پارابن چیست | عوارض جانبی متیل پارابن
- ارسال شده توسط Admin
18سپتامبر
پارابن چیست – عوارض جانبی متیل پارابن
پارابن ها ، محصولات آرایشی و بهداشتی و شامپوهای حاوی پارابن این روزها سر و صدای زیادی بپا کرده اند، اما اکثر مصرف کنندگان هنوز از عوارض آنها اطلاعات خاصی در دست ندارند و سوالات زیادی درباره معرفی یک شامپوی بدون پارابن پرسیده میشود.
در این مقاله سعی بر این شده تا کاملترین اطلاعات درباره این ماده شیمیایی خطرناک را به زبان فارسی در اختیار شما قرار دهیم.
برخی از مواد محافظ میکروبی مورد استفاده در شامپوها عبارتند از: متیل پارابن، بوتیل پارابین، پروپیل پارابن، فرمالدئید، هیدروکسی بنزوات، فنیل مرکوریک استات، فنیل مرکوریک نیترات، آلکیل آنیزول ها، آلکیل کرزول ها، برونوپول، کلرو سالیسیلانیلیدها و نمک های دهیدرواستیک اسید.
انواع پارابن
پارابنها روی برچسب های لوازم آرایشی تحت عناوین زیر ذکر می شوند:
- متیل پارابن Methyl paraben
- پروپیل پارابن Propyl paraben
- ایزوبوتیل پارابن Isobutyl paraben
- اتیل پارابن Ethyl paraben
- بوتیل پارابن Butyl paraben
- E216
پارابن چیست | عوارض جانبی متیل پارابن
آشنایی با تاریخچه پیدایش پارابن ها
پارابن ها از پرکاربردترین دسته های مواد نگهدارنده هستند.
نگهدارنده ها یا پرزرواتیوها (Preservatives) به موادی اطلاق میشود که جهت محافظت از آلودگی میکروبی یک محصول غذایی یا دارویی در دوره نگهداری محصول و در هنگام مصرف، در فرمولاسیون آن محصول استفاده میگردد.
پارابن ها نخستین بار در حدود ۸۵ سال پیش معرفی شدند و به سرعت به یکی از پرمصرف ترین نگه دارنده ها تبدیل شدند. واژه پارابن (Paraben) مخفف پارا هیدروکسی بنزوئیک اسید (para Hydroxybenzoic Acid) است. از نگاه شیمیایی، پارابن ها خانواده ای از استرهای آلکیل پاراهیدروکسی بنزوئیک اسید هستند.
۴ استر مهم و پرکاربرد شامل متیل پارابن، اتیل پارابن، پروپیل پارابن، و بنزیل پارابن می باشند.بوتیل پارابن و ایزوبوتیل پارابن نیز در این دسته قرار میگیرند که کمتر مورد استفاده قرار می گیرند. پارابن یکی از ترکیبات شیمیایی رایج در محصولات آرایشی و بهداشتی است که از دهه ۱۹۵۰ میلادی برای مبارزه با رشد باکتری‌ها و افزایش ماندگاری این محصولات استفاده میشود.
دلیل استفاده نگهدارنده ها از جمله پارابن در شامپوها چیست؟
شامپوها فرآورده های حاوی آب هستند و بسیار مستعد رشد میکروارگانیسم ها، لذا اضافه نمودن مواد محافظ میکروبی از ضروریات این فرآورده هاست.
انتخاب نوع پارابن در یک محصول بستگی به عوامل مختلفی دارد.جایگزینی گروههای شیمیایی مختلف سبب تغییر در حلالیت و تغییر در طیف اثر میکروبی پارابنها می شود. بطوری که هرچه طول زنجیره آلکیل افزایش پیدا میکند، حلالیت ماده در آب کاهش و حلالیت در روغنها و حلالهای آلی افزایش مییابد.
طبق آمار این ماده در ۸۵ درصد از محصولات آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار میگیرد. علت این گستردگی مصرف، قیمت کم و موثر بودن آن است و طولانی بودن تاریخچه مصرف به نوعی تایید کننده ایمن بودن پارابن است. اما در سال‌های اخیر نگرانی‌هایی درباره استفاده از این ماده و تاثیر آن روی بدن شکل گرفته است که باعث شده تولید کننده‌های مختلفی درجهان به تولید محصولات فاقد پارابن روی آورند.
معمولا متیل پارابون در محصولات با پایه روغن در آب (O/W) و پروپیل پارابن در محصولات با پایه آب در روغن (W/O) بکار میروند. هرچه حلالیت در فاز چربی افزایش یابد، عبور آن از بافت اپیدرم پوست زیادتر میشود. بنابراین نفوذ پوستی پارابن های با طول زنجیره بلندتر به پوست بیشتر است. علاوه بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی، این استرها طیف اثرات ضد میکروبی متفاوتی هم دارند. این مقاله توسط پارسی طب گردآوری شده است.
پارابن در چه محصولاتی استفاده میشود؟
پارابنها در انواع محصولات آرایشی و بهداشتی مثل شامپوها، مرطوب کننده ها، ژلهای شستشو خمیردندانها، محصولات زیبایی و همچنین در انواع محصولات دارویی موضعی و تزریقی و انواع غذاها به کار میروند به طوری که در گفته میشود پارابنها در بیش از ۹۰ درصد محصولات آرایشی و بهداشتی وجود دارند.
در مطالعه ای که در ایالات متحده آمریکا صورت گرفته میزان تماس هر فرد با پارابنها در هر روز ۷۶ میلی گرم است که ۵۰ میلی گرم آن مربوط به محصولات آرایشی بهداشتی، ۲۵ میلی گرم داروها و ۱ میلی گرم مربوط به مواد غذایی است.
تحقیقات انجام شده درباره عوارض پارابن ها
در گذشته تصور بر این بود که پارابن هایی که از پوست عبور کرده و جذب خون و مایعات میان بافتی میشود نهایتاً توسط کربوکسی استرازهای کبدی متابولیزه و از طریق ادرار دفع میشود. اما مطالعات جدید نشان دادند که بخشی از پارابن جذب شده در بافتهای بدن بدون هیدرولیز توسط استرازهای بافتی باقی میمانند.
میزان نفوذ پوستی و در نتیجه فراهمی زیستی پارابن در بدن بستگی به نوع پارابن (طول زنجیره آلکیل بیشتر، جذب بالاتر)، پایه محصول (درصد فاز چرب به فاز آبی) و سورفکتانت بکار برده شده در آن دارد.
در کاربرد موضعی بخشی از پارابنها که وارد بافت پوست و زیر پوست میشوند، توسط ۴ کربوکسی استراز این بافتها به پاراهیدروکسی بنزوئیک اسید و آلکیل مربوطه متابولیزه می شوند. کربوکسی استرازهای بافتهای زیرین پوست روی پارابن با زنجیره کوتاه تر موثرتر هستند؛
درحالی که پارابن با زنجیره طویلتر توسط کربوکسی استرازهای کراتینوسیتها تجزیه میشوند. در مطالعاتی که در دهه ۱۹۹۰ انجام شد مشخص شد پارابنها نقش زنواستروژن را در بدن ایفا می‌کنند
یعنی فاکتورهایی که مشابه استروژن در بدن عمل می‌کنند. این به هم ریختگی در میزان هورمون استروژن با ایجاد سرطان سینه مرتبط است.
در تحقیقی که در سال ۲۰۰۴ توسط فیلیپا داربر محقق سرطان در بریتانیا صورت گرفت در بافت غدد سرطانی سینه وجود ماده پارابن تایید شد.
به همین دلیل کارشناسان پزشکی در کشورهای مختلف توصیه کردند که باید میزان این ماده در محصولات بهداشتی و آرایشی محدود شود.
چون مشخص شده است که این ماده می‌تواند به مرور زمان در بدن انباشته شود و همین مساله ممکن است باعث بروز مشکلاتی در بدن شود و سلامتی انسان به خطر بیفتد.
پارابن چیست | عوارض جانبی متیل پارابن
دیگر تحقیقات انجام شده درباره متیل پارابن ( Parabon )
از طرفی گزارش های متعددی از واکنشهای حساسیتی فوری نوع ۱ مثل کهیر و واکنشهای حساسیتی تاخیری نوع ۴ مثل درماتیت تماسی با کاربرد فرآورده حاوی پارابن روی پوستهای بسیار حساس و آسیب دیده منتشر شده است.
در پژوهش جدیدی وجود استرهای پارابن را در ۹۹ درصد از نمونه بافتهای سرطان پستان شناسایی شده است. در این تحقیق ۴۰ زن مبتلا به سرطان پستان که تحت درمان بودند مورد آزمایش قرار گرفتند و نتایج حاکی از وجود پنج استر مختلف در ۶۰ درصد از موارد بود.
همانطور که گفته شد پارابنها مواد شیمیایی با خواص شبه استروژن هستند و استروژن یکی از هورمون‌هایی است که در سرطان سینه نقش دارد. در این تحقیق به موارد زیر اشاره شده است:
“تنوع چشمگیری در هر یک از استرهای پارابن، موقعیت مکانی آنها در یک پستان و مکان‌های مشابه آنها در پستان‌های مختلف مشاهده شد. بطور متوسط n-پروپیل پارابن و متیل پارابن (به نانوگرم) در هرگرم بافت در بین ۱۶۰ نمونه بافت دارای بیشترین مقادیر بودند؛ اما سطوح n-بوتیل پارابن، اتیل پارابن و ایزوبوتیل پارابن پایین تر بود…
منبع پارابن قابل شناسایی نیست اما در بافت ۷ نفر از این چهل نفر که هرگز در طول عمر خود از لوازم آرایشی بهداشتی زیربغل (مام‌ها و اسپری‌های دئودرانت) استفاده نکرده‌اند نیز این ماده شناسایی شده است.”
گزارش سازمان حفاظت محیط زیست ایالات متحده (EPA) حاکی از وجود رابطه بین متیل پارابن و اختلالات متابولیک، رشد و نمو، هورمونی و عصبی و همچنین سرطان‌های مختلف می‌باشد. تحقیقات نشان داده‌اند که پارابنها دارای خواص شبه استروژن میباشند. که می‌توانند منجر به کاهش توده عضلانی، ذخیره چربی اضافی و رشد پستان مردها شوند.
احتیاط در مصرف پارابن ها
حتما شما نیز مانند بقیه افراد در مورد سلامتی خود حساس هستید. اگرچه گفته میشود مقدار پارابنی که امروزه در محصولات آرایشی و بهداشتی به کار می‌رود ناچیز است اما لازم است که در مصرف این محصولات احتیاط و دقت کافی داشته باشید.به طور مثال برای محصولاتی که به مقدار زیاد روی پوست و بدن به کار میروند مثل لوسیون بدن یا شامپو بهتر است که از انواع فاقد پارابن استفاده کنید.
خوشبختانه برندها و محصولات متعددی در بازار وجود دارند که از فرمول‌های فاقد پارابن استفاده می‌کنند. و بهتر است قبل از خرید محصولات آرایشی و بهداشتی حتما برچسب روی محصول و ترکیبات شیمیایی به کار رفته در آن را به دقت بررسی کنید تا انتخاب درستی داشته باشید.
اگر احتیاط و دقت زیادی در انتخاب محصولات آرایشی و بهداشتی خود دارید بهتر است از محصولات ارگانیک واقعی که از مواد طبیعی تهیه میشوند و فاقد نگهدارنده‌ها هستند استفاده کنید. اما دقت داشته باشید که این نوع محصولات باید مثل مواد غذایی در تاریخ مصرف دقیق خود استفاده شوند. چون مواد نگهدارنده از جمله پارابنها را در خود ندارند و تاریخ مصرف در مورد آنها جدی‌تر است.
فرمول شیمیایی پارابن
محصولاتی که بیشترین مقدار پارابون را دارا میباشند
دئودورانت‌ها و ضدعرق‌ها از منابع مهم پارابون به شمار میروند؛ اما این واقعیت که پارابنها حتی در بافت پستان افرادی که ظاهراً هرگز از این مواد استفاده نکرده‌اند نیز مشاهده شده است.
این موضوع حکایت از آن دارد که این قبیل مواد شیمیایی ، صرف نظر از اینکه به چه محصولاتی افزوده میشوند، در بافت پستان تجمع می‌کنند.
باید اذعان کرد که طبق نتایج این تحقیق، هر ماده ای که روی پوست خود استفاده می‌کنید جذب بدنتان میشود و می‌تواند در درازمدت آسیب‌های جدی به بدنتان وارد کند.
