیگر گلبول‌های سفید خون به نام نوتروفیل‌ها در ارتباط است.

سلول‌های T به طور معمول از بدن در برابر عوامل خارجی مانند ویروس‌ها یا باکتری‌ها دفاع می‌کنند. اما گاهی همین سلول‌های T به اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کنند و آن‌ها را آلوده می‌کنند.

سلول‌های بیش از حد فعال T، باعث افزایش تولید سلول‌های پوست، سلول‌های T بیشتر و سایر سلول‌های سفید خون، به خصوص نوتروفیل‌ها می‌شوند.

این عوامل باعث قرمزی پوست و ضایعات پوستی می‌شوند. رگ‌های خونی موجود در مناطق آسیب‌دیده پسوریازیس باعث ایجاد قرمزی در این ضایعات پوستی می‌شوند.

این فرآیند تبدیل به یک چرخه مداوم می‌شود که در آن سلول‌های پوستی جدید به سرعت در حال حرکت به سمت لایه خارجی پوست هستند. این اتفاق ممکن است طی روزها یا هفته‌ها به طول انجامد.

میزان شیوع پسوریازیس

براساس آمار وزارت بهداشت آمریکا حدود ۷.۵ میلیون نفر از مردم آمریکا به بیماری پسوریازیس مبتلا هستند. همه‌ گروه‌های سنی از کودکان تا سالمندان ممکن است به آن مبتلا شوند. همچنین این بیماری هم در زنان و هم در مردان به طور یکسان مشاهده شده است.

پسوریازیس

علائم پسوریازیس عبارتند از:

• فلسی شدن پوست به همراه پینه‌های زبر قرمز یا صورتی برآمده؛
• پوست خشک و ترک‌خورده که ممکن است خونریزی کند؛
• خارش و سوزش و درد روی پوست؛
• ضخیم شدن و برآمدگی ناخن‌ها
• تاول‌های پر از چرک روی لکه‌های قرمز پوست

این علائم می‌توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند اما بیشتر روی زانوها، آرنج‌ها و پوست سر ایجاد می‌شوند.

در صورتی که فرد به این بیماری مبتلا باشد، همان‌طور که اشاره شد چرخه‌ سلولی سلول‌های پوستی به هم می‌ریزد و سلول‌ها بیش از حد تقسیم می‌شوند.

این فرایند موجب ایجاد زخم‌هایی نقره‌ای رنگ و ضخیم بر سطح پوست می‌شوند؛ که اغلب قرمزی و سوزش و خارش را نیز به همراه دارند.

از دیگر علائم این بیماری ضخیم شدن ناخن‌ها، پوست خشک و ترک‌خورده و نقاط پوسته‌پوسته شده در پوست است. گاهی مفاصل متورم و سفت‌شده نیز با دیگر علائم بیماری پسوریازیس همراه است.

انواع خفیف این بیماری صرفا از نظر زیبایی برای فرد آزاردهنده است ولی انواع شدید آن دردهای بسیاری برای فرد به همراه می‌آورد و موجب تغییر شکل و از کار افتادگی برخی نواحی در بدن فرد می‌شود.

علائم پسوریازیس بیشتر در نواحی آرنج، زانو و پوست سر بروز می‌کند ولی ممکن است نواحی دیگر نیز درگیر شوند.

چگونگی تشخیص پسوریازیس

بعد از مراجعه‌ فرد به متخصص پوست، مو و زیبایی، ابتدا فرد مورد معاینه فیزیکی قرار می‌گیرد. با توجه به این که علائم پوستی این بیماری اغلب واضح است و به سادگی از دیگر انواع عوارض پوستی تشخیص داده می‌شود.

اما به ندرت پیش می‌آید که پزشک قادر به تشخیص این بیماری نباشد، در این صورت پزشک از بیمار نمونه آزمایشگاهی تهیه می‌کند تا به تشخیص قطعی برسد.

انواع بیماری پسوریازیس

تکه‌های پسوریازیس می‌توانند در چندین نقطه از پوست رشد کنند و حالتی مثل شوره سر را به وجود آورند و یا می‌توانند شامل نقاطی وسیع‌تر بر روی دیگر قسمت‌های پوست باشند.

انواع پسوریازیس اغلب به مدت چند هفته یا چند ماه فرسوده می‌شوند و در نهایت از بین می‌روند و بعد از یک یا دو روز پوست به حالت اولیه باز می‌گردد. اما همان‌طور که گفته شد تحت شرایط گوناگون، پسوریازیس در حالت رفت‌و‌آمد است.

مهم‌ترین انواع پسوریازیس عبارتند از:

پسوریازیس پلاک (Plaque psoriasis)

شایع‌ترین نوع پسوریازیس است که حدودا 90 درصد از انواع این بیماری را تشکیل می‌دهد. علامت آن پوستی خشک است که زخم‌های قرمز رنگ به همراه فلس‌های نقره‌ای روی آن‌ها را پوشانده‌اند.

زخم‌های پلاکی ممکن است همه جای بدن را درگیر کنند ولی اغلب اوقات این زخم‌ها را در نواحی زانو و آرنج می‌بینیم.

پسوریازیس پوست سر (Scalp psoriasis)

این نوع از پسوریازیس سبب درگیری پوست سر می‌شود و گاهی موجب ریزش موقتی پوست سر هم می‌شود که بعد از درمان این بیماری این مشکل هم برطرف خواهد شد.

پسوریازیس ناخنی (Nail psoriasis)

در نیمی از مواقع این بیماری به ناخن‌های فرد نیز رسیده و سبب مشکلاتی در آن‌ها نیز می‌شود؛ از جمله سوراخ شدن ناخن‌ها، غیر عادی شدن شکل ناخن‌ها، کنده شدن ناخن‌ها و تغییر رنگ آن‌ها

پسوریازیس قطره‌ای (Guttate psoriasis)

در این نوع از پسوریازیس نقاطی شبیه به قطره در نواحی قفسه سینه، دست‌ها، پاها و پوست سر ایجاد می‌شود.

پسوریازیس معکوس (Inverse psoriasis)

در این حالت زخم‌هایی قرمز رنگ و نواحی ملتهب در زیر بغل، کشاله ران، دور اندام‌های جنسی و زیر سینه‌ها (مخصوصا اگر بزرگ باشند) ایجاد می‌شود که با دستکاری و مالیدن و نیز با تعریق، تشدید می‌شوند.

پسوریازیس

عوامل ابتلا به بیماری پسوریازیس

ابتلا به صدف دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد که از بین آن‌ها سابقه‌ خانوادگی و ژنتیک نقش بسیار مهمی را بازی می‌کند.

از دیگر عوامل می‌توان به کمبود ویتامین دی، آب‌و‌هوای سرد، مصرف بیش از حد الکل، عفونت‌ها؛ مخصوصا عفونت گلو یا برفک دهان، صدمه به پوست و سیگار کشیدن اشاره کرد.

بعضی از داروها مانند داروهایی که برای فشارخون بالا مصرف می‌شوند و یا داروهای بیماری‌های دوقطبی، داروهای ضد مالاریا و یا داروهای ضد چاقی نیز ممکن است زمینه‌ساز ابتلا به صدف باشند.

چه کسانی بیشتر در معرض پسوریازیس قرار دارند؟

هر کسی می‌تواند در خطر ابتلا به پسوریازیس باشد، اما برخی عوامل می‌توانند خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهند. از جمله:

سابقه خانوادگی

سابقه خانوادگی یکی از مهم‌ترین عوامل خطر است. داشتن یک والد پسوریازیس خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد و داشتن دو والد پسوریازیس خطر بیشتری را به همراه دارد.

عفونت‌های ویروسی و باکتریایی

افراد مبتلا به HIV بیشتر احتمال دارد که صدف را توسعه دهند تا افرادی که سیستم ایمنی سالمی دارند. کودکان و نوجوانان با عفونت‌های تکراری، به ویژه گلودرد، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند.

استرس

از آنجا که تنش می‌تواند بر سیستم ایمنی بدن تاثیر بگذارد، سطوح استرس بالا ممکن است خطر ابتلا به صدف را افزایش دهد.

چاقی

وزن بیش از حد خطر ابتلا به صدف را افزایش می‌دهد.

سیگار کشیدن

استفاده از دخانیات نه تنها خطر ابتلا به صدف را افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند شدت بیماری را هم افزایش دهد. سیگار کشیدن نیز ممکن است در ابتدای توسعه بیماری نقش داشته باشد.

 بیماری صدف زمینه‌ساز کدام بیماری‌ها است

اگر پسوریازیس دارید، در معرض خطر برخی بیماری‌های خاص هستید. این بیماری‌ها شامل:

اختلالات چشم: بیماری ملتحمه و بلفاریت در افراد مبتلا به پسوریازیس رایج هستند.

دیابت نوع 2: خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در افراد مبتلا به صدف بیشتر است.

فشار خون بالا: فشار خون بالا در افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر دیده می‌شود.

بیماری قلب و عروقی: برای افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند، خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی دو برابر بیشتر از افراد بدون این بیماری است. صدف و بعضی از درمان‌هایی که صورت می‌گیرند، باعث افزایش ضربان قلب، سکته مغزی، کلسترول بالا و آترواسکلروز می‌شوند.

سندروم متابولیک: این سندرم که شامل: فشار خون بالا، افزایش سطح انسولین و سطوح کلسترول غیر طبیعی است، خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می‌دهد.

بیماری پارکینسون: این بیماری مزمن عصبی بیشتر در افراد مبتلا به پسوریازیس اتفاق می‌افتد.

بیماری کلیوی: پسوریازیس متوسط ​​تا شدید بیماران کلیوی را با خطر بیشتری تهدید می‌کند.

مشکلات عاطفی: پسوریازیس همچنین می‌تواند کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. پسوریازیس با کمبود اعتماد به نفس و افسردگی همراه است.

سایر بیماری‌های خود ایمنی مانند بیماری ام اس و بیماری‌های التهابی روده به نام بیماری کرون بیشتر به افرادی که مبتلا به صدف هستند حمله می‌کنند.

پسوریازیس

درمان بیماری پسوریازیس

در اکثر موارد، بیماران با مراجعه به یک پزشک عمومی درمان‌ می‌شوند. اما اگر علایم فرد شدید باشد یا به سایر درمان‌ها پاسخ مناسبی ندهد، ممکن است، پزشک بیمار را به یک متخصص پوست ارجاع دهد.

درمان‌های بیماری پسوریازیس به نوع، شدت و ناحیه‌ بروز ضایعات پوستی بستگی دارد. پزشکان عموما با درمان‌های خفیفی مانند استعمال پمادهای موضعی روند درمان بیمار را شروع می‌کنندو

در صورتی که بیمار به این درمان‌ها پاسخ مناسبی ندهد، روش‌های درمانی قوی‌تری را در پیش می‌گیرند.

درمان‌های مختلف و گسترده‌ای برای بیماری صدف وجود دارد، اما هر فردی به نوع خاصی از درمان‌ها پاسخ می‌دهد، از این جهت، تعیین بهترین و مؤثرترین درمان برای هر فرد دشوار است.

چنانچه فرد احساس کند که روش درمانی او تأثیر کافی را ندارد یا اینکه در حین درمان عوارض ناخوشایندی را تجربه می‌کند، بهتر است هر چه سریع‌تر با پزشک معالج خود مشورت کند.

پسوریازیس

انواع درمان بیماری پسوریازیس

درمان‌های بیماری پسوریازیس به ۳ دسته‌ کلی تقسیم می‌شوند:

درمان‌های موضعی (Topical treatments): کِرم‌ها و پمادهایی که روی پوست بیمار استعمال می‌شوند

نور درمانی (phototherapy): در این نوع درمان، پوست در معرض انواع خاصی از پرتوهای ماورای بنفش قرار می‌گیرد

درمان هدفمند (Systemic therapy): در این درمان انواع داروهای خوراکی و تزریقی برای بیمار تجویز می‌شود

انواع مختلفی از درمان‌ها اغلب به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار می‌گیرند. همین‌طور این امکان وجود دارد که پزشک در صورت صلاح‌دید، مرتبا در روند درمان بیماری تجدید نظر کند.

در همین حال، بیمار ممکن است بخواهد از یک برنامه مراقبتی خاص بهره ببرد که شامل مشورت روزمره با پزشک است که می‌تواند به روند بهبودی فرد کمک کند.

درمان‌های موضعی (Topical treatments): درمان‌های موضعی عموما، اولین روش‌های درمانی هستند که برای پسوریازیس خفیف تا متوسط توصیه می‌شوند. در این نوع درمان‌ها، کرم‌ها و پمادهایی در نواحی آسیب‌دیده فرد استعمال می‌شود.

در طول درمان‌های موضعی، فرد ممکن است تأثیر این درمان‌ها را مشاهده کند بنابراین لازم است که برای بهبودی کامل تا ۶ هفته برای اثربخشی کامل به روند درمانی ادامه دهد.

در همین حال،‌ اگر بیماری پسوریازیس در ناحیه‌ی فرق سَر بروز پیدا کند، ممکن است برای فرد ترکیبی از شامپو و پماد تجویز شود.

این مقاله ادامه دارد….

عفونت پوست | آنچه باید درباره عفونت باکتریایی پوست بدانید

• اکتبر 31, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

04نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 عفونت پوست | آنچه باید درباره عفونت باکتریایی پوست بدانید
• 2 دلایل بروز عفونت پوست
• 3 پیشگیری
• 4 درمان
• 5 9 عفونت شایع پوست با منشا باکتری
• 6 سلولیت هم یک نوع عفونت پوست است
• 7 نوعی عفونت پوست به نام اریسیپلاس
• 8 عفونت پوست از نوع فولیکولیت
• 9 فولیکولیت “وان آب داغ”
• 10 کورک نوعی دیگر از عفونت پوست
• 11 به این عفونت پوست کفگیرک می‌گویند
• 12 زردزخم هم عفونت پوست است
• 13 اریتراسما
• 14 عفونت های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین
• 15 عفونت قارچی یا باکتریایی پوست
• 16 عفونت پوست در اثر قارچ ها
• 17 عفونت پوست در اثر باکتری ها
• 18 علائم عفونت باکتریایی پوست دست
• 19 تشخیص عفونت باکتریایی پوست
• 20 راه های درمان عفونت پوست
• 21 هشدار

عفونت پوست | آنچه باید درباره عفونت باکتریایی پوست بدانید

عفونت پوست که در زبان انگلیسی به آن   Mycosis گفته می‌شود، از جمله عفونت‌های شایع پوستی هستند.

عفونت پوست بر اثر انواع شرایط محیطی و فیزیولوژیکی متفاوت می‌توانند پوست افراد را مبتلا کنند.

بررسی‌ها نشان می‌دهند که عفونت پوست با آلوده کردن ۹۴۸ میلیون نفر در سراسرجهان، چهارمین بیماری شایع  در میان انسان‌ها در سال ۲۰۱۰ میلادی بوده است.

همچنین نتایج بررسی های صورت گرفته حکایت از آن دارد که عفونت پوست به‌طور میانگین باعث مرگ ۱٫۶ میلیون انسان در سال می‌شوند.

دلایل بروز عفونت پوست

افرادی که با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت پوست هستند.

همچنین افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف از جمله مبتلایان به ایدز، افرادی که تحت درمان با استروئید قرار دارند و افرادی که تحت شیمی درمانی قرار می‌گیرند نیز در معرض خطر ابتلا به عفونت پوست هستند.

علاوه بر آن ها، افراد مبتلا به دیابت، کودکان و افراد سالخورده نیز مستعد ابتلا به عفونت پوست هستند.

مضاف بر آن کودکانی که سیستم ایمنی بدن آنها به درستی کار نمی‌کند مانند کودکان مبتلا به سرطان در معرض خطر عفونت‌های قارچی تهاجمی هستند.

پیشگیری

تمیز و خشک نگه داشتن پوست و همچنین حفظ بهداشت مناسب به عفونت پوست کمک می‌کند. از آنجا که عفونت پوست مسری است، بنابراین شستشو پس از تماس با سایر افراد یا حیوانات نیز بسیار مهم است.

عفونت پوست

درمان

برای درمان عفونت پوست می‌توان از داروهای ضدقارچ موضعی و سیستمی استفاده کرد که البته ضد قارچ‌های موضعی بسته به شرایط بیمار و روش درمان مورد استفاده قرار می‌گیرند.

9 عفونت شایع پوست با منشا باکتری

عفونت پوست با توجه به مکان، نوع باکتری و حتی سن فرد تحت تاثیر قرار گرفته و می‌تواند اشکال مختلفی به خود بگیرد.

بسیاری از موارد عفونت پوست ممکن است توسط یک پزشک عمومی قابل درمان باشند. اما در موارد پیچیده‌تر ممکن است به دخالت یک متخصص پوست یا حتی مراجعه به یک متخصص روماتولوژی نیاز باشد.

سلولیت هم یک نوع عفونت پوست است

سلولیت یک عفونت پوست است که دو لایه عمیق‌تر پوست یعنی درم و بافت زیرپوستی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سلولیت با دو نوع باکتری استافیلوکوک و استرپتوکوک مرتبط است.

اگرچه بسیاری از انواع دیگر باکتری نیز می‌توانند موجب این شرایط شوند. سلولیت معمولا در مکان های که پوست با شکستگی مواجه شده است، مانند در نزدیکی اولسرها یا زخم های ناشی از یک عمل جراحی شکل می‌گیرند.

عفونت پوست

نوعی عفونت پوست به نام اریسیپلاس

اریسیپلاس که به نام بیماری باد سرخ نیز شناخته می‌شود، یک عفونت پوست است که در دو لایه بالایی پوست رخ می‌دهد. این شرایط می‌تواند بسیار دردناک بوده و موجب احساس سوزش شدید شود.

اریسیپلاس شبیه به سلولیت است، اما لایه های متفاوتی از پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باکتری استرپتوکوک به طور معمول دلیل اصلی ابتلا به این شرایط است.

در صورت ابتلا به اریسیپلاس، پوست معمولا بسیار قرمز و متورم شده و مرزی مشخص بین بافت عادی پوست و بخشی که تحت تاثیر عفونت پوست قرار گرفته است، شکل می‌گیرد.

عفونت پوست از نوع فولیکولیت

فولیکولیت یک عفونت نسبتا شایع است که فولیکول های مو را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این شرایط ممکن است به واسطه باکتری یا قارچ شکل بگیرد و موجب برآمدگی های کوچک و قرمزی می‌شود که با چرک پر شده اند.

فولیکولیت بین افراد مبتلا به آکنه بیشتر شایع است. اصلاح و کندن مو می‌تواند خطر ابتلا به این شرایط را افزایش دهد. در شرایطی که بیشتر موارد فولیکولیت بی نیاز از درمانی خاص بهبود می‌یابند.

عفونت پوست شدید می‌توانند موجب ریزش دائمی مو یا بروز زخم شوند و ممکن است به یک دوره مصرف آنتی بیوتیک برای بهبود این شرایط نیاز باشد.

فولیکولیت “وان آب داغ”

“فولیکولیت وان آب داغ” عفونت فولیکول های مو ناشی از فعالیت باکتری سودوموناس آئروژینوزا است. این باکتری بیشتر در وان های آب داغ، استخرهای فیزیوتراپی، چشمه‌ها و حتی اسفنج های حمام آلوده وجود دارد.

کودکان بیشتر از بزرگسالان به این بیماری مبتلا می‌شوند که آسیب پذیری بیشتر پوست آنها و باقی ماندن در آب برای مدت زمانی طولانی‌تر از جمله عوامل موثر در این زمینه هستند.

کورک نوعی دیگر از عفونت پوست

در شرایطی که فولیکولیت شامل عفونت یک فولیکول مو می‌شود، کورک به عفونت یک واحد کامل شامل فولیکول، غده چربی، ساقه و عضله راست‌کننده مو گفته می‌شود.

کورک بیشتر در صورت، گردن، زیربغل، باسن و ران‌ها شکل می‌گیرد و در صورت عدم درمان می‌تواند به یک آبسه تبدیل شود. کمپرس گرم اغلب می‌تواند به بلوغ و تخلیه کورک کمک کند.

در موارد شدید، ممکن است به تخلیه کورک در مطب پزشک نیاز داشته باشید.

به این عفونت پوست کفگیرک می‌گویند

کفگیرک خوشه ای از چندین کورک است که در کنار هم قرار دارند. این عفونتی بسیار جدی‌تر نسبت به یک کورک بوده و معمولا نیازمند رسیدگی پزشکی است.

زردزخم هم عفونت پوست است

زردزخم یک عفونت باکتریایی است که در لایه بالایی پوست به نام اپیدرم شکل می‌گیرد. این شرایطی بسیار واگیردار است و در کودکان بیشتر از بزرگسالان دیده می‌شود.

ویژگی بارز زردزخم شکل گیری پوسته ای عسلی رنگ است. زخم‌ها معمولا اطراف بینی و دهان شکل می‌گیرند، اما می‌توانند از طریق تماس پوست به پوست، لباس، و یا حوله به دیگر بخش های بدن نیز منتقل شوند.

زردزخم می‌تواند به واسطه باکتری های استرپتوکوک و استافیلوکوک اورئوس شکل بگیرد.درمان زردزخم معمولا با آنتی بیوتیک های موضعی و نه خوراکی انجام می‌شود.

اریتراسما

اریتراسما یک عفونت پوست است و در بخش هایی که پوست با پوست در تماس است، مانند زیربغل، کشاله ران یا بین انگشتان پا شکل می‌گیرد.

به واسطه مکان و ظاهر، اریتراسما اغلب با عفونت های قارچی، مانند پای ورزشکار و خارش ژوک (خارش کشاله ران) اشتباه گرفته می‌شود.

در صورت عدم واکنش عفونت شکل گرفته در این مکان‌ها به درمان های ضد قارچ، احتمال ابتلا به اریتراسما وجود دارد و بیمار به یک دوره کوتاه مصرف آنتی بیوتیک نیاز خواهد داشت.

عفونت های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین

استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین عاملی برای نگران و توجه بیشتر محسوب می‌شود زیرا در برابر درمان آنتی بیوتیکی استاندارد مقاوم است.

این باکتری اغلب موجب زخمی جزئی روی پوست می‌شود، اما گاهی اوقات می‌تواند به عفونت های جدی و سرایت آن به جریان خون و عفونی شدن اندام های دیگر، مانند ریه‌ها یا دستگاه ادراری، نیز منجر شود.

در صورت عدم درمان، استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین می‌تواند زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد. این باکتری به راحتی از فردی به فردی دیگر منتقل می‌شود و فرد اغلب پس از انجام یک عمل جراحی در بیمارستان به این عفونت مبتلا می‌شود.

درمان این عفونت ممکن است شامل مصرف چندین آنتی بیوتیک مانند سولفامتوکسازول، کلئوسین، تری‌متوپریم، و ریفامپین باشد.

عفونت پوست

عفونت قارچی یا باکتریایی پوست

عفونت پوست در اثر عوامل میکروبی مختلف از جمله قارچ‌ها و باکتری‌ها ایجاد می‌شود. هر کدام از این عفونت‌ها علائم مخصوص به خود را دارند و راه های درمانی آنها متفاوت است.

عفونت پوست در اثر قارچ ها

بیشتر عفونت پوست نقاط دایره شکلی را روی پوست ایجاد می‌کنند که معمولا زبر و قرمز بوده و با خارش همراهند.

پزشک با معاینه ناحیه عفونی، گرفتن نمونه و مشاهده آن زیر میکروسکوپ و با کشت سلولی، عفونت‌های قارچی را تشخیص می‌دهد.

به گفته متخصصان، عفونت‌های قارچی واگیردار بوده و از فردی به فرد دیگر، از حیوان به انسان و از خاک به انسان منتقل می‌شود.

به عبارتی این قارچ‌ها در پوست، مو، و ناخن انسان‌ها و حیوانات وجود داشته و یا در خاک یافت می‌شود.

عفونت‌های قارچی معمولاً با کرم‌های ضد قارچ در مدت دو هفته درمان می‌شوند. ولی در مواردی که این عفونت‌ها به درمان‌های موضعی پاسخ ندهند.

پزشک از داروهای خوراکی و قرص جهت درمان استفاده می‌کند. درمان‌های دارویی در یک دوره سه ماهه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

• برای بهبود عفونت پوست، باید رطوبت و گرمای بدن را به حداقل برسانید.
•  سعی کنید از لباس‌های تنگ استفاده نکنید. لباس‌های گشاد، گردش هوای بهتری داشته و تعریق بدن را کاهش می‌دهند.
• اگر می‌توانید از ضد عرق‌ها و دئودورانت‌ها استفاده کنید، چربی پوست خود را به حداقل برسانید و کمتر در معرض نور آفتاب قرار گیرید.
• وقتی به علت آسیب خارجی، پوست زخم می‌شود، تعدادی از این باکتری‌ها به درون پوست رفته و در آنجا رشد کرده، تکثیر می‌شوند و موجب بروز علائمی می‌شوند که آن را عفونت پوست می‌نامند

عفونت پوست در اثر باکتری ها

سلولیت (Cellulitis) به معنای عفونت پوست است و معمولا به علت رشد باکتری‌ها در بافت پوست و زیر پوستی ایجاد می‌شود.

در روی پوست همه انسان ها، انواع مختلفی از باکتری‌ها زندگی می‌کنند که در حالت عادی مشکلی ایجاد نمی کنند و توانایی نفوذ در درون پوست و ایجاد بیماری در آن را ندارند.

وقتی به علت آسیب خارجی، پوست زخم می‌شود، تعدادی از این باکتری‌ها به درون پوست رفته و در آنجا رشد کرده، تکثیر می‌شوند و موجب بروز علائمی می‌شوند که آن را عفونت پوست می‌نامند.

شایع‌ترین باکتری که موجب سلولیت یا عفونت پوست می‌شود، استافیلوکوک و گاهی استرپتوکوک است.

علائم عفونت باکتریایی پوست دست

• درد پوست که با فشار به آن بیشتر می‌شود
• گرم و قرمز شدن پوست
• متورم و سفت و براق شدن پوست
• محدود شدن حرکات انگشتان به دنبال ورم پوست و دردناک شدن حرکات دست
• ورم غدد لنفاوی آرنج و زیر بغل
• ایجاد رگه های قرمزرنگ در ساعد به علت ورم و التهاب رگ های لنفاوی
• علائم سیستمیک عفونت شامل تب، لرز، تعریق، درد عضلانی، ضعف، تهوع و استفراغ
• عوامل خطر عفونت باکتریایی پوست
• گزش حشرات
• گزیدگی یا گازگرفتن توسط حیوان
• زخم یا خراش پوست
• زخم عمل جراحی
• دیابت
• بیماری های عروقی
• مصرف داروهای کورتونی یا دیگر داروهای تضعیف‌کننده سیستم ایمنی بدن

تشخیص عفونت باکتریایی پوست

تشخیص این بیماری معمولا با معاینه بیمار و مشاهده علائم بیماری امکان‌پذیر است.

با این حال ممکن است پزشک معالج برای شما، آزمایشات خونی یا کشت ترشحات احتمالی از محل عفونت را تجویز نماید.

درمان عفونت باکتریایی پوست

درمان سلولیت دست هرچه زودتر باید انجام شود، وگرنه احتمال سرایت عفونت به قسمت های دیگر دست و وخیم تر شدن آن وجود دارد.

عفونت پوست

راه های درمان عفونت پوست

درمان اصلی این بیماری تجویر آنتی بیوتیک است. دارو معمولا بصورت خوراکی به بیمار داده می‌شود، ولی در موارد شدید ممکن است لازم شود بیمار در بیمارستان بستری و تحت درمان تزریقی قرار گیرد.

• برای کاهش درد از داروهای مسکن استفاده می‌شود.
• بیمار باید دست خود را بالاتر از سطح قلبش نگه دارد تا ورم آن کاهش یابد.
• دست باید تا مدتی بی حرکت شود. بی‌حرکت کردن دست معمولا با استفاده از یک آتل یا اسپلینت انجام می‌شود. بعد از برطرف شدن علائم عفونت، حرکات دست به توسط فیزیوتراپ شروع می‌شود.
• در مواردی که به علت شدت عفونت، چرک در زیر پوست جمع می‌شود، باید با استفاده از جراحی، مواد چرکی تخلیه شوند
• سلولیت معمولا در طی 7 تا 10 روز درمان می‌شود، ولی در موارد شدید یا وجود بیماری های زمینه ای ممکن است طول درمان بیشتر از این باشد.
• در موارد شدید ممکن است سلولیت گسترش یافته و موجب عفونت دیگر نقاط دست شود.

هشدار

مواردی از سلولیت که به دنبال زخمی شدن دست ناشی از گاز گرفتن حیوان یا انسان ایجاد شده است، یا زخم دست بر اثر مشت زدن به دهان و دندان فرد دیگری ایجاد شده است، احتمال شدت یافتن عفونت پوست زیاد است.

علت این است که میکروب هایی که در دهان انسان یا حیوانات وجود دارند می‌توانند عفونت های بسیار خطرناکی ایجاد کنند. این عفونت‌ها را باید با دقت و توجه بیشتری درمان کرد.

در موارد زیر بیمار در بیمارستان بستری می‌شود

• وضع عمومی بیمار بد باشد مثل تب شدید یا تغییرات فشار خون
• با وجود مصرف آنتی بیوتیک وضعیت بیماری بدتر شود
• بیمار ضعف سیستم ایمنی داشته باشد.

کک و مک | روش های گیاهی درمان این لکه های پوستی- بخش 1

• اکتبر 31, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

04نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 کک و مک | روش های گیاهی درمان این لکه های پوستی- بخش 1
• 2 دو نوع رایج کک و مک
• 3 آیا کک و مک وراثتی هستند
• 4 دلایل رایج ایجاد کک و مک چیست؟
• 5 علائم رایج کک و مک چیست؟
• 6 چه کسی در معرض کک و مک قرار دارد
• 7 چگونه از دست کک و مک خلاص شویم
• 8 1- روغن نارگیل و درمان کک و مک
• 9 2- عسل کک و مک را از بین می‌برد
• 10 3- ماست بدون چربی و شکر
• 11 4- آلوئه ورا کک و مک را محو می‌کند
• 12 5- لیمو برای درمان کک و مک
• 13 6- آووکادو هم کک و مک را می‌خورد
• 14 7- سیب زمینی دشمن کک و مک
• 15 8- بادمجان برای مقابله با کک و مک
• 16 9- سرکه سیب و کک و مک

کک و مک | روش های گیاهی درمان این لکه های پوستی- بخش 1

کک و مک، لکه های کوچک و قهوه ای روی پوست هستند و در برخی موارد با رنگ های قرمز، قهوه ای، قهوه ای روشن و یا سیاه بروز می‌کنند.

کک و مک که اغلب بر روی گونه ها،بینی، بازوها و یا حتی شانه‌ها نیز ظاهر می‌شوند، زمانی که در معرض آفتاب قرار می‌گیرند، تیره تر می‌شوند.

بروز کک و مک اغلب به دلیل فعالیت بیش از حد ملانین است که به موجب شکلگیری رنگدانه های پوستی هستند. به همین دلیل هم بسیاری از مردم  قادر به تشخیص و تمیز کک و مک از سایر لکه های پوستی نیستند.

لکه های قهوه ای روی پوست صورت و بدن یعنی اختلالی بزرگ در زیبایی و جذابیت. برای درمان سریع کک و مک دو روش درمان دارویی و درمان خانگی با ماسک های گیاهی توصیه می‌شود.

در ادامه این مقاله با سریعترین روش های درمان کک و مک آشنا خواهیم شد.

دو نوع رایج کک و مک

انواع کک و مک طبیعی، که به وسیله آفتاب سوختگی ایجاد می‌شود. شایع ترین آنها از آفتاب سوختگی است که معمولاً تیره تر و بزرگتر هستند.

کک و مک اغلب در قسمت بالای کمر و شانه‌ها ایجاد می‌شود اما معمولا روی سلامتی تاثیری نمی گذارد و منجر به سرطان پوست نمی شود.

کک و مک مشکلات پوستی هستند که به شدت بر زیبایی شناسی و روانشناسی بسیاری از مردم تاثیر می‌گذارد. آنها لکه های تیره تری از رنگ پوست هستند و باعث می‌شود که بسیاری از مردم در تشخیص آن دچار سردرگمی شوند.

برای درمان،تشخیص کک و مک ناشی از آفتاب سوختگی و ملاسما بسیار مهم است کک و مک به طور عمده بر روی صورت ظاهر می‌شوند.

آیا کک و مک وراثتی هستند

کک و مک کاملا بی ضرر است. و با سایر مشکلات پوستی اشتباه گرفته می‌شود ؛ کسانی که لکه های قهوه ای روی پوست خود دارند و مطمئن نیستند که کک و مک است یا خیر.

حتما باید به متخصص پوست مراجعه کنند به طور کلی،وراثت یکی از مهم ترین عوامل داشتن کک و مک است بنابراین مبتلا شدن به آن،توسط افرادی با موهای قرمز یا بور، به ارث برده می‌شود.

اما احتمال ایجاد آن در افرادی که دارای پوست تیره هستند،بسیار پایین است و اصولا بر روی پوست های تیره رنگ بروز و ظهور نمی کنند.

دلایل رایج ایجاد کک و مک چیست؟

• ملانین از عوامل اصلی ایجاد کک و مک محسوب می‌شود. 
• تغییرات هورمونی باعث تشکیل و فعالیت ملانین می‌شوند. زمانی که پوست ملانین بیش از حد تولید می‌کند،نتیجه آن ایجاد کک و مکی پوستی است.
• عوامل ژنتیکی.
• هورمون های پیری.
• عادات ضعیف و مختلف در زندگی :برخی از عادات مانند:خواب خیلی دیر،
• رژیم غذایی کم از مواد مغذی،نه تنها بر روی سلامتی تاثیر می‌گذارد. بلکه باعث آسیب های پوستی نیز میشود.
• بنابراین کک و مک یکی از علائمی است که به این دلیل، روی پوست ایجاد میشود.

علائم رایج کک و مک چیست؟

آنها لکه های کوچک روی پوست هستند و معمولاً به رنگ قهوه ای،قهوه ای روشن یا سیاه می‌باشند در ابتدا پراکنده هستند اما بعد از مدتی در یک جا متمرکز می‌شوند و اگر در معرض آفتاب باشید تیره تر می‌شوند، دانشمندان معتقدند که نور خورشید می‌تواند مقدار کراتین را در بدن افزایش دهد.

آنها معمولاً در قسمتی از پوست دیده می‌شوند که بیشتر در معرض آفتاب قرار دارد، مانند:گونه ها،بازوها و دست ؛ پوست خشک و الاستیسیته می‌شود اگر در مورد علائم این بیماری سوال دارید، لطفاً با پزشک خود مشورت کنید.

کک و مک

چه کسی در معرض کک و مک قرار دارد

کک و مک شرایط بسیار شایع هستند ؛ هر کسی، با هر سنی می‌تواند کک و مک داشته باشد. حتی ممکن است زمانی که افراد یک یا دو ساله هستند نیز روی بدن ظاهر شود.

اگر چه این وضعیت در افراد دارای پوست سفید و موهای نازک یا قرمز شایع تر است. شما می‌توانید این وضعیت را با کمترین عوامل خطر،کنترل کنید ؛ برای کسب اطلاعات بیشتر و چگونگی انجام آن با پزشک خود مشورت کنید.

چگونه از دست کک و مک خلاص شویم

نکاتی درباره خلاص شدن از شر کک و مکی صورت و دست‌ها در خانه ؛در واقع هیچ درمان خانگی مشخصی برای آنها وجود ندارد،اما می‌تواند به کاهش این لک‌ها کمک کند در این بخش از نمناک،چندین درمان خانگی برای کاهش کک و مک را آورده ایم:

1- روغن نارگیل و درمان کک و مک

روش اول : بعد از تمیز کردن صورت خود، روغن نارگیل را به آرامی به مدت 5 دقیقه روی آن ماساژ دهید. استراحت کنید و بعد از 15 تا 20 دقیقه،با آب گرم بشویید.

این درمان را سه بار در هفته تکرار کنید.

زمانی که متوجه شدیدوضعیت شما بهتر شده است،این درمان را به یک یا دو بار در هفته کاهش دهید.

سوالات زیادی در مورد اینکه آیا روغن نارگیل یک شبانه روز روی صورت بماند یا خیر، وجود دارد.

اگر پوست شما خشک است،می توانید یک بار در هفته این کار را انجام دهید.

اما اگر پوستتان چرب است، کرده توصیه می‌شود کهاز انجام این کار اجتناب کنید.

اگرچه روغن نارگیل بسیار چرب است و این می‌تواند پوست شما راچربتر کند و باعث شود که پوست روغن بیشتری تولید کند.

به همین ترتیب،ممکن است با مشکلاتی مانند بازتر شدن منافذ روبرو شوید.

روش دوم: روغن نارگیل و ماست بدون قند

2 قاشق چای خوری روغن نارگیل را با 2 چای خوری ماست بدون قند ترکیب کنید.

بعد از تمیز کردن صورت،این ترکیب را به مدت 5 دقیقه به آرامی ماساژ دهید.

اجازه دهید به مدت 15 تا 20 دقیقه روی صورت بماند و سپس با آب گرم بشویید.

این ترکیب،نه تنها باعث کاهش کک و مک می‌شود،بلکه به مرطوب شدن پوست نیز کمک می‌کند.

این روش را 2 تا 3 بار در هفته تکرار کنید.

روش سوم: روغن نارگیل و لیمو

4 تا 5 قاشق چایخوری روغن نارگیل را با یک قاشق چایخوری آب لیمو،به خوبی ترکیب کنید.

بعد از پاک کردن صورت، این ترکیب را به مدت 5 دقیقه به آرامی ماساژ دهید.

اجازه دهید 15 تا 20 دقیقه بماند و بعد با آب گرم بشویید.

اسید موجود در لیمو، باعث حساسیت به نور خورشیدمی شود.

بنابراین استفاده از این روش، دو تا سه بار در هفته پیشنهاد می‌شود.

روش چهارم: روغن نارگیل و شکر قهوه ای

50 میلی گرم روغن نارگیل را با یک قاشق چای خوری شکر قهوه ای بخوبی ترکیب کنید.

بعد از پاک کردن صورت،این مخلوط را به آرامی به مدت 5 دقیقه ماساژ دهید و بعد با آب گرم بشویید.

توجه داشته باشید که پنج دقیقه، برای جذب مزایای این ماسک کافی است.

با این حال می‌توانید بیشتر از این هم نگهداری کنید.

این ماسک با این دو ماده،سلول های مرده پوست را از بین میبرد و به مرطوب شدن پوست کمک میکند.

این روش را یک یا دو بار در هفته تکرار کنید.

روش پنجم: روغن نارگیل و موز

نصف یک موز رسیده را با دو قاشق چای خوری روغن نارگیل به خوبی ترکیب کنید.

بعد از پاک کردن صورت،این مخلوط را به مدت 5 دقیقه به آرامی ماساژ دهید.

اجازه دهید 15 تا 20 دقیقه صورت استراحت کند و سپس با آب گرم بشویید.

این درمان را 2 تا 3 بار تکرار کنید، تا نتیجه بهتری دریافت کنید و مطمئناً شما در مورد نتایجی که این ماسک پس از اولین استفاده می‌دهد،شگفت زده خواهید شد.

روش ششم: روغن نارگیل و عسل

به میزان مساوی روغن نارگیل و عسل را باهم ترکیب کنید.

بعد از پاک کردن صورت این ترکیب را به مدت 5 دقیقه به آرامی روی آن ماساژ دهید.

اجازه دهید به مدت 15 الی 20 دقیقه صورت استراحت کند و سپس با آب گرم بشویید.

برای نتیجه بهتر، این درمان را 2 الی 3 بار در هفته تکرار کنید.

2- عسل کک و مک را از بین می‌برد

روش اول: بعد از پاک کردن صورت، عسل را به مدت 5 دقیقه به آرامی روی صورت ماساژ دهید.

اجازه دهید که 15 تا 20 دقیقه بماند و بعد با آب گرم بشویید.

عسل همچنین به روشن شدن پوست و کم شدن حساسیت نسبت به نور خورشید کمک می‌کند.

بعد از استفاده از عسل از کرم های ضدآفتاب استفاده کنید.

این درمان را دو تا سه بار در هفته تکرار کنید.

روش دوم: عسل و لیمو

3 قاشق چای خوری عسل را با یک قاشق چایخوری آبلیمو ترکیب کنید و بعد از پاک کردن صورت،این ترکیب را به مدت 5 دقیقه به آرامی ماساژ دهید. اجازه دهید که طبق روش های قبلی 10 تا 20 دقیقه باقی بماند و بعد با آب گرم بشویید.

شما می‌توانید برای دریافت نتیجه بهتر، این درمان را در دو الی سه بار در هفته تکرار کنید.

به علاوه اینکه می‌توانید عسل، آبلیمو و آب گرم را باهم ترکیب کنید و این نوشیدنی را برای بهبود سلامتی و همچنین کاهش کک و مک بنوشید.

روش سوم: 2 تا 3 قاشق چایخوری عسل را با یک سفیده تخم مرغ ترکیب کنید و بعد از پاک کردن صورت، این مخلوط را به مدت 5 دقیقه به آرامی ماساژ دهید. اجازه دهید 15 تا 20 دقیقه استراحت کند و بعد با آب گرم بشویید.

از این ماسک 2 تا 3 بار در هفته برای گرفتن نتایج بهتر استفاده کنید.

کک و مک

3- ماست بدون چربی و شکر

روش اول: ماست را به تنهایی به مدت 5 دقیقه و به آرامی روی صورت ماساژ دهید.

پس از 15 تا 20 دقیقه ماندن روی صورت،آن را با آب گرم بشویید.

این روش را 2 تا 3 بار در هفته تکرار کنید.

روش دوم: ماست بدون قند و زردچوبه 

زردچوبه و ماست را با هم ترکیب کنید و یک ترکیب غلیظ و ضخیم به دست بیاورید و بعد از پاک کردن صورت،این ترکیب را به مدت 5 دقیقه به آرامی ماساژ دهید و بعد از 15 الی 20 دقیقه استراحت با آب گرم بشویید.

توجه داشته باشید که این روش را روی پوست بدون آکنه انجام دهید.

برای درمان،بهتر است که این کار را 2 تا 3 بار در هفته تکرار کنید.

روش سوم: ماست و آلوئه ورا

2 تا 3 قاشق چای خوری ماست را با یک قاشق چا خوری ژل آلوئه ورا مخلوط کنید و به خوبی هم بزنید. بعد از پاک کردن صورت، این ترکیب را به آرامی به مدت 5 دقیقه روی آن ماساژ دهید. بعد از 15 الی 20 دقیقه استراحت با آب گرم بشویید.

شما میتوانید ژل آلوئه ورا را به سادگی از دارو خانه‌ها تهیه کنید.

برای درمان سریعتر و کک و مک این روش را 2 تا 3 بار در هفته تکرار کند.

روش چهارم: ماست و عسل

عسل یک ماده ایده آل برای تغذیه و روشن کنندگی پوست است.بنا براین ترکیب آن با ماست یک ماسک فوق العاده برای کاهش کک و مک میباشد.

2 تا 3 قاشق چای خوری ماست را با یک قاشق چای خوری عسل مخلوط کنید و به خوبی هم بزنید.

و به آرامی به مدت 5 دقیقه روی آن ماساژ دهید. بعد از 15 الی 20 دقیقه استراحت با آب گرم بشویید.

شما میتوانید ژل آلوئه ورا را به سادگی از دارو خانه‌ها تهیه کنید.

برای درمان سریعتر و کک و مک این روش را 2 تا 3 بار در هفته تکرار کند.

روش پنجم: ماست و آبلیمو

2 قاشق چای خوری ماست را با چند قطره آبلیمو را ترکیب کنید و یک ماسک صورت بدست آورید و آن را روی صورت خود اعمال کنید و بعد از 30 دقیقه آن را بشویید.

4- آلوئه ورا کک و مک را محو می‌کند

روش اول: بعد از تمیز کردن صورت، ژل آلوئه ورا را روی صورت خود اعمال کنید، به مدت 5 دقیقه به آرامی روی صورت خود ماساژ دهید.

بعد از 15 تا 20 دقیقه استراحت با آب گرم بشویید.این درمان را 2 تا 3بار در هفته تکرار کنید.

بعد ارز 2 تا 3 هفته استفاده کردن شاهده بهتر شدن پوست خود باشید.

روش دوم: آلوئه ورا و آب لیمو

1 تا 2 قاشق چای خوری ژل آلوئه ورا را با نصف قاشق چای خوری آب لیمو ترکیب کنید. 5 دقیقه روی صورت ماساژ دهید و بعد از 15 الی 20 دقیقه با آب گرم بشویید. این درمان را 2 تا 3 بار در هفته تکرار کنید.

کک و مک

5- لیمو برای درمان کک و مک

روش اول: بعد از پاک کردن صورت، آبلیمو را به مدت 5 دقیقه روی آن به آرامی ماساژ دهید.

بعد از 15 تا 20 دقیقه استراحت کردن، با آب گرم بشویید.

به دلیل خاصیت اسیدی لیمو،این درمان باید فقط یک یا دو بار در هفته تکرار شود.

روش دوم: آبلیمو و پودر زردچوبه

آبلیمو و پودر زردچوبه را با هم ترکیب کنید و یک مخلوط غلیظ به دست آورید.

سپس بعد از شستن صورت، به مدت 5 دقیقه به آرامی ماساژ دهید.

بعد از 15 دقیقه با آب گرم بشویید.

این روش نه تنها کک و مک را کاهش می‌دهد،بلکه کمک می‌کنند که جای زخم از بین بروند.

لطفاً این درمان را 2 الی 3 بار،برای گرفتن نتایج بهتر انجام دهید.

کک و مک

6- آووکادو هم کک و مک را می‌خورد

روش اول : یک آووکادو نصفه له شده را روی صورت خود اعمال کنید و برای 5 دقیقه به آرامی ماساژ دهید.

بعد از 15 تا 20 دقیقه با آب گرم بشویید.

این درمان را دو تا سه بار در هفته تکرار کنید و شاهد کمرنگ شدن کک و مک نیز باشید.

روش دوم: آووکادو و روغن نارگیل

یک عدد آووکادو له شده رابا دو قاشق چایخوری روغن نارگیل ترکیب کنید و به خوبی هم بزنید.

بعد از پاک کردن صورت،این ترکیب را به مدت 5 دقیقه روی آن ماساژ دهید.

بعد از 15 الی 20 دقیقه با آب گرم بشویید.

تنها با دو تا سه هفته استفاده کردن از این مخلوط،شاهد نتایج فوق العاده آن باشید.

7- سیب زمینی دشمن کک و مک

روش اول: سیب زمینی و آبلیمو

یک عدد سیب زمینی را به قطعات نازک برش دهید و سپس یک قاشق چایخوری آبلیمو به آن بیافزایید.

بعد از پاک کردن صورت این سیب زمینی‌ها را روی آن اعمال کنید.

بعد از 15 تا 20 دقیقه،صورت خود را با آب گرم شستشو دهید.

این روش را 2 تا 3 بار در هفته تکرار کنید.

روش دوم: سیب زمینی و ماست بدون قند

یک سیب زمینی را به قطعات نازک برش دهید. سپس یک قاشق چای خوری ماست به آن بیافزایند.

بعد از پاک کردن صورت این سیب زمینی‌ها روی آن اعمال کنید. بعد از 15 تا 20 دقیقه با آب گرم بشویید و آنرا دو تا سه بار در هفته تکرار کنید.

8- بادمجان برای مقابله با کک و مک

روش اول: فقط بادمجان

یک عدد بادمجان را به قطعات نازک برش دهید. بعد از پاک کردن صورت،بادمجانها را روی آن اعمال کنید و بعد از 15 دقیقه با آب گرم بشویید.

لطفاً این درمان را 2 تا 3 بار در هفته برای گرفتن بهترین نتایج تکرار کنید.

روش دوم: بادمجان و سرکه سیب

یک عدد بادمجان را به قطعات باریک برش دهید و یک قاشق چایخوری سرکه به آن بیفزایید.

بعد از پاک کردن صورت، بادمجان‌ها را روی آن اعمال کنید و بعد از 15 تا 20 دقیقه با آب گرم بشویید.

بعد از 4 تا 5 بار استفاده کردن از این روش،میتوانید شاهد کمرنگ شدن کک و مک و شفاف شدن صورت باشید.

لطفاً این درمان را سه بار در هفته حتما انجام دهید.

9- سرکه سیب و کک و مک

روش اول: سرکه سیب و ترب کوهی

گیاهی است که باعث کند شدن سرعت تولید ملانین می‌شود، که از رنگدانه شدن پوست جلوگیری می‌کند.

همچنین باعث روشن شدن پوست و کمرنگ شدن کک و مک و لک های تیره میشود.

ترب های کوهی را به قطعات 4 تا 5 اینچی برش دهید، سپس با یک دوم فنجان سرکه سیب ترک کنید.

و این درمان را به مدت 2 تا 3 هفته تکرار کنید.

روش دوم: سرکه سیب و پیاز

پیاز‌ها دارای خواصی هستند که از ایجاد زخم روی پوست جلوگیری می‌کنند و همچنین ترکیب آن با سرکه باعث خواص ضد التهابی می‌شود و به از بین بردن لکه های قهوه ای روی پوست کمک میکند.

یک قاشق غذاخوری از سرکه سیب و آب پیاز را در یک کاسه ترکیب کنید و هم بزنید و سپس آن را به وسیله یک تکه پنبه روی پوست اعمال کنید.

و بعد از نیم ساعت با آب گرم بشویید. این درمان را 4 تا 6 هفته ادامه دهید.

روش سوم: سرکه سیب و آبلیمو

به دلیل اسید سیتریک موجود در آبلیمو باعث روشن کنندگی پوست و همچنین کمرنگ شدن کک و مک به صورت طبیعی می‌شود.

یک چهارم قاشق چایخوری آبلیموی تازه را با سرکه سیب ترکیب کنید و خوب هم بزنید.

سپس با استفاده از یک تکه پنبه آنرا روی پوست اعمال کنید. این ترکیب را از پیشانی آغاز کنید و تا گردن ادامه دهید.

چند ساعت صبر کنید و سپس شستشو دهید.

توجه داشته باشید که در هنگام استفاده از این ترکیب، حتماً از کرم ضد آفتاب به صورت روزانه استفاده کنید.

انقباض عضلات |  دلایل و پیام های گرفتکی عضلات

• اکتبر 30, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

03نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 انقباض عضلات |  دلایل و پیام های گرفتکی عضلات
• 2 آنچه باید درباره انقباض عضلات بدانیم
• 3 چرایی و چگونگی انقباض عضلات
• 4 تمام آنچه که به گرفتگی عضلات منجر می‌شود
• 5 انواع مختلف انقباض عضلات
• 6 گرفتگی شدید ماهیچه‌ها در اثر آسیب دیدگی
• 7 فعالیت بدنی و ورزش شدید
• 8 استراحت زیادی هم به گرفتگی عضلات می‌انجامد
• 9 کمبود آب بدن
• 10 انتقال مایعات بدن، کلسیم پایین خون
• 11 کمبود منیزیم یا کلسیم
• 12 کاهش سطح پتاسیم
• 13 تتانی شدن
• 14 گرفتگی ماهیچه ای دستونیک
• 15 علت انقباض عضلات دست
• 16 پیام هایی که گرفتگی عضلات به ما می‌دهند
• 17 کمبود ویتامین و انقباض عضلات
• 18 گردش خون ضعیف و انقباض عضلات
• 19 تشخیص گرفتگی عضلات
• 20 درمان های خانگی برای رفع انقباض عضلات اسکلتی چه هستند؟

انقباض عضلات |  دلایل و پیام های گرفتکی عضلات

انقباض عضلات، عارضه ای است که بی تردید هرکسی در طول زندگی خود بارها با آن مواجه خواهد شد. این مشکل می‌تواند دلایل مختلفی مانند ورزش و فعالیت بدنی شدید، کم آبی بدن و همچنین کمبود کلسیم و پتاسیم داشته باشد.

آنچه باید درباره انقباض عضلات بدانیم

مشکل کرامپ یا انقباض عضلات با مشکلاتی از جمله انسداد رگ های خونی، مشکل گردش خون،بیماری پارکینسون می‌تواند در ارتباط باشد.

گرفتگی ماهیچه در واقع واکنش غیر ارادی عصلات به پدیده های بیرونی یا درونی بدون انسان است که می‌تواند در هر یک از ماهیچه های بدن رخ دهد.

تقریبا همه در زمانی از زندگی دچار گرفتگی ماهیچه می‌شوند. انقباض عضلات انواع و علل گوناگونی دارد که ممکن است در طول تمرین، استراحت و یا درطول شب، بسته به علت دقیق آن رخ دهد.

به باور پزشکان، خشکی یکی از شایع ترین دلایل انقباض عضلات بدن است ف همچنین گفته می‌شود، داروهای مختلفی نیز می‌توانند به بروز عارضه انقباض عضلات منجر شوند.

انقباض عضلات ماهیچه اگر ماهیچه کشیده شود، می‌تواند متوقف شود.می توان انقباض عضلات ماهیچه را با اقداماتی مانند تغذیه مناسب و آب، توجه به ایمنی در هنگام ورزش کردن و توجه به عوامل ارگونومیک جلوگیری کرد.

انقباض عضلات

چرایی و چگونگی انقباض عضلات

گرفتگی ماهیچه غیر ارادی و به زور انقباض است که آرام نمی شود. زمانی که از ماهیچه‌ها استفاده می‌کنیم می‌توانند به طور ارادی کنترل شوند، مانند بازوها و پاها، آن‌ها به طور متناوب منقبض می‌شوند و تمدد اعصاب می‌کنند و ما دست و پا را حرکت می‌دهیم.

ماهیچه‌ها که سر، گردن و تنه ما را حمایت می‌کنند به طور مشابه هماهنگ عمل می‌کنند تا حالت خود را حفظ کنند. ماهیچه ( یا حتی چند رشته از ماهیچه ) که بدون اراده ( بدون تمایل آگاهانه آن ) منقبض (اسپاسم ) می‌شود.

انقباض عضلات ماهیچه اغلب باعث تقویت مشهود و یا محسوس ماهیچه درگیر می‌شود و می‌تواند از چند ثانیه تا یک ربع یا بیشتر به درازا بکشد.

در انقباض عضلات عود کردن شایع نیست تا بالاخره حل شود. گرفتگی ممکن است بخشی از ماهیچه، کل ماهیچه و یا چند ماهیچه را شامل شود که معمولا با هم عمل می‌کنند، مانند آن هایی که انگشتان مجاور را خم می‌کنند.

تمام آنچه که به گرفتگی عضلات منجر می‌شود

انقباض عضلات شامل انقباض همزمان ماهیچه است که معمولا قسمت های بدن را در جهت مخالف حرکت می‌دهد.

انقباض عضلات ماهیچه بسیار رایج است. تقریبا همه ( حدود 95 درصد ) دچار گرفتگی می‌شوند. انقباض عضلات ماهیچه در بزرگسالان شایع است و به طور فزاینده ای با پیر شدن بیشتر می‌شود. اما کودکان نیز انقباض عضلات ماهیچه ای را تجربه می‌کنند.

هر کدام از ماهیچه‌ها که تحت کنترل اراده ما هستند ( ماهیچه های اسکلتی ) می‌توانند منقبض شوند. گرفتگی پاها، به خصوص ( ساق پاها ) و ماهیچه پا بسیار رایج هستند.

ماهیچه های غیر ارادی اندام های مختلف ( رحم، دیواره رگ خونی، روده ها، صفرا و ادرار ) نیز در معرض انقباض عضلات هستند.

انقباض ماهیچه های غیر ارادی در این بررسی مورد توجه قرار نمی گیرد. این مقاله به انقباض عضلات اسکلتی می‌پردازد.

انواع مختلف انقباض عضلات

گرفتگی عضلات ماهیچه می‌تواند به چهار نوع اصلی طبقه بندی شود. اینها شامل انقباض عضلات واقعی، تتانی، کنتراکتور، دیستونیک هستند.

گرفتگی هابا توجه به علل مختلف و گروهای عضلانی که تحت تاثیر آن‌ها قرار می‌گیرند، طبقه بندی می‌شوند.

انقباض عضلات واقعی بخشی یا یک ماهیچه واحد یا گروهی از ماهیچه‌ها که به طور کلی با هم عمل می‌کنند در گیر می‌کند مثل ماهیچه‌ها که چندین انگشت مجاور را و یا ماهیچه های پا را خم می‌کنند.

اکثر پزشکان موافق هستند که این انقباض عضلات واقعی توسط اعصاب متشنج ایجاد می‌شود که ماهیچه‌ها را تحریک می‌کند. آن‌ها به طور قابل توجهی رایج ترین نوع انقباض عضلات اسکلتی هستند. انقباض عضلات واقعی می‌تواند در شرایط مختلف رخ دهد.

انقباض عضلات

گرفتگی شدید ماهیچه‌ها در اثر آسیب دیدگی

آسیب عضلانی پایدار ممکن است به عنوان مکانیزم محافظ در پی بروز یک جراحت، مانند شکستن استخوان رخ دهد. در این نمونه، اسپاسم منجر به حداقل رساندن حرکت و تثبیت ناحیه آسیب می‌شود.

آسیب ماهیچه ای به تنهایی ممکن است باعث شود که ماهیچه دچار اسپاسم شود.

فعالیت بدنی و ورزش شدید

انقباض عضلات واقعی به طور معمول با استفاده شدید از ماهیچه‌ها و خستگی ماهیچه (در ورزش و یا با فعالیت های غیر عادی)همراه است. چنین گرفتگی ممکن است در طول فعالیت و یا چند ساعت پس از آن رخ دهد.

همچنین خستگی ماهیچه از نشستن یا دراز کشیدن طولانی مدت در یک موقعیت نامناسب و یا استفاده مکرر می‌تواند باعث انقباض عضلات شود. بزرگسالان مسن تر در هنگام انجام فعالیت های فیزیکی سخت در معرض خطر انقباض عضلات قرار می‌گیرند.

استراحت زیادی هم به گرفتگی عضلات می‌انجامد

گرفتگی عضلات استراحت بسیار رایج است، به خصوص در بزرگسالان مسن تر، اما ممکن است در هر سنی از جمله دوران کودکی تجربه شود. انقباض عضلات ماهیچه اغلب در شب رخ می‌دهد.

در حالی که خطرناک نیست، انقباض عضلات درشب می‌تواند دردآور،باشد و باعث اختلال خواب شود، و آن‌ها اغلب می‌توانند بارها تکرار شوند که اغلب اوقات یک شب و یا چند شب در هر هفته بروز می‌کنند.

علت واقعی گرفتگی عضلات شب نامعلوم است. گاهی چنین گرفتگی با ایجاد حرکت آغاز می‌شوند.

کمبود آب بدن

ورزش و دیگر فعالیت های ورزشی، از جمله فعالیت های ورزش کاران استقامتی، می‌تواند باعث از دست رفتن مایع اضافی از طریق عرق می‌شود. این نوع خشکی احتمال انقباض عضلات واقعی را افزایش می‌دهد.

این گرفتگی به احتمال زیاد در آب و هوای گرم رخ می‌دهد و می‌تواند نشانه اولیه سکته باشد. تخلیه شدید حجم مایعات بدن از طریق ادرار و مصرف مایعات ضعیف هر دو منجر به کم شدن آب بدن می‌شوند.

این پدیده ممکن است به شکلی مشابه برای انقباض شکم، به خصوص در افراد مسن عمل کرده ودر نهایت باعث بروز انقباض عضلات در آنها شود.

در عین حال تعریق زیاد به تخلیه سدیم منجر خواهد شد که این مورد هم با انقباض عضلات همراه بوده است. کمبود سدیم، فراوان ترین اجزا شیمیایی بدن در خارج از سلول، معمولا تابعی از کمبود آب بدن است.

انتقال مایعات بدن، کلسیم پایین خون

گرفتگی عضلات واقعی نیز ممکن است در شرایط دیگری که منجر به توزیع غیر معمول مایعات بدن می‌شود، تجربه شود. یک مثال، سیروز جگر است که منجر به تجمع مایع در حفره شکمی می‌شود.

به طور مشابه، گرفتگی عضلات یک پیچیدگی نسبتا مکرر تغییرات مایع بدن است که در طول دیالیز در نارسایی کلیه رخ می‌دهد.

کمبود منیزیم یا کلسیم

سطح پایین کلسیم و یا منیزیم مستقیما سبب افزایش جریان انتهای عصب و ماهیچه‌ها می‌شود که تحریک می‌شوند.

این ممکن است عامل گرفتگی عضلات واقعی خود که توسط بسیاری از بزرگسالان مسن تر، و همچنین برای عضلاتی که معمولا در طول دوران بارداری مورد توجه قرار می‌گیرند، باشد.

سطوح پایین کلسیم و منیزیم در زنان باردار شایع است مگر این که این مکملها به رژیم غذایی اضافه شوند.

گرفتگی در هر شرایطی دیده می‌شوند که وجود کلسیم یا منیزیم را در مایعات بدن، مانند ادرار، استفراغ زیاد، کلسیم ناکافی و یا منیزیم در رژیم غذایی، عملکرد ضعیف غدد (غدد کوچک در گردن که تعادل کلسیم را تنظیم می‌کنند) و شرایط دیگر را کاهش می‌دهد.

انقباض عضلات

کاهش سطح پتاسیم

سطح پتاسیم پایین خون گاهی موجب انقباض عضلات ماهیچه می‌شود، اگرچه برای پتاسیم کم شایع تر است تا مرتبط با ضعف ماهیچه باشد.

تتانی شدن

در تتانی شدن عضلات، همه سلول های عصبی در بدن فعال می‌شوند و سپس ماهیچه‌ها را تحریک می‌کنند. این واکنش باعث اسپاسم و یا گرفتگی عضلات در بدن می‌شود. نام تتانی از تاثیر سم تتنوس بر روی اعصاب بدست می‌آید.

با این حال، این نام در حال حاضر عموما برای درد ماهیچه مانند سطح پایین کلسیم و منیزیم خون بکار می‌رود. کلسیم و منیزیم کم، که فعالیت بافت عصبی را افزایش می‌دهد نیز می‌تواند انقباض عضلات را ایجاد کند.

اغلب، چنین گرفتگی عضلات به همراه شواهدی از بیش فعالی و دیگر وظایف عصبی علاوه بر تحریک عضلانی وجود دارد.

کلسیم پایین خون نه تنها باعث انقباض ماهیچه های دست و مچ می‌شود، بلکه می‌تواند باعث حس کرختی و سوزش در اطراف دهان و مناطق دیگر شود.

گاهی نیز، گرفتگی عضلات تتانیک از انقباض عضلات واقعی تشخیص داده می‌شود. تغییرات همراه در احساس و یا سایر عملکردهای عصب که با تتانی رخ می‌دهد، ممکن است آشکار نباشد چون درد مفاصل حواس پرت کننده است.

گرفتگی ماهیچه ای دستونیک

گروه نهایی گرفتگی عضلات موسوم به دستونیک است که در آن ماهیچه‌ها برای حرکت مورد نظر مورد نیاز نیستند و برای منقبض شدن تحریک می‌شوند.

ماهیچه‌ها که تحت تاثیر این نوع درد قرار می‌گیرند شامل آن هایی هستند که معمولا در جهت مخالف حرکت مورد نظر، و یا برخی دیگر که در جنبش اغراق می‌کنند، کار می‌کنند.

برخی انقباض عضلات منقبض معمولا بر گروههای کوچکی از ماهیچه‌ها (پلک ها، فک، گردن، حنجره و غیره)تاثیر می‌گذارند.

دست‌ها و بازوها ممکن است در طول اجرای فعالیت های تکراری نظیر آن هایی که با دست خط منقبض می‌شوند)، تایپ کردن، نواختن آلات موسیقی خاص، و بسیاری دیگر را تحت تاثیر قرار دهند.

هر یک از این فعالیت های تکراری ممکن است باعث انقباض عضلات واقعی از خستگی ماهیچه شود. انقباض عضلات دستونیک به اندازه گرفتگی عضلات واقعی نیست.

علت انقباض عضلات دست

همه گرفتگی‌ها به راحتی در روش قبلی طبقه بندی می‌شوند چون اینها بهترین کار برای انقباض عضلات هستند که مشکل عمده ماهیچه را تشکیل می‌دهند.

گرفتگی عضلات، بخش نسبتا کوچکی از بیماری های عصبی و عضلانی است، همچنین علائم دیگر عضلانی معمولا در این بیماری‌ها بیشتر برجسته هستند.

برخی از نمونه‌ها شامل اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (بیماری لو گهریگ) با ضعف و شل شدن ماهیچه؛ (آسیب عصب نخاعی یا فشردگی از علل مختلف)با درد آی کیو، کج شکلی یا از دست دادن احساس و ضعف؛ و تعدادی از بیماری های ماهیچه ای دستونیک هستند.

پیام هایی که گرفتگی عضلات به ما می‌دهند

داروهای فراوانی می‌توانند باعث گرفتگی عضلات شوند. داروهای قوی ادرار آور مانند فوروزماید(لازکس)، یا دفع شدید مایعات بدن، حتی با دیورتیک کم، می‌تواند باعث ایجاد انقباض عضلات بدن و دفع سدیم، مایعات بدن می‌شود.

همچنین این فرایند اغلب باعث دفع پتاسیم، کلسیم و منیزیم می‌شود که این هم یکی از دلایل مهم انقباض عضلات  محسوب می‌شود.

گرفتگی‌ها برخی اوقات در افراد معتاد به هنگام کنار گذاشتن داروها و موادی که اثرات مسکن دارند، از جمله الکل، باربیتورات و دیگر مواد مسکن، عوامل ضد اضطراب مانند (دیازپام)و آلپرازولام)، مسکن و مواد مخدر دیگر اشاره می‌شود.

کمبود ویتامین و انقباض عضلات

در برخی از موارد کمبود ویتامین‌ها ممکن است به طور مستقیم یا غیر مستقیم منجر به گرفتگی عضلات ماهیچه شوند.

این موارد شامل کمبود تیامین (ب1)، اسید پانتو تنیک (ب5)و پیریدوکسین ب6) هستند که نتیجه آنها در نهایت گرفتگی عضلات خواهد بود.

گردش خون ضعیف و انقباض عضلات

چرخش ضعیف خون به ماهیچه پا، منجر به نرسیدن اکسیژن کافی به بافت ماهیچه می‌شود که می‌تواند باعث درد شدید ماهیچه پا (گاهی اوقات به عنوان درد لگنی شناخته می‌شود) که با پیاده روی یا ورزش رخ می‌دهد.

این حالت معمولا در ماهیچه های ساق پا رخ می‌دهد. در حالی که درد تقریبا مشابه دردهای ماهیچه ای بسیار سخت است، به نظر نمی رسد درد ناشی از درد ماهیچه واقعی باشد.

این درد ممکن است به خاطر تجمع اسید لاکتیک و دیگر مواد شیمیایی در بافت های ماهیچه باشد. مهم است اگر این گونه درد دارید به پزشک مراجعه کنید.

انقباض عضلات

تشخیص گرفتگی عضلات

گرفتگی عضلات یک گرفتگی دردناک در ماهیچه هاست است که به محض بروز آن، بیمار باید فعالیت را متوقف کرده و به دنبال تسکین گرفتگی باشد؛ فرد قادر نیست در حالی که درد می‌کشد، از ماهیچه آسیب دیده استفاده کند.

گرفتگی شدید ممکن است با درد و تورم همراه باشد که گاهی اوقات پس از فروکش کردن گرفتگی می‌تواند تا چند روز دوام بیاورد. در زمان درد شکم، ماهیچه برآمدگی دارد، خیلی محکم احساس می‌شود، و ممکن است نرم باشد.

هیچ تست ویژه ای برای گرفتگی عضلات وجود ندارد. با این وجود، تشخیص انقباض عضلات ماهیچه نسبتا آسان است. بسیاری از مردم می‌دانند که انقباض عضلات چیست و چه زمانی ایجاد می‌شود.

اگر در طول گرفتگی، پزشک و یا هر تماشاچی دیگری وجود داشته باشد، می‌تواند سفت شدن و برآمدگی ماهیچه آن را احساس کند.

درمان های خانگی برای رفع انقباض عضلات اسکلتی چه هستند؟

اگر ماهیچه‌ها کشیده شوند، بیشتر انقباض عضلات می‌تواند متوقف شود. برای بسیاری از گرفتگی عضلات پاها این کشش می‌تواند با ایستادن و قدم زدن در اطراف انجام شود. ب

رای گرفتگی ماهیچه ساق پا، فرد می‌تواند حدود 2 تا 2.5 فوت از یک دیوار (احتمالا بیشتر برای یک فرد بلند)بایستد و روی دیوار خم شود تا ساعد خود را روی دیوار با زانوها و پشت و پاشنه در تماس با زمین قرار دهد.

روش دیگر خم کردن قوزک پا با کشیدن انگشتان پا به سمت سر است در حالی که پاها را دراز می‌کنید. برای انقباض عضلات دست را روی دیوار فشار دهید، و انگشت هایتان با آن رو به پایین قرار می‌گیرند، ماهیچه های شکم را فشار می‌دهند.

انسداد کانال نخاعی | دلیل اصلی دردهای فزاینده در پایین تنه

• اکتبر 30, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

03نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 انسداد کانال نخاعی | دلیل اصلی دردهای فزاینده در پایین تنه
• 2 انواع انسداد کانال نخاعی چیست ؟
• 3 عوامل انسداد کانال نخاعی
• 4 ۱- افزایش سن :
• 5 ۲- ژنتیکی :
• 6 ۳- شغل های سنگین :
• 7 ۴- وراثتی :
• 8 ۵- بیمارهای مادرزادی :
• 9 6- بیماری های روماتیسمی :
• 10 راه های تشخیص انسداد کانال نخاعی چیست ؟
• 11 روش های درمانی انسداد کانال نخاعی چیست ؟
• 12 انواع جراحی انسداد کانال نخاعی چیست؟
• 13 علائم انسداد کانال نخاعی چیست؟
• 14 زندگی با انسداد کانال نخاعی
• 15 آیا می‌توان از تنگی کانال نخاع پیشگیری کرد؟
• 16 انسداد کانال نخاعی اگر درمان نشود چه می‌شود؟

انسداد کانال نخاعی | دلیل اصلی دردهای فزاینده در پایین تنه

انسداد کانال نخاعی یکی از رایج ترین بیماری های اسکلتی است که اصولا در سنین بالا بروز می‌کند و مشکلات متعددی را برای مبتلایان ایجاد می‌کند، برای درک و شناخت بهتر این عارضه با ما همراه باشید.

دکتر قاسم اسحاقی – ستون فقرات ما برای اینکه بتوانیم خم و راست شویم و در جهات مختلف حرکت کنیم، یکپارچه درست نشده است، بلکه مانند دانه‌های تسبیح تکه تکه درست شده است و سپس به هم متصل شده است.

هر مهره با مهره بالایی توسط سه ساختمان به هم متصل می‌شود. یکی در جلو که دیسک نام دارد و دو ساختمان در عقب که فاست facet یا مفاصل مهره‌ها نام دارد.

این ساختمان‌ها توسط لیگامان هایی محکم به هم متصل می‌شوند به طوری که ما می‌توانیم به جلو و عقب و طرفین حرکت کنیم خم شویم بدون اینکه مهره های ما جابجا شوند.

بنابراین بین هر دو مهره یک سوراخ وجود دارد که سوراخ بین مهره ای نامیده می‌شود و از داخل این سوراخ یک ریشه عصبی خارج شده که به اندام‌های تحتانی می‌رود و باعث حرکت عضلات می‌شود.

در عده ای از افراد جامعه این فاست‌ها یا مفاصل های پشت مهره بیش از حد رشد می‌کنند و در نتیجه جا برای ریشه عصبی تنگ می‌شود. به این بیماری را انسداد کانال نخاعی می‌گویند.

انسداد کانال نخاعی یعنی سوراخ هایی که عصب از درون آنها خارج می‌شود به دلایل نا معلومی تنگ میشود. انسداد کانال نخاعی باعث فشار روی عصب و در نتیجه ایجاد درد و بی حسی میشود، که به قسمت تحتانی کمر، باسن و پاها کشیده می‌شود.

انسداد کانال نخاعی

گزینه های درمانی برای انسداد کانال نخاعی شامل داروهای ضد التهاب، فیزیوتراپی و تزریق استروئید است. پزشکان ممکن است جراحی را برای مبتلایان به انسداد کانال نخاعی حاد توصیه کنند.

بیماران مبتلا به انسداد کانال نخاعی مدتی پس از ایستادن یا راه رفتن دچار درد شدید و افزایش یابنده در ناحیه باسن، ران و عضلات ساق پا در یک طرف یا دو طرف می‌شوند. انسداد کانال نخاعی می‌تواند منتشر باشد.

انواع انسداد کانال نخاعی چیست ؟

انسداد کانال نخاعی را به انواع مختلفی تقسیم کرده‌اند، از لحاظ محل، انسداد کانال نخاعی را به سه دسته تقسیم می‌کنند.

1. نوع مرکزی
2. نوع محیطی
3. نوع تنگی سوراخ بین مهره ای.

هم از لحاظ بالینی و هم از لحاظ ام آر آی، هر کدام از این سه نوع تنگی علائم متفاوتی دارند. اما در بیماران پیشرفته معمولاً هر سه قسمت تنگ می‌شوند.

بیماران مبتلا به انسداد کانال نخاعی مرکزی معمولاً به صورت لنگش متناوب مراجعه می‌کنند یعنی بیمار بعد از مدتی ایستادن یا راه رفتن دچار خستگی پاها می‌شود و عملاً نمی‌تواند به راه رفتن ادامه دهد و مجبور است چند دقیقه استراحت کند.

سپس به راه رفتن خود ادامه دهد. بیماران مبتلا به انسداد کانال نخاعی محیطی علائم درد ریشه عصبی و هم درجاتی از لنگش متناوب را نشان می‌دهند.

بیماران مبتلا به نوع سوم انسداد کانال نخاعی، یعنی تنگی سوراخ عصبی که در آنها فقط سوراخ عصبی تنگ می‌شود به صورت درد شدید تیر کشنده در اندام تحتانی است که علائم آنها شبیه علائم پارگی دیسک کمر است و لنگش متناوب معمولاً ندارند.

انسداد کانال نخاعی

عوامل انسداد کانال نخاعی

۱- افزایش سن :

اصولاً با افزایش سن افراد دچار انسداد کانال نخاعی می‌شوند. زیرا مفصلهای پشت ستون مهره‌ها که فاست facet نامیده می‌شوند دچار ساییدگی و در نتیجه خارج شدن از شکل طبیعی و در واقع دچار بزرگ شدن فاست‌ها می‌شوند.

زیرا با افزایش سن عضلات ما تحلیل می‌روند، لیگامان های ما شل می‌شوند و در نتیجه به فاست‌ها فشار بیشتری می‌آید و ناپایدار و لق می‌شوند.

فاست‌ها برای جبران این فشار و ایجاد پایداری در ستون مهره‌ها و جلو گیری از لق شدن ستون فقرات مجبورند سطح تماس خود را زیاد کنند. یعنی مجبورند بزرگتر شوند تا بتوانند فشار وزن ما را تحمل کنند و همین باعث انسداد کانال نخاعی می‌شود.

۲- ژنتیکی :

در عده ای از افراد قطر کانال نخاعی کوچکتر از افراد عادی جامعه است.

۳- شغل های سنگین :

قاعدتاً کسانی که شغل هایی دارند که کمر آنها هنگام کار به مقدار زیاد و به تعداد زیاد حرکت می‌کند، مثل شغل هایی که مستلزم خم شدن به طرف چرخیدن می‌باشد.

۴- وراثتی :

کسانی که در خانواده افراد نزدیک آنها مانند پدر مادر و یا خواهر و برادر آنها دچار انسداد کانال نخاعی هستند. قاعدتاً ستون فقرات این افراد شبیه اقوام نزدیک آنهاست.

۵- بیمارهای مادرزادی :

مانند آکندروپلازی‌ها این افراد دچار کوتاهی دست و پا هستند و سر بزرگی دارند و مستعد انسداد کانال نخاعی هستند. زیرا کانال نخاعی انها قطر کمی دارد. بعد از سنین ۳۰ سالگی دچار علائم انسداد کانال نخاعی می‌شوندانجام ام آر آی است.

6- بیماری های روماتیسمی :

مانند آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکیلوزان باعث می‌شوند که فرد مستعد انسداد کانال نخاعی بشود. زیرا در این بیماری‌ها مفاصل ستون مهره‌ها یا فاست دچار التهاب می‌شوند و همین التهاب باعث افزایش رشد آنها می‌شود.

راه های تشخیص انسداد کانال نخاعی چیست ؟

اولین راه تشخیص انسداد کانال نخاعی، گرفتن شرح حال از بیمار است. اینگونه بیماران معمولاً علائم لنگش متناوب دارند. یعنی بیمار پس از مدتی راه رفتن دچار خستگی گزگز و خواب رفتگی و درد در اندام های تحتانی و کمر می‌شود.

پس از چند دقیقه نشستن و استراحت کردن بهبود پیدا می‌کند و سپس به مسیر خود ادامه می‌دهد. در معاینه فیزیکی این بیماران معمولاً ضعف عضلانی دیده نمی شود.

علت آن است که انسداد کانال نخاعی یک بیماری مزمن است و در طی سالها به وجود می‌آید. به همین جهت بیماران از گزگز سوزش و خواب رفتگی و سر شدن اندام های تحتانی شکایت دارند و درد در در مرحله دوم قرار دارد.

اما مهمترین راه تشخیص انسداد کانال نخاعی انجام ام آر آی است و سپس ام نوار عصبی و عضلانی یا EMG که درگیری مزمن ریشه های عصبی را نشان می‌دهد.

روش های درمانی انسداد کانال نخاعی چیست ؟

برای درمان انسداد کانال نخاعی اصولاً چهار راه وجود دارد یکی استفاده از داروهای ضد التهاب و دیگری انجام فیزیوتراپی و مانیپولاسیون طب سوزنی و سوم تزریق های داخل ستون مهره‌ها و چهارم عمل جراحی ستون مهره هاست.

قاعدتاً بهترین و ماندگار ترین شیوه درمان عمل جراحی است. اما قبل از انجام عمل جراحی لازم است برای بیمار درمان های ساده تر که در بالا شرح داده شد انجام شود.

در صورت عدم پاسخ به درمان های ساده تر عمل جراحی برای بیمار توصیه می‌شود. عده زیادی از این بیماران با درمان های غیر جراحی که در بالا شرح داده شد خصوصاً با تزریق های داخل ستون مهره‌ها پیدا می‌کنند.

انجام درمانهای غیر جراحی در بیماران توصیه می‌شود که علائم عصبی ندارند. قاعدتا اگر بیماری مشکلات کنترل در ادرار و مدفوع دارد یا پای بیمار هنگام راه رفتن روی پاشنه یا پنجه پا ضعیف باشد.

از همان اول درمان جراحی توصیه می‌شود. زیرا بیمار زمان را از دست می‌دهد و ممکن است علائم عصبی غیر قابل جبران پیدا کند.

انسداد کانال نخاعی

انواع جراحی انسداد کانال نخاعی چیست؟

برای انسداد کانال نخاعی چندین روش جراحی می‌توان پیشنهاد کرد.

یکی استفاده از آندوسکوپ است که در موارد محدود برای بیمارانی که دچار انسداد کانال نخاعی هستند می‌توان این عمل را انجام داد. که اصطلاحاً عمل های کم تهاجمی نامیده می‌شوند.

۲- عمل های جراحی با استفاده از لوله های مخصوصی است که مانند آنتن رادیو از قطر کم شروع شده و به تدریج قطر آنها زیاد تر ختم می‌شوند تا یک لوله به قطر حدود ۱۸ میلیمتر در مقابل کانال نخاعی قرار می‌گیرد و سپس کانال نخاعی با دریل گشاد می‌شود.

۳- عمل جراحی بعدی عمل جراحی کلاسیک انسداد کانال نخاعی که عمل جراحی باز می‌باشد و بدون وسیله گذاری انجام می‌شود. در این نوع عمل در این نوع کانال نخاعی گشاد می‌شود و و سیله‌ای در ستون مهره های بیمار قرار داده نمی شود.

۴- آخرین نوع، جراحی عمل جراحی باز با وسیله گذاری است. هنگام عمل جراحی برای رفع تنگی مقداری از فاست های بیمار را بردارند و عملاً این فاست‌ها رشد زیاد پیدا کردند تا ستون مهره‌ها پایداری پیدا کند و لق نشود.

بنابرین برای جلوگیری از لیز خوردگی مهره در آینده عده‌ای از جراحان از پیچ و مهره در کمر بیمار چه استفاده می‌کنند و پس از رفع فشار یا دکامپرشن ریشه‌های عصبی مهره‌ها را با پیچ و میله به یکدیگر وصل می‌کند و با پیوند استخوانی آنها را جوش می‌دهند تا از لقی آنها در آینده جلوگیری کند.

علائم انسداد کانال نخاعی چیست؟

1.  درد در ناحیه کمر
2. درد و سوزش که از باسن شروع می‌شود و به پشت ران و ساق با ادامه امتداد پیدا می‌کند. ( در مسیر عصب سیاتیک) درد سیاتیک ممکن است در هر دو اندام تحتانی یا فقط در یک اندام تحتانی ایجاد شود.
3. خواب رفتگی اندام های تحتانی(پاها)،
4. سوزن سوزن شدن اندام های تحتانی (پاها)،
5. گرفتگی یا کرامپ یا اسپاسم عضلانی اندام های تحتانی (پاها)،
6. ضعف و ناتوانی و ضعیف شدن نیروی اندامهای تحتانی ( پاها)
7. از دست دادن احساس پا.
8. ضعف در پاها که معمولا فرد نمی تواند انگشتان و مچ پای خود را به طرف بالا بیاورد و روی پاشنه پا راه برود که این حالت را پای افتاده یا دراپ فوت Drop foot می‌گویند.
9. ضعف عضلات پا به طوری که فرد نمی تواند روی پنجه های پا راه برود.

زندگی با انسداد کانال نخاعی

تنگی نخاعی بیماری افراد مسن است، یعنی بیماری افرادی است که بالای ۶۰ سال دارند. به عبارت دیگر بیماری افراد بازنشسته است.

این بیماری طیف های گسترده ای دارد و می‌تواند از تنگی خفیف تا تنگی های بسیار شدید باشد. این بیماری میتواند علائم مبهم مانند خواب رفتگی های جزئی اندام های تحتانی تا علائم شدید عصبی و مانند فلج شدن اندام‌ها و بی اختیاری ادرار و مدفوع ایجاد کند.

بیماری انسداد کانال نخاعی چون به طور مزمن و در طی سالها به مقدار کم و به تدریج بوجود می‌آید، معمولاً علائم پر سر و صدایی ندارد.

ولی از آنجایی که افراد مسن لازم است یا برای سلامتی قلب و عروق پیاده روی کنند، عملاً زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

زیرا اینگونه بیماران تمایل دارند کارهای خود را نشسته انجام دهند و تمایلی به انجام ورزش و پیاده روی و راه رفتن ندارند و همین باعث می‌شود که پدیده پیری در واقع در آن‌ها سریعتر پیشرفت کند.

نکته مهم در زندگی با تنگی کانال نخاع این است که این بیماری چقدر کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، قاعدتا اگر بیمار می‌تواند به پیاده‌روی خود بپردازد و زندگی قابل قبولی داشته باشد.

درمان های غیر جراحی کافی است ولی اگر بیمار نتواند راه برود و کیفیت زندگی خوبی نداشته باشد یا هنگام راه رفتن به علت اختلال در تعادل دچار سقوط‌ها و زمین خوردگی های مکرر شود صلاح است مورد عمل جراحی قرار گیرد تا بتواند باقیمانده عمر خود را با کیفیت خوبی سپری کند.

آیا می‌توان از تنگی کانال نخاع پیشگیری کرد؟

واقعیت آن است که تمام بیماری هایی که ما مبتلا می‌شویم جنبه های ژنتیکی دارد، یعنی استعداد آن را داریم. ولی می‌توان زمان بروز این بیماری‌ها و شدت بروز آنها را با رعایت نکات بهداشتی و ایمنی ستون مهره‌ها تغییر داد.

اولین قدم این است که ببینیم انسداد کانال نخاعی چگونه به وجود می‌آید؟ انسداد کانال نخاعی تابع قانون های بیومکانیک میباشد. یعنی وقتی ستون مهره‌ها لقی های کمی شود فاست یا مفاصل ستون مهره‌ها رشد بیش از حد پیدا می‌کنند تا جلوی لقی را بگیرند.

علت لق شدن ستون مهره‌ها چیست ؟ علت لق شدن ستون مهره‌ها برداشته شدن حمایت عضلانی و نیز خراب شدن لیگامان‌ها می‌باشد. بنابراین هنگام و کار و زندگی باید مواظب این دو عنصر مهم باشیم.

برای تقویت عضلات باید ورزش مناسب کنیم و شغل مناسب داشته باشیم. قاعدتاً فردی که توانایی بدنی یک شغل سنگین را ندارد وقتی کار میکند عضلات وی دچار فرسودگی و خستگی میشوند و در نتیجه لیگامانهای دچار خرابی و از دست دادن خاصیت کشسانی و پارگی می‌شود و فرد مستعد لقی می‌شود.

بنابراین یکی از کارهایی که باید بکنیم این است که از انجام کارهای سنگین خودداری کنیم که خوشبختانه امروزه انسان با اختراع ماشین های مختلف این کار را انجام داده است.

صد سال یا دویست سال قبل بسیاری از کارها با دست انجام می‌گرفت. مثلاً نجار‌ها یا آهنگران برای بریدن چوب یا آهن از اره دستی استفاده می‌کردند، ولی امروزه وسایل برقی این کار را انجام می‌دهند.

در افراد کارگر و صنعت گر بلند کردن اجسام سنگین قاعدتاً باعث خستگی و فرسودگی عضلات و شل شدن و پاره شدن لیگامان می‌شود و بالعکس در کارمندان و پشت میز نشین‌ها و مدیران و افرادی هم که کار سنگین ندارند در صورتی که ورزش نکنند.

عضلات و لیگامان‌ها چون استفاده نمی شوند به تدریج کوتاه می‌شوند لیگامان‌ها علاوه بر کوتاه شدن خاصیت کشسانی خود را از دست می‌دهند در نتیجه ستون مهره‌ها مستعد لقی می‌شود.

بنابراین تا اینجا دو اصل مهم در مورد پیشگیری از انسداد کانال نخاعی که یکی از عبارت است از انجام حرکات ورزشی و نرمش های حساب‌شده و کارهای بدنی مناسب.

دوم جلوگیری از بی حرکتی ستون مهره‌ها و از دست دادن توده عضلانی و از دست دادن و جلوگیری از کوتاه شدن عضلات و لیگامان‌ها با استفاده از ورزش و نرمش های صبحگاهی و آمادگی بدنی بیان شد.

انسداد کانال نخاعی

انسداد کانال نخاعی اگر درمان نشود چه می‌شود؟

در پزشکی اصطلاحی داریم به نام سیر طبیعی بیماری ها. یعنی بیمارانی که به دلایلی درمان نمی‌کنند را تحت نظر می‌گیرند، تا ببینند که چه اتفاقی در آینده برای آنها می‌افتد.

در مورد انسداد کانال نخاعی نیز سیر بیماری توسط دانشمندان مطالعه شده است. به طور کلی انسداد کانال نخاعی در نصف موارد بیماری بدی نیست و باعث فلج اندام‌ها یا بی اختیاری ادرار و مدفوع نمی شود.

ولی در حدود ۲۵ درصد موارد انسداد کانال نخاعی باعث فلج اندام‌ها یا بی اختیاری ادرار و مدفوع می‌شود. اصولا انسداد کانال نخاعی را توصیه می‌کنیم که مورد درمان صحیح قرار دهند.

ولی اگر انسداد کانال نخاعی درمان نشود پس از مدتی درد بیمار و راه رفتن بیمار کاهش پیدا می‌کند. زیرا همانطور که میدانیم انسداد کانال نخاعی یا با علائم درد مراجعه می‌کنند یا با لنگش متناوب.

یعنی بیمار مبتلا به انسداد کانال نخاعی پس از مدتی ایستادن و یا پس از مدتی راه رفتن دچار خواب رفتگی و گزگز و مورمور یا عدم توانایی در راه رفتن می‌شود.

بنابراین اکثر بیمارانی که دچار انسداد کانال نخاعی هستند عملاً در حالت نشسته زندگی می‌کنند. اصولا انسداد کانال نخاعی با گذشت زمان خوب نمی‌شود.

اما درد بیماران انسداد کانال نخاعی ممکن است به علت از بین رفتن ریشه های حسی عصب کاهش پیدا کند ولی ممکن است علائم عصبی بیماران پیشرفت پیدا کند.

بنابراین توصیه می‌کنم که کلیه بیمارانی که دچار انسداد کانال نخاعی هستند به پزشک مراجعه کنند تا مورد درمان صحیح قرار گیرند.

خصوصاً که هر سال سن بیماران مبتلا به انسداد کانال نخاعی افزایش پیدا می‌کند و این بیماران معمولاً مسن هستند و ممکن است پس از مدتی زمان طلایی را از دست بدهند و عملاً عمل جراحی باعث خطرات زیاد برای آنان شود و سودی هم برای آنها نخواهد داشت.

درمان سوزش معده | روش های تاثیر گذار و موثر خانگی و در دسترس

• اکتبر 29, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

02نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 درمان سوزش معده | روش های تاثیر گذار و موثر خانگی و در دسترس
• 2 درمان سوزش معده و رفلاکس
• 3 دلایل عمده سوزش معده
• 4 درمان سوزش معده با روش های خانگی در دسترس
• 5 1- سرکه سیب برای درمان سوزش معده
• 6 2- درمان سوزش سر دل با جوش شیرین
• 7 3- درمان سوزش معده با پروبیوتیک ها
• 8 4- آب ترشی برای رفع سوزش سر دل
• 9 5- زنجبیل برای درمان سوزش معده
• 10 7- درمان سوزش معده با بابونه
• 11 7- رفع سوزش معده با آب آلوئه ورا
• 12 جویدن آدامس برای درمان سوزش معده
• 13 موز برای درمان رفلاکس معده
• 14 نارون آمریکایی برای درمان سوزش معده
• 15 و اما نکات مهم در درمان سوزش معده
• 16 برای تسکین و درمان سوزش معده باید از چه کارهایی پرهیز کرد؟

درمان سوزش معده | روش های تاثیر گذار و موثر خانگی و در دسترس

درمان سوزش معده، اگر یکی از دغدغه های شماست،  حتما روش های کاربردی زیر را که نقش موثری در درمان سوزش معده دارند، امتحان کنید.

سوزش سر دل یا سوزش معده به احساس درد سوزشی در پشت جناغ یا ناحیه بالای شکم گفته می‌شود که علت اصلی آن حرکت محتویات اسیدی معده به سمت بالا و به سوی مری است.

سوزش سردل یا سوزش معده یک بیماری شناخته شده به عنوان ریفلاکس معده به مری (GERD)، یا رفلکس اسید را ایجاد می‌کنند که باعث سوزش سر دل می‌شود.

درمان سوزش معده و رفلاکس

آیا شما هم با مشکل سوزش سر دل دست و پنجه نرم می‌کنید؟ آیا احساس می‌کنید که در معده تان یک ذعال گداخته انداخته اند؟

خبر بد این است که باید دست به کار درمان سوزش معده  خود شوید و خبر خوب این است که این مشکل شما تنها نیست.

بسیاری از مردم این احساس ناخوشایند را تجربه می‌کنند و در پی یافتن راه های درمان سوزش معده خود هستند. به غیر از احساس سوزش، ممکن است از احساس ناراحتی در بالای شکم یا زیر قفسه سینه نیز رنج ببرید.

همچنین، ممکن است احساتس نفخ و سیری در هنگام غذا خوردن و تهوع نیز آزارتان بدهد.

درمان سوزش معده و رفلاکس که حالاتی واقعا ناخوشایند هستند به دسته های مختلفی تقسیم می‌شود که علاوه بر آنها راهی بسیار ساده برای رفع این مشکل وجود دارد که برایتان در بخش سلامت نمناک خواهیم گفت.

اسید بیش از حد در معده، باعث احساس سوزش میشود.که می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد.

درمان سوزش معده

دلایل عمده سوزش معده

برخی از دلایل شایع سوزش معده که بیشتر بخش قابل توجهی از مردم باآن دست به گریبان هستند، عبارتست از

• گاستریت  یا التهاب معده
• بیماری رفلاکس معده
• آلرژی غذایی یا عدم تحمل خوردن غذا
• -سندروم روده تحریک پذیر
• زخم معده
• بیماری سلیاک و عفونت باکتریایی هلیکوباکتر پیلوری.

اما این موارد تنها دلایل اصلی سوزش معده نیستند. بلکه مواردی همچون، عوارض جانبی داروها، استرس های احساسی، سوء مصرف الکل، سیگار کشیدن، چاقی، مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها، مصرف آب دارای کلر و رژیم غذایی ضعیف نیز در این بیست قرار دارند که در نهایت درمان سوزش معده را الزامی می‌کنند.

درمان سوزش معده با روش های خانگی در دسترس

برای درمان سوزش معده خود، می‌توانید از روش های خانگی و موثری که در ادامه این مقاله آمده بهره ببرید. بی تردید تا حد زیادی استفاده از این روش‌ها می‌تواند مشکلات سوزش معده شما را برطرف کند.

1- سرکه سیب برای درمان سوزش معده

برای درمان سوزش معده می‌توانید یک یا دو قاشق چای خوری از سرکه سیب فیلتر نشده را در یک لیوان آب ولرم مخلوط کنید. سپس عسل را به آن بیفزایید و هم بزنید.

این نوشیدنی را یک یا دو بار در روز استفاده کنید. بهتر است آن را قبل از هر وعده غذایی بنوشید.

2- درمان سوزش سر دل با جوش شیرین

یک دوم قاشق چایخوری از جوش شیرین را با یک لیوان آب مخلوط کنید.به خوبی هم بزنید تا کاملاً حل شود.سپس مقداری عسل یا لیمو را برای طعم دهی،به آن بیافزایید و فورا بنوشید.

فراموش نکنید که این نوشیدنی را دو یا سه بار در طول روز و لزوما یک یا دو ساعت بعد از هر وعده غذایی بنوشید

نکته مهم اینکه با شکم پر، از جوش شیرین استفاده نکنید و همچنین این نوشیدنی را نیز بیش از یک هفته مصرف نکنید.

3- درمان سوزش معده با پروبیوتیک ها

یکی دیگر از راه های درمان سوزش معده، خوردن ماست،شیر، محصولات سویا، شکلات تلخ، سوپ ماست،چای کامبوچا است که باعث افزایش مصرف پروبیوتیک‌ها می‌شود.

پروبیوتیک‌ها به عنوان مکمل های غذایی نیز در دسترس هستند،که شما می‌توانید بعد از مشاوره با پزشک خود،از آنها استفاده کنید.

درمان سوزش معده

4- آب ترشی برای رفع سوزش سر دل

علاوه بر این، آب ترشی لذیذتر است و خیلی از افراد مزه اش را به سرکه ترجیح می‌دهند. اگر مشکل اسید معده دارید، بعد از خوردن غذا چند جرعه یا قاشق چایخوری آب ترشی بنوشید. همچنین می‌توانید همرا با آب ترشی، خود ترشی را نیز بخورید.

5- زنجبیل برای درمان سوزش معده

یک قاشق چای خوری از ریشه زنجبیل را در یک فنجان آبجوش مخلوط کنید. سپس به مدت 10 دقیقه روی آن را بپوشانید و بعد عسل را به آرامی به آن اضافه کنید.

این دمنوش یکی از بهترین داروهای درمان سوزش معده است که باید آن را  را 2 تا 3 بار در طول روز،به مدت یک هفته بنوشید ؛ همچنین می‌توانید یک قاشق غذاخوری از آب زنجبیل را با کمی عسل قبل از هر وعده غذایی،مخلوط کنید و دو بار در هفته بنوشید. حتی می‌توانید تکه ای از ریشه زنجبیل تازه نیز را بجوید.

7- درمان سوزش معده با بابونه

یک تا دو قاشق چایخوری گل بابونه خشک شده را به یک فنجان آب داغ بیافزایید.روی آن را درپوش بگذارید و اجازه دهید تا به مدت 5 دقیقه بماند و بعد، مقداری عسل به آن بیافزایید.

این دمنوش را سه یا چهار بار در طول روز استفاده کنید.بابونه نیز به عنوان یک مکمل غذایی در دسترس است که می‌توانید پس از مشاوره با پزشک خود آن را تهیه کنید. این گیاه را نجوشانید، زیرا ترکیبات فعال آن را تخریب و از بین می‌برید.

7- رفع سوزش معده با آب آلوئه ورا

قبل از هر وعده غذایی،یک دوم فنجان آب آلوئه ورا بنوشید. این نوشیدنی خوش طعم واقعا تاثیر شگرفی در درمان سوزش معده دارد.

نکته: اگر ناراحتی معده دارید، آب آلوئه ورا را استفاده نکنید.

جویدن آدامس برای درمان سوزش معده

بعد از هر وعده غذایی تکه ای آدامس بدون شکر به مدت 30 دقیقه بجوید تا به هضم غذا کمک کنید. و اسیدیته را از معده و قفسه سینه دفع کنید.

نکته : از آدامس های شکری و طعم نعنا اجتناب کنید.

درمان سوزش معده

موز برای درمان رفلاکس معده

خوردن یک عدد موز رسیده برای تسکین فوری اسیدیته بد موثر است.حتی می‌توانید اسموتی موز را با شیر سرد یا ماست تهیه کنید. علاوه بر موز،می توانید از سیب، پاپایا و هندوانه نیز کمک بگیرید که برای درمان رفلکس اسید موثر هستند.

نارون آمریکایی برای درمان سوزش معده

یک قاشق غذا خوری از پودر نارون آمریکایی را در یک فنجان آب داغ به مدت 5 دقیقه بخیسانید. این چایی را 2 تا 3 بار در روز بنوشید.نارون آمریکایی هم چنین به صورت کپسول موجود است که می‌توانید 3 تا 4 بار در روز مصرف کنید اگر چه، قبل از مصرف باید با پزشک خود مشورت کنید.

نکته : نارون آمریکایی را بدون مشورت با پزشک به کودکان ندهید.

و اما نکات مهم در درمان سوزش معده

• یک رژیم غذایی مغذی با فیبر زیاد را برای کمک به سیستم گوارش خود داشته باشید.
• 5 یا 6 وعده غذایی کوچک را، جایگزین دو وعده غذایی سنگین برای هضم غذا کنید.
• هنگام غذا خوردن، از جویدن کامل آن اطمینان حاصل کنید،تا عملکرد هضم را بهبود ببخشید.
• خوردن غذاهای سبک،باعث خنثی کردن اسید های گوارشی می‌شود.
• از غذاهایی مانندکربوهیدرات های تصفیه شده، غذاهای سرخ شده،غذاهای فرآوری شده، نوشیدنی های شیرین، گوشت قرمز،روغن هیدروژنه، غذاهای تند و شکلات، که باعث افزایش اسید معده می‌شوند،اجتناب کنید.
• از میوه‌ها و سبزیجاتی که حاوی اسید سیتریک زیاد هستند، مانند پرتقال، گوجه فرنگی و گریپ فروت نیز اجتناب کنید.
• از خوردن سیر و پیاز در برخی از زمان‌ها نیز بپرهیزید.
• بعد از غذا خوردن،روی شکم خود نخوابید.
• در مجموع، بلافاصله بعد از وعده غذایی دراز نکشید که باعث سوء هاضمه و سوزش سردل می‌شود.
• سعی کنید که به سمت چپ خود بخوابید.
• از هر گونه ورزش و تمرین حداقل 30 دقیقه بعد از هر وعده غذایی، اجتناب کنید.
• آب،دارای PH خنثی است که میتواند به خنثی کردن اسید معده نیز کمک کند بنابراین،مقدار زیادی آب بنوشید.
• نوشیدن یک لیوان شیر سرد می‌تواند باعث جلوگیری از ایجاد اسید و جذب بیش از حد آن شود و در کل نشانه های اسیدیته را کاهش می‌دهد.
• سیگار را ترک کنید، که استعمال آن،باعث کاهش بزاق می‌شود.

برای تسکین و درمان سوزش معده باید از چه کارهایی پرهیز کرد؟

برای جلوگیری از رفلاکس و درمان سوزش معده توصیه می‌شود فرد پس از صرف غذا دراز نکشد، پس از شام نیز بهتر است صبر کرد و کمی زمان خوابیدن را تعویق انداخت. همچنین نباید قبل از آن فعالیت شدید داشت.

بازگشت وزن | چرا بعد از لاغر شدن دوباره چاق می‌شویم

• اکتبر 29, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

02نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 بازگشت وزن | چرا بعد از لاغر شدن دوباره چاق می‌شویم
• 2 دلیل اصلی بازگشت وزن بدنتان را پیدا کنید
• 3 دلایل رایج بازگشت وزن پس از لاغری
• 4 شاید ورزش مقصر است!
• 5 رژیم یو یویی نگیرید
• 6 به اندازه کافی فیبر و پروتئین مصرف نمی کنید
• 7 خیلی اجتماعی هستید
• 8 بدون لیست به بازار مواد غذایی نروید
• 9 کالری زیادی نوشیدنی ها
• 10 خستگی بیش از حد
• 11 برنامه روزمره تان فیکس است
• 12 با اضطراب ورزش نکنید
• 13 غذای مناسب قبل از تمرینات ورزشی

بازگشت وزن | چرا بعد از لاغر شدن دوباره چاق می‌شویم

بازگشت وزن ، یک پدیده ناامید کننده برای افرادیست که با وجود داشتن رژیم لاغری و رعایت تمام نکات رژیمس، چند ماه پس از رسیدن به وزن ایده آل، مجددا دچار بازگشت وزن می‌شوند.

ابتدا بد نیست کمی درباره پدیده چاقی بدانیم و سپس به سراغ دلایل بازگشت وزن بپردازیم.

چاقی وضیعت پزشکی است که بافت چربی بیش از حد طبیعی در بدن فرد انباشته شده باشد. انباشت بیش از حد بافت چربی می‌تواند باعث پسرفت شاخص‌های سلامتی، از جمله کاهش میانگین طول عمر و یا کاهش کیفیت زندگی شود.

شایع‌ترین روش برای تخمین چاقی استفاده از شاخص توده بدن (BMI) است. شاخصی که با تقسیم کردن وزن شخص بر حسب کیلوگرم بر توان دوم قد وی بر حسب متر به دست می‌آید.

اما علت بازگشت وزن چیست و چگونه می‌توان از برهم خوردن تناسب اندام جلوگیری کرد؟

دلیل اصلی بازگشت وزن بدنتان را پیدا کنید

اگر به تازگی وزن کم کرده اید اما علی رغم میل طبیعی، در نگه داشتن آن مشکل دارید و با بازگشت وزن مواجه شده اید، نگران نباشید.

زیرا اکثر افرادی که کاهش وزن قابل توجهی را تجربه می‌کنند، بدون آنکه بدانند چرا، مجدد دچار معضل بازگشت وزن می‌شوند.

رژیم لاغری نوعی روش تغذیه برای سلامتی انسانهای چاق لازم است ولی می‌تواند برای افراد معمولی خطرناک باشد. اینکه چه کسی باید رژیم لاغری بگیرد را پزشک یا متخصص تغذیه مشخص می‌کند.

وزن یک سوم افرادی که برای کاهش وزن رژیم می‌گیرند، فقط چند هفته بعد از قطع رژیم، بیشتر از وزن قبل می‌شود. همچنین تجربه نشان داده‌ است.

در رژیم‌های خیلی سفت و سخت که با ترکیب غیرعادی غذاها باعث می‌شوند فرد در مدت کوتاه وزن کم کند، این احتمال وجود دارد که بعد از مدتی انگیزه اولیه از دست برود و دوباره وزن فرد اضافه شود.

بازگشت وزن

دلایل رایج بازگشت وزن پس از لاغری

اگر دچار مشکل بازگشت وزن شده اید و تمام دهنتان درگیر این سوال اساسی است گه چرا مجددا چاقی به سراغتان آمده،

بد نیست با ما همراه باشید تا دلایل اساسی بازگشت وزن و چاقی مجدد را مرور کنیم.

شاید، در یکی از پاراگراف های این مقاله توانستید دلیل اصلی بازگشت وزن خود را پیدا کنید و به مبارزه با آن بپردازید.

شاید ورزش مقصر است!

گاه انجام تمرینات ورزشی بصورت موقت باعث افزایش وزن می‌شود که می‌تواند نشانه انجام تمرین های سنگین باشد به این دلیل که ورزش به بافت عضلانی آسیب می‌رساند و روند ترمیم باعث رشد و تقویت عضلات می‌شود.

البته ممکن است التهاب ایجاد شده در عضلات همراه با تجمع مایعات، با بازگشت وزن موقتی و چربی اضافه اشتباه گرفته شود.

رژیم یو یویی نگیرید

گاه بعد از کاهش وزن، ناخواسته دچار افزایش وزن می‌شوید که به عنوان رژیم غذایی یویو مشهور است. اگر این الگو ادامه یابد، با گذشت زمان در معرض افزایش وزن بیشتری قرار می‌گیرید.

در برخی موارد، مصرف محدود غذا ممکن است منجر به افزایش وزن در آینده شود، زیرا بدن در برابر سیری و گرسنگی واکنش فیزیولوژیکی نشان می‌دهد.

اگر قصد دارید با رعایت رژیم غذایی لاغر شوید، به احتمال زیاد در عرض 5 سال وزن شما دوباره به حالت اول باز می‌گردد. اما برای اینکه وزن تغییر نکند، باید به جای رژیم گرفتن، سبک زندگی خود را تغییر دهید.

غذاهای شیرین و فرآوری شده را از رژیم غذایی خود کنار بگذارید، غذاهای مقوی و غنی از پروتئین و فیبر را مصرف نمائید و ورزش را به برنامه های معمول خود اضافه کنید.

به اندازه کافی فیبر و پروتئین مصرف نمی کنید

یکی از دلایل بازگشت وزن و چاقی، عدم مصرف فیبر و پروتئین است زیرا فیبر به کنترل اشتها کمک می‌کند و برای مدت طولانی تری به شما احساس سیری می‌دهد.

مصرف حبوبات مانند لوبیا و سبزیجات را افزایش دهید تا مقدار فیبر کافی دریافت کنید. مصرف روزانه 14 گرم فیبر می‌تواند میزان کالری دریافتی شما را تا 10٪ کاهش دهد.

علاوه براین، کمبود پروتئین می‌تواند باعث افزایش وزن شود. پروتئین می‌تواند بدون مصرف زیاد غذا، فرد برای مدت طولانی تری سیر نگه دارد.

همچنین توده عضلانی را حفظ و متابولیسم بدن را تقویت کند که برای حفظ وزن ایده آل مهم است.

بازگشت وزن

خیلی اجتماعی هستید

زندگی اجتماعی ما وقتی اهمیت می‌یابد که تعادل بین زمان کاری و شخصی برقرار شود. با این حال، معاشرت با دوستان و همکاران اغلب وسوسه انگیز است تا غذا و مایعات بیشتری مصرف کنید.

در واقع با اجتماعی شدن بیشتر، کالری اضافه می‌کنید که در بیشتر مواقع می‌تواند باعث بازگشت وزن شود.

بدون لیست به بازار مواد غذایی نروید

یکی از دلایل بازگشت وزن ممکن است خرید بدون لیست مواد غذایی باشد. لیست های خرید نه تنها به شما در صرفه جویی وقت و هزینه کمک می‌کند، بلکه می‌تواند شما را از خریدهایی که بیشتر اوقات ناسالم است نیز باز دارد.

کالری زیادی نوشیدنی ها

نوشیدن نوشابه، آب میوه و انواع دیگر نوشیدنی‌ها باعث افزایش وزن و در مورد افرادی که به تازگی وزن کم کرده اند، موجب بازگشت وزن می‌شود.

مغز ما کالری نوشیدنی‌ها را محاسبه نمی کند، به همین دلیل شروع به مصرف غذا می‌کنید و در نتیجه دچار افزایش وزن می‌شوید.

خستگی بیش از حد

درست است! خسنگی بیش از حد هم ممکن است باعث بازگشت وزن شود و کمبود خواب و خستگی با افزایش سریع وزن ارتباط دارد.

به این دلیل که بخشی از تغییرات هورمونی به دلیل نداشتن انگیزه برای ورزش ایجاد می‌شود. علاوه براین اگر خواب کافی ندارید، بیشتر در معرض خطر چربی شکم قرار می‌گیرید.

مطالعات نشان می‌دهد که اگر هر شب 7 ساعت یا بیشتر بخوابید، 33٪ احتمال کاهش وزن اضافی را دارید.

برنامه روزمره تان فیکس است

در ابتدا انجام برنامه های ورزشی بطور روزمره به کاهش وزن کمک می‌کند و ممکن است ادامه آن منطقی به نظر برسد اما با گذشت زمان بدن به طرز شگفت انگیزی با همان نوع ورزش سازگاری نشان می‌دهد.

بعد از این مرحله دیگر در سوزندان کالری تاثیری ندارد، بنابراین باید رژیم و ورزش خود را به طور مرتب و براساس عملکرد بدن تغییر دهید.

بازگشت وزن

با اضطراب ورزش نکنید

ثابت نگه داشتن وزن پس از کاهش وزن زیاد، همیشه کار ساده ای نیست. هنگامی که سرتان شلوغ است معمولا به این فکر می‌کنید که رژیم و ورزش را کنار بگذارید.

اما به یاد داشته باشید که مصرف خوب غذا و انجام ورزش باعث عملکرد بهتر مغز می‌شود. فعالیت بدنی از بسیاری جهات نوعی درمان است زیرا استرس باعث ذخیره چربی و بازگشت وزن می‌شود و ورزش استرس را از بین می‌برد.

غذای مناسب قبل از تمرینات ورزشی

شاید فکر می‌کنید اگر مرتب ورزش انجام دهید می‌توانید بیشتر غدا مصرف کنید اما اینطور نیست. همیشه باید قبل از تمرین مراقب مواد غذایی مورد مصرف خود باشید تا انرژی لازم بدن تامین شود.

توصیه می‌شود قبل از تمرین از مصرف غذاهای چرب، گوشت و قندها اجتناب کنید. این غذاها ممکن است باعث افت انرژی شوند.

غذاهای سبک که تعادل خوبی در بدن ایجاد می‌کنند را در رژیم خود بگنجانید تا بازگشت وزن دوباره کامتان را تلخ نکند.

زگیل | درمان سریع  و خانگی این مهمان های ناخوانده

• اکتبر 29, 2020
•  
• ارسال شده توسط کورش -

01نوامبر

فهرست محتوا [مخفی]

• 1 زگیل | درمان سریع  و خانگی این مهمان های ناخوانده
• 2 درمان های خانگی زگیل دست و سایر نقاط بدن
• 3 10 روش درمان گیاهی راحت برای رفع زگیل
• 4 درمان زگیل با سیر
• 5 درمان زگیل با سرکه سیب
• 6 درمان زگیل با ویتامین  C
• 7 درمان طب سنتی زگیل با ریحان
• 8 جوش شیرین برای درمان زگیل
• 9 آلوئه ورا برای از بین بردن زگیل
• 10 درمان زگیل با روغن درخت چای
• 11 روغن کرچک برای نابود زگیل
• 12 درمان زگیل با پوست موز
• 13 خیساندن زگیل در آب داغ

زگیل | درمان سریع  و خانگی این مهمان های ناخوانده

زگیل یکی از بیماری های شایع پوستی است که مانند مهمان های ناخوانده روی پوست بدن انسان جا خوش می‌کنند و اگر درمان نشوند می‌توانند مخاطره آفرین باشند.

اما نکته مهم اینجاست که می‌توان در اکثر مواقع زگیل را با درمان های خانگی و شیوه های ظب سنتی از بین برد.

درمان های خانگی زگیل دست و سایر نقاط بدن

زگیل که نام علمی آن Verruca استف یکی از شایع ترین مشکلات پوستی هستند که میتواند در هر جایی از بدن ظاهر شود، اما اغلب آنها بر روی دست و پا ظاهر میشوند.

این غده های پوستی مزاحم گاهی به راحتی درمان نمی شوند و حتی بارها بعد از درمان دوباره رشد می‌کنند. با این حال جای نگرانی ندارد زیرا که می‌توان با یک سوزاننده طبیعی و خانگی برای همیشه از شر زگیل راحت شد.

زگیل میتواند به صورت گروهی و یا به صورت جداگانه رشد کند و سطح پوست بسیار خشنی دارد و گاهی اوقات نیز یک نقطه سیاه در وسط آن قابل مشاهده است.

زگیل

زگیل این غده گوشتی که انواع آن بر روی دست و پاها رشد می‌کند، ممکن است بر روی تمام نقاط بدن ظاهر شوند که استفاده از  داروهای سوزاننده طبیعی به جنگ آنها رفت.

یکی از اساسی ترین مشکلاتی که زگیل‌ها برای افراد مبتلا به این عارضه پوستی ایجاد می‌کنند،  بسیار خجالت آور و ناراحت کننده بودن آنهاست.

به خصوص اگر زگیل در نقاطی از بدن و صورت رشد کند که بسیار مشخص بوده و تاثیر ناخوشایندی بر زیبایی فرد و مهمتر از آن وجه فرد مبتلا در جامعه خواهد داشت.

در عین حال باید توجه داشته باشید که اگر زگیل در بخشی از بدن،  به طور مکرر رشد کند، لازم است که به پزشک مراجعه کنید تا دلیل ظهور مکرر این عارضه مزاحم پوستی مشخص شود.

اما سوال اینجاست که برای از بین بردن زگیل باید چه کرد؟ برای این منظور ده روش درمان گیاهی وجود دارد که در این مقاله با آنها آشنا ده و برای همیشه از شر زگیل پوستی خلاص خواهیم شد.

10 روش درمان گیاهی راحت برای رفع زگیل

با تجربه کردن هریک از روش های دهگانه ارائه شده در ادامه این مطلب می‌توانید، در خانه و بدون نیاز به صرف هزینه سنگین به درمان این عارضه پوستی بپردازدید. با ما همراه باشید.

درمان زگیل با سیر

سیر دارای خواص ضد ویروسی، ضد باکتری و ضد قارچی است که با عفونت های ویروسی مبارزه میکند.

برای درمان زگیل یک حبه سیر را خرد کنید و روی منطقه آسیب دیده قرار دهید و با یک باند روی آن را بپوشانید و بگذارید 20 دقیقه روی آن بماند و بعد به طور کامل آن را بشویید.

این درمان را دوبار در روز حدود یک هفته انجام دهید.اثر سوزاننده سیر باعث میشود که زگیل تبدیل به تاول شود و ازبین برود.

زگیل های بزرگتر ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا بهبود یابند ؛ اگر شما بوی سیر را دوست ندارید,میتوانید کپسول های سیر را سه بار در روز برای یک هفته مصرف کنید.

روش دیگر درمان زگیل با سیر ابتدا سیر له شده را مستقیم بر روی زگیل قرار دهید و روی آن را باند بپیچید. به این علت که سیر خاصیت سوزآور دارد در یک هفته، زگیل می‌ترکد و از بین می‌رود.

به همین علت می‌توانید هر روز یک سیر تازه را بردارید و آن را له کنید و بر روی زگیل خود بگذارید و آن را ببندید. سعی کنید از قرار گرفتن سیر در نقاطی از بدن که سالم است جلوگیری کنید.

برای این کار می‌توانید به قسمت های اطراف زگیل کرم یا ژل بزنید تا به سیر آغشته نشود.

درمان زگیل با سرکه سیب

سرکه سیب نیز خواص ضد ویروسی,ضد باکتریایی و ضد قارچی دارد.

دو پیمانه سرکه سیب را با یک پیمانه از آب مخلوط کنید.

با استفاده از یک پنبه تمیز این مخلوط را بر روی محل آسیب دیده بگذارید و روی ان را با باند و یا چسب بپوشانید.

این درمان آسان را چند هفته تکرار کنید.

در عرض چند روز زگیل شروع به سیاه شدن میکند,به زودی پس از آن زگیل‌ها ازبین میروند و فقط یک جای کوچک از آنها باقی میماند که به تدریج ناپدید میشود.

زگیل

درمان زگیل با ویتامین  C

ویتامین C به طور طبیعی بسیار اسیدی است و از این رو میتواند به ازبین بردن زگیل کمک کند و همچنین میتواند با ویروس های آن مبارزه کند.

دو یا سه قرص ویتامین C را خرد کنید و در کاسه قرار دهید مقداری آب به آن اضافه کنید و آنها را مخلوط کنید تا به خمیر مانند شوند.

خمیر را بر روی زگیل خود بمالید و روی آن را با یک باند ببندید.

در ابتدا کم احساس سوزش میکنید اما به سرعت از بین خواهد رفت.

درمان طب سنتی زگیل با ریحان

به راحتی چند برگ ریحان تازه را خرد کنید و بر روی زگیل خود قرار دهید.

میتوانید برگهای خرد شده را روی زگیل خود قرار دهید و آن را با یک باند ببندید.

برای سریع تر شدن درمان این درمان را دوبار در روز انجام دهید.

خوشبختانه یکی از این درمان های طبیعی برای تسکین زگیل کمک خواهند کرد. اگر نه باید به دنبال توصیه های پزشکی باشید.

جوش شیرین برای درمان زگیل

باتوجه به خواص قوی ضد التهابی و ضد عفونی در جوش شیرین, میتواند به مبارزه با ویروس هایی که باعث ایجاد زگیل شده اند مبارزه کند.

یک قاشق چایی خوری سرکه سفید با جوش شیرین را برای درست کردن یک خمیر غلیظ باهم مخلوط کنید.

دو بار در روز خمیر را بر روی زگیل خود بگذارید(یک بار در صبح و بار دیگر در شب)

همچنین میتوانید جوش شیرین را با روغن کرچک برای درست کردن خمیر باهم مخلوط کنید.

آن را بر روی زگیلتان بمالید و با یک باند آن را ببندید.

بگذارید یک شب بماند و صبح روز بعد باند را بردارید.

این درمان را چند روز انجام دهید تا زمانی که زگیل ازبین برود.

آلوئه ورا برای از بین بردن زگیل

آلوئه ورا به دلیل خواص ضد التهابی اش شناخته شده است که میتواند برای درمان زگیل بسیار موثر باشد.

ژل را از برگ آلوئه ورا خارج کنید.

با یک پنبه تمیز ژل تازه آلوئه ورا را بر روی زگیل بمالید.

سپس برای نگهداری پنبه بر روی زگیل،از یک باند و یا چسب استفاده کنید.

دو بار در روز برای دوهفته این روند را تکرار کنید.

اگر شما در خانه خود گیاه آلوئه ورا ندارید, میتوانید ژل آلوئه ورا. را از داروخانه بخرید و چند بار در روز آن را بر روی زگیل خود بمالید.

زگیل

درمان زگیل با روغن درخت چای

روغن درخت چای بسیار قوی است,بنابراین قبل از استفاده از آن بر روی پوست آسیب دیده, آن را با آب و یا ژل آلوئه ورا مخلوط کنید.

مخلوط روغن درخت چای را چند بار در طول روز مخصوصا در شب قبل از خواب بر روی زگیل خود بمالید.

روغن به راحتی جذب پوست میشود بنابراین به سرعت با ویروس هایی که عامل ایجاد کننده این مشکل هستند مبارزه میکند.

روغن کرچک برای نابود زگیل

چند بار در روز روغن کرچک را بر روی زگیل خود بمالید.

مطمعن شوید که محل آسیب دیده به طور کامل با روغن پوشانده میشود.

قبل از رفتن به خواب یک پنبه را در روغن کرچک خیس دهید و بر روی زگیل خود بگذارید. صبح, زگیل را تمیز کنید و چند دقیقه در آب گرم آن را خیس دهید.

سپس پوست آسیب دیده را با سنگ پا تمیز کنید.

این درمان را چند روز تکرار کنید.

زگیل سیاه خواهد شد و به تدریج ازبین خواهد رفت.

زگیل

درمان زگیل با پوست موز

قسمتی از پوست موز را ببرید و بر روی زگیل خود قرار دهید.

این کار را هرچند بار که میتوانید تکرار کنید مخصوصا قبل از خواب و بگذارید یک شب بماند.

برای نتیجه  سریع تر از پوست موز نرسیده و سبز به جای موز رسیده استفاده کنید.

همچنین میتوانید محل آسیب دیده را با چند برش موز تازه بپوشانید.

ممکن است باتوجه به اندازه و نوع زگیل,این درمان را چند روز تا چند هفته انجام دهید.

خیساندن زگیل در آب داغ

خیساندن زگیل‌ها در آب گرم آنها را نرم میکند و کمک میکند تا زودتر درمان شوند.

همچنین خیساندن در آب داغ به مبارزه با ویروس‌ها کمک میکندو از عفونت جلوگیری میکند.

آب داغ خالص و ساده خوب است اما برای تاثیر بیشتر درمان کمی سرکه سیب و نمک اپسوم نیز میتوانید به آن اضافه کنید.

قبل از انجام این درمان, برای نتیجه ی بهتر پوست ناحیه ی آسیب دیده را با یک سوهان ناخن یا سنگ پا بشویید.

و همچنین برای جلوگیری از سوختن پوستتان مطمعن شوید که آب بیش از حد داغ نباشد.